Tiffany won haar man terug

17 augustus 2015

‘Ik wist dat hij terug naar huis zou komen.’

‘Ik wist dat hij terug naar huis zou komen.’

Tiffany: “Vorig jaar heeft mijn man Bas me verlaten. Hij had een ander waar hij meer van hield, hij meldde het heel bot. Gelukkig kan ik wel tegen een stootje. Ik wist dat hij vaker was vreemdgegaan, maar dat stelde niet veel voor; altijd was hij als een trouwe hond terug naar huis gekomen. Dit keer leek het anders. Léék, ik zeg het express zo. Bas en ik horen namelijk bij elkaar. Dat is al twintig jaar zo en dat zal nooit veranderen. We hebben onze ups en downs gehad, maar na iedere tegenslag kwamen we er toch weer samen bovenop. Sterker dan ooit. Dus ook dit akkefietje nam ik niet zo serieus. Vooruit, hij was verliefd, dat overkomt alle mannen wel eens. Vrouwen ook. Maar dat waait over, en dan wil je terug naar de plek waar je hoort. En in Bas geval is dat: bij mij.

Ik meende dat het slechts een kwestie van tijd was, tot ik haar zag. Ik was verbijsterd. Zo bijzonder is Bas namelijk helemaal niet; ik houd van hem, maar hij is niet meer dan een doorsnee man, met een grijze snor en tien kilo overgewicht. Maar zij was ronduit een beauty. En vijftien jaar jonger dan ik! Ze had Bas goed onder de duim. Zijn snor ging eraf en het leek wel of hij elke keer dat hij de kinderen kwam ophalen slanker werd. Terwijl hij zijn kilo’s verloor, namen mijn zorgen toe. Want het duurde al vier maanden. Je kon niet meer echt van ‘een akkefietje’ spreken.

Toen hij en zijn fotomodel de kinderen meenamen op vakantie naar Frankrijk, ben ik ingestort. Twee weken lang heb ik alleen maar gehuild. Toen heb ik de moed bij elkaar geraapt en besloten terug te vechten. Ik zou die mooie dame eens laten zien dat er niet met mij te spotten viel. Ik ben zelf ook gaan lijnen. Heb ons huis opgeknapt, nieuwe kleren gekocht. En iedere keer als Bas voor de deur stond, wachtte ik hem op in mijn mooiste outfit. Ik maakte hem geen verwijten meer, maar probeerde hem binnen te lokken met warme chocolademelk en zelfgebakken appeltaart, waar hij zo van houdt. Ik vertroetelde hem, zei precies de dingen die hij wilde horen. En ik wist wel wat hij niet zonder me kon.

Op een avond lagen we zomaar weer in elkaars armen. Uiteindelijk belde zij hem ongerust en toen hij gehaast wegging voelde ik mij fantastisch. Zie je, miss beauty, jij mag je leeftijd wel op me voorhebben, maar je hebt mij niet zomaar uitgeschakeld!

Toch heeft het nog maanden geduurd voordat hij écht bij mij is teruggekomen. Afschuwelijk was het, om je eigen man steeds vanuit jouw bed naar een andere vrouw te zien gaan. Uiteindelijk heb ik het lot maar een handje geholpen en haar anoniem gebeld over het vreemdgaan van Bas. Drie dagen later stond hij weer voor mijn deur, met zijn koffers en spullen. Het fijne heb ik er nooit van gehoord, maar dat hoeft ook niet. Mijn Bas is terug, alles is weer net als vroeger. Ik zei toch dat we bij elkaar hoorden?!”