Renate is de minnares van haar baas: ‘Ik wil meer dan alleen seks’

13 december 2023

Renate (36) had nooit verwacht dat ze verliefd zou worden op haar baas. Toch gebeurde het. Sterker nog, ze hoopt tegen beter weten in dat hij zijn vrouw verlaat. “Ik wil meer dan alleen seks.”

Renate: “Het cliché zou niet groter kunnen zijn: hij is de directeur, ik de secretaresse en we hebben een affaire. Als je mij drie jaar geleden had verteld dat dit nu mijn leven zou zijn, had ik je keihard uitgelachen. Ik? Verliefd op mijn baas? In geen honderd jaar! En al helemaal niet op Simon, die negentien jaar ouder is dan ik en totaal niet aantrekkelijk. Niet dat ik destijds niet openstond voor een relatie, maar Simon kwam in dat hele verhaal niet voor. Alsof het leeftijdsverschil en het feit dat hij me koud liet niet genoeg waren, was hij ook nog eens gelukkig getrouwd. Althans, die indruk wekte hij. Zijn vrouw kwam weleens langs en van spanningen tussen hen merkte ik niks. Simon leek haar op handen te dragen en regelmatig vroeg hij me om haar een bos bloemen te sturen of om een reservering voor hen samen in een restaurant te maken.”

Suggestief geflirt

“Het enige wat me bevreemdde, was dat Simon niet blind was voor vrouwelijk schoon. Had hij een vergadering gehad met een aantrekkelijke vrouw, dan stak hij zijn bewondering achteraf niet onder stoelen of banken. Droeg ik nieuwe kleren, dan merkte hij dat meteen op. In het begin gaf hij nog nikszeggende complimentjes als: ‘Mooie blouse heb je aan’, maar na een paar maanden stond een mooie blouse mij ook nog eens erg goed, want ‘tja, met zo’n fi guur kan dat ook niet anders’. En in vergaderingen, als ik aan de zijkant zat te notuleren, liet hij vaak onbeschaamd zijn ogen over mijn lichaam glijden. Hadden we oogcontact, dan knipoogde hij. Tot mijn ergernis werd ik dan vaak rood, wat hij vermakelijk leek te vinden. Ik wilde niet dat hij het opvatte als een teken dat ik geraakt werd door zijn geflirt. En er achteraf op terugkomen, dat durfde ik natuurlijk ook niet. Dus bleef het tussen ons in hangen en daardoor merkte ik dat Simons geflirt steeds meer en vooral steeds suggestiever werd. Ik vond het niet erg, het deed me eigenlijk niet zo veel. Ik wilde immers niks van hem.

Zo’n anderhalf jaar nadat ik Simons secretaresse was geworden, vroeg hij of ik met hem mee wilde op zakenreis. Hij ging wel vaker, maar deze keer ging het om een grote deal die het bedrijf kon sluiten. Hij wilde dat ik meeging om ter plekke dingen te regelen, vergaderingen bij te wonen en papieren in orde te maken. Het hoorde bij mijn werk, dus ik ging. Het was nog steeds niet bij me opgekomen om meer te worden dan Simons secretaresse. Onze relatie was puur zakelijk, zo zag ik dat.”

Geestig en charmant

“Maar eenmaal in Barcelona veranderde er iets. Misschien kwam het door het mooie weer, de fijne stad of doordat we elkaar ineens op een andere manier leerden kennen. Je kunt immers niet de hele tijd zakelijk met elkaar omgaan als je vier dagen samen op pad bent. Ik zag Simon niet meer alleen als mijn baas, maar ook als iemand om gezellig mee uit eten te gaan. Dat deden we namelijk. De eerste avond werden we vergezeld door twee mensen van het bedrijf waarmee hij in zee wilde gaan. Ook al was het een zakelijk diner, het was ontzettend leuk en ik ging Simon met andere ogen bekijken. Hij was geestig en charmant en behandelde mij met alle egards, ook al was ik ‘maar’ zijn secretaresse. De dag erna zaten we samen aan het ontbijt en zat hij weer met me te flirten. Deze keer liet het me niet koud. Mijn hart ging sneller kloppen toen hij zei dat mijn aanwezigheid de hele trip opfleurde. Gelukkig gooide de ober op dat moment koffie over onze tafel, want ik wist eigenlijk niet hoe ik moest reageren. De rest van de dag was ik behoorlijk in de war. Ik voelde me raar, licht in mijn hoofd, vlinders in mijn buik… Dit kón toch niet. Die avond belandde ik met Simon in bed. We waren samen uit eten gegaan en dronken veel meer dan verstandig was. Beneveld biechtte mijn baas op dat hij me vanaf dag één aantrekkelijk had gevonden en dat hij er elke dag naar uitkeek om naar zijn werk te gaan. En ook dat hij zich op deze trip had verheugd, omdat hij dan een paar dagen lang met mij samen kon zijn. Ik had ook de nodige wijn gedronken en zijn woorden klonken me als muziek in de oren. Eenmaal dronken durfde ik best aan mezelf toe te geven dat ik Simon leuk was gaan vinden. Zonder verder na te denken ging ik met hem mee naar zijn hotelkamer, toen hij daarom vroeg. En onze vrijpartij was geweldig.”

Gevoel blokkeren

“Maar toen ik tegen de ochtend naast hem wakker werd, voelde ik me verward en schuldig. Hij was getrouwd! Ik kende zijn vrouw en ik vond haar aardig. Ooit, jaren geleden, ben ik zelf bedrogen en dat heeft me veel pijn gedaan. Nu was ik degene die dat iemand anders aandeed. Bovendien was ik verbijsterd over mezelf. In een dronken bui met iemand in bed belanden, dat was hooguit twee keer eerder gebeurd. En beide keren vóór mijn vijfentwintigste. Dit was helemaal niks voor mij, maar blijkbaar waren de alcohol en de aantrekkingskracht sterker geweest dan mijn gezonde verstand. Terwijl Simon nog sliep, stapte ik uit bed, liep naar mijn eigen kamer en besloot: dit was eens maar nooit weer. Ja, de seks was fantastisch geweest, maar het moest hierbij blijven. Simon zelf leek niet bepaald last te hebben van schuldgevoel. Aan het ontbijt was hij vrolijk als altijd. Hij fluisterde me toe dat hij ervan had genoten en dat het nog beter was geweest dan hij zich had voorgesteld. Ik wilde hem negeren, maar zijn woorden maakten toch iets bij me los. Een gevoel dat ik snel blokkeerde. Dit was eenmalig. Punt. Terug in Nederland liet Simon duidelijk merken dat hij meer wilde na die ene nacht. Maar ik hield hem af en uiteindelijk leek hij het op te geven. Tussen hem en zijn vrouw was er niks veranderd. Hij plande nog steeds leuke etentjes, al dan niet als verrassing, ik stuurde nog net zo vaak bloemen en moest zelfs uit zijn naam sieraden bij haar laten bezorgen. Simon wist blijkbaar precies hoe hij zijn vrouw tevreden moest houden zodat hij ondertussen zijn gang kon gaan. Ik heb het nooit gemerkt, maar kan me niet voorstellen dat ik de eerste was met wie hij haar bedroog. Of ze dat wist, weet ik niet.”

Verlangen naar meer

“Maar op een of andere manier maakte het feit dat het blijkbaar vaker gebeurde het voor mij minder erg. In een aantal maanden verdween mijn schuldgevoel naar de achtergrond. Steeds vaker dacht ik: het is zíjn vrouw, dus het is zíjn verantwoordelijkheid. Ik rechtvaardigde het voor mezelf, omdat ik die ene nacht maar niet kon vergeten. Hoe goed ik het ook wegstopte, ik verlangde naar meer. Heel verwarrend. Een maand of acht na onze eerste zakenreis vroeg Simon me weer mee op reis. Hij had het me al een paar keer eerder gevraagd, maar telkens had ik nee gezegd en me er met een smoes van afgemaakt. Deze keer wilde ik geen smoes verzinnen. Ik wilde heel graag met hem mee, ook al wist ik wat er weer tussen ons zou gebeuren. Tijdens deze zakenreis belandden we meteen op de eerste avond al in bed. Opnieuw was het geweldig, Simon is echt een fantastische minnaar. De trip duurde drie nachten en niet één ervan bracht ik in mijn eigen kamer door. Toen we weer naar huis gingen, had ik het gevoel dat ik zweefde. In mijn hele lijf leken vlinders te zitten, ik kon alleen maar lachen en had het gevoel dat ik licht gaf. Mijn beste vriendin keek direct dwars door me heen. ‘Jij bent verliefd’, zei ze. Ik vertelde haar alles. Ze zei dat ze het begreep, maar dat dit natuurlijk geen toekomst had. Ik gaf haar gelijk. Maar ermee stoppen? Nee, deze keer kwam dat niet eens bij me op. De verliefdheid was zó sterk. Ik was heus weleens vaker verliefd geweest, maar dit leek de overtreffende trap te zijn.”

Echt verliefd

“Sinds die zakenreis is het verliefde gevoel niet verdwenen. Simon doet er ook alles aan om het gaande te houden. Als niemand het hoort, maakt hij suggestieve opmerkingen die mijn hart in mijn keel doen bonken. Eens in de paar weken zegt hij tegen zijn vrouw dat hij tot laat moet overwerken en niet naar huis kan. Dan laat hij me een hotelkamer boeken, waar ik die avond natuurlijk zelf ben. Er is geen zakenreis meer waarop ik ontbreek en ik maak zelden gebruik van mijn eigen hotelkamer. De seks is onverminderd geweldig, maar daar blijft het bij. En dat is nu precies het probleem. Want ik ben echt verliefd. Ik wil meer dan alleen seks: ik wil bij hem zijn, mijn leven met hem delen. Ik denk de hele dag aan hem, zowel op het werk als daarbuiten. Als ik een mail van hem krijg, al is het zakelijk, klopt mijn hart al in mijn keel. Soms mailt hij me iets persoonlijks. Over hoe mooi hij me vindt en hoe spannend, en wat hij met me van plan is. Dan zit ik met een rood hoofd achter de computer, terwijl ik hem in zijn kantoor zie zitten, ogenschijnlijk druk aan het werk. Die spanning is verslavend. Daar kan ik dagen op teren.”

Bang om te vragen

“Soms komt Simons vrouw langs op kantoor en dan weet ik niet waar ik moet kijken. Meestal zorg ik dat ik net even moet kopiëren. Maar hoe schuldig ik me in het begin ook voelde ten opzichte van haar, inmiddels hoop ik dat hij haar voor mij verlaat. Ik ben gewoon hopeloos verliefd, ik wil met Simon verder. Al ben ik realistisch genoeg om te weten dat die kans niet zo groot is. Hij laat nooit merken dat hij ook maar één seconde overweegt zijn huwelijk te verbreken. Hij lijkt wat wij hebben erg leuk te vinden voor naast zijn huwelijk. Volgens mij is hij nog steeds gelukkig met zijn vrouw. Ik durf het hem niet te vragen. Sterker nog, we hebben het nooit over ‘ons’ of over de toekomst. Dat klinkt raar, maar ik wil er niet over beginnen. Ik ben bang dat hij er dan mee wil stoppen, dat het hem gaat benauwen. En dat wil ik niet. Op dit moment zijn onze nachten samen het enige wat ik heb en dat wil ik niet kwijt. Nee, het is niet ideaal en ja, mijn beste vriendin heeft vast gelijk als ze zegt dat Simon mij tekortdoet. Maar deze nachten met hem zijn beter dan niks. Misschien dat ik over een tijdje wel over mijn verliefdheid heen ben en er alsnog een punt achter zet. Nu ben ik daar nog niet klaar voor, ik wil hem nog te graag. Nu blijf ik, tegen beter weten in, hopen dat hij een keuze maakt. En dat hij dan kiest voor mij.”

Lees ook: Ellen: ‘Mijn man heeft ons verlaten vanwege zijn midlifecrisis’

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.