Erica: ‘Ik verleidde de beste vriend van mijn man’
2 mei 2014
Wanneer Erica ontdekt dat haar man is vreemdgegaan is ze ontzettend gekwetst. Uit boosheid neemt ze wraak, op een manier waar ze nu spijt van heeft.
Wanneer Erica ontdekt dat haar man is vreemdgegaan is ze ontzettend gekwetst. Uit boosheid neemt ze wraak, op een manier waar ze nu spijt van heeft.
Erica (38): ‘Ik voelde al een tijd dat er iets met Robin was. Mijn man kon zo bedenkelijk naar me kijken. Alsof hij wat wilde aansnijden, maar zich dan bedacht. Op een avond, onze kinderen lagen net op bed, zag ik hem weer doelloos zappen, met zijn gedachten heel ergens anders. Ik heb de tv uitgezet en ben naast hem gaan zitten. ‘En nu vertel je wat er is,’ zei ik streng. Ik vermoedde dat er iets vervelends speelde op zijn werk. Zou er ontslag dreigen? Was een promotie aan zijn neus voorbij gegaan of had hij soms schulden gemaakt? Er volgde iets waar ik totaal niet op voorbereid was. Robin vertelde dat hij een slippertje had gemaakt. Eén keer maar, benadrukte hij en hij had er ontzettend veel spijt van. Hij móest het opbiechten want het stond als een muur tussen ons in.
Zijn woorden waren een klap in mijn gezicht. Ik ben eerder bedrogen, door mijn ex-man. Die had maanden een affaire en iedereen was daarvan op de hoogte, behalve ik. Afschuwelijk. Robin wist hoe gekwetst ik was geweest. En toch had ook hij me nu bedonderd! Ik had dat nooit van hem verwacht en was zo perplex dat ik zonder iets te zeggen naar bed ben gegaan. Toen Robin daarna nog wilde praten heb ik hem zelfs een trap verkocht. Pas na 2 dagen kon ik het aan om zijn verhaal te horen. Het was al maanden eerder gebeurd. Na een feest, waar ik niet was omdat onze oppas op het laatste moment had afgezegd. Robin was een ex-vriendin tegen het lijf gelopen en had bij haar thuis nog een afzakkertje genomen. Dat was uit de hand gelopen. Hoewel mijn man wel duizend keer zei hoeveel spijt hij had, en hoewel ik dat met mijn verstand ook wel geloofde, was ik er stuk van. Totaal gebroken. En toen heb ik iets doms gedaan.
Een impulsieve wraakactie, die mij dan wel voor een deel van mijn jaloerse, gekwetste gevoelens hebben bevrijd, maar de situatie nog veel ingewikkelder hebben gemaakt. Ik heb met opzet de beste vriend van Robin verleid. Zijn jeugdvriend. Ze kennen elkaar al sinds de lagere school. Tim is gescheiden. Hij heeft altijd al een zwak voor mij had, dat wist ik. Eigenlijk was hij het, die 10 jaar geleden achter mij aan zat, maar ik viel voor zijn beste vriend. Dat had wat wrijving tussen de mannen gegeven maar dat was later goed uitgepraat. Maar ik wist dat ik de macht had om in hun vriendschap te stoken. En ik kon de verleiding niet weerstaan. Omdat ik wist dat dit de ergste manier was om Robin terug te pakken. Op een avond heb ik tegen mijn man gezegd dat ik naar een vriendin ging, maar ik reed linea recta naar Tim. Die heb ik het hele verhaal verteld, huilend. En ik zocht troost in zijn armen. Eerst vriendschappelijk maar op een gegeven moment begon ik hem te kussen. Tim verzette zich, hij hield mij af; maar ik ging gewoon door. En tja, toen verloor hij zijn zelfbeheersing. We hebben het gedaan op zijn bank. Wild, vurig, alsof we elkaar volledig wilde verslinden. Of het lekker was, dat weet ik niet eens, ik was er eerlijk gezegd amper bij. Na afloop deed Tim niets anders dan vloeken. Hij vroeg me dit alsjeblieft niet tegen Robin te vertellen. Maar dat was natuurlijk juist wel mijn bedoeling. Vreselijk gemeen van mij, om Tim zo te gebruiken. Want hij wilde echt niet, het is míjn schuld geweest. Thuis heb ik het direct tegen Robin gezegd. Met een triomfantelijke toon, vrees ik. Zijn gekrenkte gezicht toen ik het vertelde… Ik zag dat het hem ontzettend pijn deed. Even voelde dat als een grote genoegdoening. Maar toen we later zwijgend naast elkaar in bed lagen en ik hem zachtjes hoorde huilen, voelde ik me diep ellendig. Had ik hier nu iets mee gewonnen? Oké, Robin wist nu hoe ik me voelde toen hij zijn slippertje opbiechtte, maar had dat niet anders gekund?
Mijn actie heeft voor nog veel meer tranen gezorgd. En voor een breuk tussen Robin en Tim. Robin wil niet meer met Tim omgaan. Hij kan de confrontatie niet aan. Hij zegt dat hij ons al steeds voor zich ziet in zijn fantasie en ons ooit nog samen in één ruimte treffen: no way. Tim vindt dat heel erg; de 2 mannen zagen elkaar wekelijks, tennisten samen maar Robin heeft alles afgekapt. En bij ons thuis is het één en al ruzie. Robin verwijt mij van alles, ik hem. Onze kinderen, die helemaal niet aan ruzie gewend zijn, snappen er niets van en zijn vaak overstuur. Ik zou willen dat Robin niets had gezegd over zijn slippertje. Als ik niets had geweten, was er niets aan de hand geweest.’