Vriendin 34: Robert Vuijsje schreef boek over ‘kaaskoppen met een kleurtje’
23 augustus 2016
Robert Vuijsjes eerste roman Alleen maar nette mensen werd in eerste instantie overal geweigerd. Uiteindelijk werd zijn debuut een groot succes. Nu is zijn zevende boek uit: Kaaskoppen. “Ik wilde begrijpen hoe mensen met het uiterlijk van mijn zoontje leven in Nederland.”
Robert Vuijsjes eerste roman Alleen maar nette mensen werd in eerste instantie overal geweigerd. Uiteindelijk werd zijn debuut een groot succes. Nu is zijn zevende boek uit: Kaaskoppen. “Ik wilde begrijpen hoe mensen met het uiterlijk van mijn zoontje leven in Nederland.”
Tien uitgevers weigerden zijn eerste roman Alleen maar nette mensen, maar journalist en schrijver Robert Vuijsje (45) hield vol. Uiteindelijk lukte het na vier jaar zijn boek uit te geven; hij werd vervolgens genomineerd voor de Libris Literatuurprijs, won de Belgische Gouden Boekenuil, de Inktaap – een literaire jongerenprijs – en zijn boek werd zelfs verfilmd. Inmiddels ligt Roberts zevende boek in de winkels: Kaaskoppen, waarin hij ‘nieuwe Nederlanders’ interviewt.
Robert, jouw vader is journalist. Voelde je een druk om ook te schrijven?
“Die druk is nooit uitgesproken, maar de zoon van de bakker wordt bakker; het was voor mij vanzelfsprekend dat ik het ook ging doen. Bovendien was schrijven niet zo bijzonder, want alle vrienden van mijn vader schreven ook. Ik probeerde me wel te onderscheiden; naast de journalistiek wilde ik een roman schrijven. Ik ben de eerste in de familie die dat heeft gedaan.”
Hoe kun je vertrouwen houden als je boek tien keer wordt afgewezen?
“Dat waren geen vrolijke jaren. Het was vervelend en vernederend. En ook lastig om jezelf wijs te maken dat jij niet gek bent, maar de rest van de wereld. Ik kan me één afwijzing nog letterlijk herinneren. Een uitgever zei dat Alleen maar nette mensen geen roman was, maar een parodie op een roman. Een rare opmerking, die door je hoofd blijft spoken. Op zo’n moment denk je: wacht maar! Het vreemde is dat alle wraakgevoelens verdwenen zodra het boek een succes werd. Die uitgevers weten toch al dat ze het verkeerd hebben gezien, waarom zou ik ze dat nog eens inwrijven?”
Lees het hele interview in Vriendin 34.
