Janette: ‘Hij deed er alles aan om mij op m’n gemak te stellen’
18 oktober 2013
Janette liet zich ontmaagden door haar collega.
Janette liet zich ontmaagden door haar collega.
Janette (26): “De dag dat ik 25 werd was ik het helemaal zat. Ik vierde mijn verjaardag met een groot tuinfeest. Ik voelde mij heel geliefd, toch moest ik halverwege de avond op de wc wat tranen wegvegen. Iedereen zei dat ik er top uitzag. Ja, dacht ik cynisch, dat zal wel: maar waarom ben ik dan nog nooit met een man naar bed geweest? Die avond was ik bijna gevallen voor de versierpogingen van Steef, die ik al jaren ken maar verre van sexy vind. Puur uit wanhoop. Gelukkig was hij te dronken om mijn zwakte op te merken. De volgende dag was ik opgelucht: ik zou echt spijt hebben gehad als ik mijn eerste keer met hém had beleefd. Maar dat het er nu toch echt eens van moest komen, was een feit. En dan te bedenken dat ik er jarenlang trots op was geweest.
Op de middelbare school was ik erg populair, maar anders dan veel andere meiden wilde ik geen seks voordat ik echt verliefd zou zijn. Zoenen deed ik wel, maar verder ging ik nooit. Mijn moeder zei altijd dat ik dat speciale moment moest bewaren voor een jongen die bijzonder voor me was. Hoewel ik haar om veel dingen bespotte, bleef dit in mijn hoofd hangen. Tja, en toen was ik opeens de twintig gepasseerd en was ik nog altijd maagd. Dat wist bijna niemand. Voordat het tot seks kon komen, had ik de prille verkering allang uitgemaakt, terwijl ik wél verliefd was. Ik durfde het gewoon niet. Ik was bang dat ik er niets van zou bakken. Het feit dat ik altijd jongens op afstand had gehouden brak me nu op. Na mijn 25ste verjaardag besloot ik dat er echt iets moest veranderen. Ik nam me voor met zorg naar ‘hem’ te zoeken: de ervaren man die mij kon laten zien wat de bedoeling is. Ik wilde juist níet verliefd zijn, zodat ik niet nerveus zou zijn.
Mijn keus viel op Gerard, iemand van mijn werk, van een andere afdeling. Een man van begin dertig. We waren altijd al wat aan het flirten. Maar ik wist dat hij met zijn vriendin samenwoonde, dus ik hield hem op afstand. Toen hij op een borrel niet van mij was weg te slaan en me vertelde over zijn open relatie, hield ik mijn oren gespitst. Hierna ben ik hem gaan mailen. Een open relatie, echt waar? En wat wilde hij dan van mij? Na heel wat plagende, prikkelende mailtjes over en weer kwam het hoge woord eruit van mijn kant. Doodeng. Maar Gerard was enorm vereerd met mijn verzoek. Hij zei dat hij het wilde bespreken met zijn vriendin, maar dat het vast prima was. En inderdaad. De zaterdag erna belde hij aan. Hij had bloemen bij zich: van zijn vriendin nota bene, die me succes wenste, en veel plezier. Dat vond ik nogal bizar maar wel bijzonder.
Gerard heeft zich die avond gedragen als een ware sekssprins. Hij deed er alles aan om mij op mijn gemak te stellen en overlaadde me met complimenten. Hij heeft me heel lang gemasseerd, tot ik helemaal in de stemming kwam. Na langdurig zoenen kwam hij eindelijk in me – heel voorzichtig. Ontzettend lief. Hij was echt bezig met míjn genot. Ik moest even wennen aan het gevoel maar vond het daarna ontzettend lekker: ik ben meteen die eerste keer tot een hoogtepunt gekomen. Hierna hebben we het nóg vier keer gedaan die nacht. Wauw, wat bleek seks leuk! Toen hij ’s ochtends wegging, sliep ik een gat in de dag – en heb daarna stralend over straat gelopen. Ik had het idee dat iedereen aan mij kon zien dat ik het eindelijk gedaan had.
Het is bij die ene nacht gebleven, zo hadden we dat van te voren in overleg met Gerards vriendin, afgesproken. Maar ik ben hem ontzettend dankbaar. Hij heeft me geweldig ingewijd in het liefdesspel en door al zijn complimentjes barstte ik van het zelfvertrouwen. Als we elkaar zien op het werk – niet zo vaak, soms in de gangen – dan knipogen we naar elkaar, en geniet ik in stilte nog even na. En wat denk je? Nog geen twee maanden later ontmoette ik een andere leuke jongen voor wie ik me durfde open te stellen en met wie ik wat betreft seks ook eindelijk verder durfde te gaan. Hoewel ik het die keer pas deed uit liefde en het daardoor nóg lekker was, zal ik de wonderlijke avond en nacht met Gerard nooit vergeten.”
Tekst: Lydia van der Weide
