Victoria: “Het deed me pijn dat hij me telkens afwees”
28 november 2014
Victoria en haar man hebben al 18 jaar een goed huwelijk, maar tussen de lakens wordt het minder. Victoria snapt er niks van, tot ze erachter komt dat haar man een pornoverslaving heeft.
Victoria en haar man hebben al 18 jaar een goed huwelijk, maar tussen de lakens wordt het minder. Victoria snapt er niks van, tot ze erachter komt dat haar man een pornoverslaving heeft.
"Mijn man en ik zijn 18 jaar bij elkaar en hebben het altijd goed gehad samen. Op alle vlakken, ook in bed. Sinds 2 jaar is de klad er wat ingekomen. Mijn man had steeds minder zin. Ik weet het aan drukte op zijn werk en zorgen om zijn zus, die borstkanker heeft. Bovendien hebben we een hectisch gezin met 3 kinderen, wat ook de nodige energie opslokt. Toch deed het pijn dat hij me telkens afwees.
Vaak probeerde ik er iets van te maken, kocht mooie lingerie of probeerde hem te verleiden met een lekkere massage, maar meestal draaide het erop uit dat er van vrijen niets terecht kwam. Als ik het onderwerp aansneed, wuifde mijn man het weg. Tot ik ontdekte dat hij veel porno keek op internet. Ik wist wel dat hij van seksfilms hield. Vroeger, voordat we kinderen hadden, huurden we wel eens een dergelijke film samen. Later deed hij het soms alleen, want van mij hoefde het niet meer zo nodig. Dat hij daarbij masturbeerde, vond ik niet erg. Want ik kwam verder niets tekort.
Maar toen ik enige tijd geleden ontdekte dat de internetgeschiedenis op onze pc vol stond met pornosites, schrok ik me rot. Mij raakte hij al jaren amper aan, maar kennelijk keek hij wel bijna dagelijks naar seks op het web. ’s Avonds toen de kinderen in bed lagen, heb ik hem ermee geconfronteerd. Hij werd rood, begon te stamelen, maar besefte al snel dat ontkennen geen zin had. Ja, gaf hij toe, hij keek vaak, en ja, hij trok zich dan ook af.
Ik begon op slag te huilen, voelde een enorme jaloezie. Waarom vond hij die stomme beelden van onbekende vrouwen aantrekkelijker dan mij? Alles had ik uit de kast gehaald, maar hij wilde mij gewoon niet; kennelijk kwam hij liever op een andere manier aan zijn trekken.
Ook mijn man begon te huilen. Hij vertelde dat dit al een paar jaar speelde. Het was er langzaam ingeslopen. Als ik een avond met mijn zus of een vriendin weg was, vermaakte hij zich achter de computer. Het bracht hem ontspanning. Hij ging het steeds vaker doen. Ook als ik thuis was, wanneer ik de kinderen naar bed bracht bijvoorbeeld, of alvast ging slapen. Het werd een verslaving waar hij niet meer mee kon stoppen. Hij walgde van zichzelf maar deze route naar een snelle bevrediging met alle zorgen die hij aan zijn hoofd had, was zó verleidelijk. Vaak was het zo dat wanneer ik hem had geprobeerd te verleiden, hij allang was klaargekomen die dag. Tja, en dan was het moeilijk om opnieuw zin te krijgen.
Hij was blij dat hij zijn worsteling nu met mij kon delen en ik ben nu – nadat mijn eerste ontzetting is gezakt – ook blij dat ik ervan weet. Want mijn man wil dit zelf ook niet. Hij baalt er zo van, dat hij boeken leest over pornoverslaving en therapie overweegt. Hij probeert minder te kijken en zijn seksualiteit weer met mij te delen. Het voelt nog wat geforceerd, maar we praten weer eerlijk met elkaar. Ik denk wel dat we er samen uitkomen."
Tekst: Lydia van der Weide
