Stefanie: weer een kind uit huis
28 oktober 2016
‘Echt?’ roept Faith door de telefoon. Ik hoor haar huilen en krijg zelf een brok in mijn keel. Faith heeft een appartementje voor begeleid wonen toegewezen gekregen.
‘Echt?’ roept Faith door de telefoon. Ik hoor haar huilen en krijg zelf een brok in mijn keel. Faith heeft een appartementje voor begeleid wonen toegewezen gekregen.
Er ging een tinteling door mij heen toen de locatiecoördinator mij het goede nieuws vertelde. Mijn dochter voelt zich vaak minderwaardig. Ze vindt zichzelf niet meer in het logeerhuis passen en soms moppert ze, omdat ze geen dagbesteding wil hebben, maar een reguliere baan. Ze wil niet anders zijn. Jammer dat ze aan haar kwaliteiten voorbij gaat. Faith doet het juist heel goed in de cadeauwinkel waar ze mooie dingen maakt en verkoopt.
Sparen is ook een kwaliteit van haar. Ze heeft genoeg gespaard om haar woning leuk in te richten. Er zijn veel mensen, zonder zorgindicatie, die daar wel wat begeleiding bij zouden kunnen gebruiken. Zag Faith dat maar eens in! Gelukkig geeft het nieuws over het appartement Faith een enorme boost om positief verder te gaan.
Faiths indicatie moet worden omgezet van logeren naar wonen. Een tijdje blijft het angstvallig stil. Het plekje wordt toch echt wel voor Faith vastgehouden?
‘Het wordt toch weer niks', zegt Faith.
‘Het komt wel goed', zeg ik.
Eindelijk hebben we weer een afspraak met de locatiecoördinator. Hoewel het nog niet om de officiële overdracht met het logeerhuis gaat, krijgt Faith toch vast de sleutels van het appartement. We gaan er nog even naar binnen.
‘Hier komt de tv! En hier wil ik de eettafel met een kroonluchter erboven!’ oppert Faith. Nu gaat Dirk met Faith naar het appartement om de vloer op te meten.
‘We gaan ook naar de woonboulevard', zegt Dirk als hij met Faith de deur uitstapt. Adriana en ik gaan gezellig naar de kermis. Ben ik nu wel genoeg betrokken bij Faith? vraag ik mij af. Ik wil ook iets kunnen doen.
‘Stel je niet aan, Stefanie!’ zeg ik tegen mezelf. Het wordt nog druk genoeg en ik doe mijn jongste dochtertje een enorm plezier met een bezoekje aan de kermis.
Als Dirk en Faith weer thuis komen, laat Faith mij een roze afvalton zien.
‘Die kon ik niet laten staan!’ zegt ze stralend. Heerlijk die voorpret, maar soms wordt het Faith te veel. Dan moppert ze even. Ze wil weten wanneer alles klaar is. Het is te abstract voor haar. Als Faith er eenmaal woont, weet ik zeker dat ze zich goed zal redden, maar nu is het even afzien.
Stefanie (43) adopteerde de kinderen van haar vriend Dirk: Christianne, Deborah, Faith en Nico. 5 jaar geleden kregen zij samen Adriana. Het gaat niet altijd vlekkeloos, maar het gezin draait al ruim 18 jaar!
We zijn sinds deze maand een blogger rijker, Kim. Ook haar blogs lezen? Dat kan hier. Elke dinsdag verschijnt haar nieuwste blog.
