Stefanie: aan de weg werken in 2017
30 december 2016
Dirk en ik eten samen een schaaltje nootjes leeg. Christianne is vanavond niet thuis. Adriana ligt koortsig in bed. Om de beurt gaan Dirk en ik naar boven om haar te kalmeren in haar onrustige slaap. We voelen aan haar hete voorhoofd, dekken haar toe of slaan het dekbed juist terug.
Dirk en ik eten samen een schaaltje nootjes leeg. Christianne is vanavond niet thuis. Adriana ligt koortsig in bed. Om de beurt gaan Dirk en ik naar boven om haar te kalmeren in haar onrustige slaap. We voelen aan haar hete voorhoofd, dekken haar toe of slaan het dekbed juist terug.
Behalve Christianne en Adriana, wonen er geen kinderen meer thuis. Onze zoon en twee andere dochters zijn in 2016 het huis uitgegaan. Wat een jaar! Alleen onze oudste en jongste dochter wonen nog thuis. We hebben het goed met elkaar. Na achttien turbulente gezinsjaren eten Dirk en ik nog even liefdevol samen een schaaltje nootjes leeg.
Het is rustiger geworden, maar in gedachten houden de kinderen mij allemaal nog bezig. Er gaat veel goed en misschien was het in dit bijzondere gezin voorbestemd dat niet alles perfect zou lopen. Ik heb mijn best gedaan. Toch bekritiseer ik mijzelf soms en kan ik de controle moeilijk loslaten. Ik wil dat alles goed gaat binnen ons gezin, maar ook in de wereld.
Ik probeer het bij mijn eigen wereldje te houden, al deken Dirk en ik vorige week een test. In De Wereld Draait Door was te zien dat kinderen moesten zeggen welke pop de slimste was. De donkere of de lichte. We stelden dezelfde vraag aan Adriana.
‘Niet één van allebei!’ antwoordde ze. Echt een antwoord voor Adriana. Ze zal niet braaf zeggen: ‘Allebei even slim’, maar ze merkt wel op dat mensen gelijk aan elkaar zijn. Dat vind ik het belangrijkste.
Ik ga weer naar boven. Adriana gloeit.
‘Wil je een kauwtabletje?’ fluister ik. Ik ben niet zo voor kinderparacetamol, maar zo’n tabletje werkt wel koortsverlagend. Half slapend antwoordt Adriana: ‘Nee, maar ik vind jou de allerliefste.’
Wat ben ik toch bevoorrecht door liefde te ontvangen uit het onderbewustzijn. Ik wil dat alles liefde is, overal, beginnende bij innerlijke liefde en vrede. Misschien lukt dat in 2017 nog niet optimaal, maar in het nieuwe jaar zal ik eraan werken. Ook hoop ik op vrede over de hele wereld. 2017 zal daar nog niet rijp genoeg voor zijn. Dat weet iedereen, maar ik wens dat 2017 een jaar zal zijn waarin de weg geplaveid wordt, die leidt naar wereldvrede. Al is het maar een klein stukje.
Stefanie (43) adopteerde de kinderen van haar vriend Dirk: Christianne, Deborah, Faith en Nico. 5 jaar geleden kregen zij samen Adriana. Het gaat niet altijd vlekkeloos, maar het gezin draait al ruim 18 jaar!
We zijn sinds deze maand een blogger rijker, Kim. Ook haar blogs lezen? Dat kan hier. Elke dinsdag verschijnt haar nieuwste blog.
