Placeholder

Stefanie: het ei

Adriana krijgt haar zin niet. Stefanie weet precies hoe ze haar boze dochtertje weer vrolijk krijgt, door haar gewoon eventjes uit te laten razen.

Adriana krijgt haar zin niet. Stefanie weet precies hoe ze haar boze dochtertje weer vrolijk krijgt, door haar gewoon eventjes uit te laten razen.

‘Ik zou toch een trollenei krijgen?’ vraagt Adriana. We lopen langs de automaat die in de hal van het zwemcentrum staat. O ja, dat had ik beloofd…
‘Er zitten ook snoepjes bij', zegt Adriana.
‘Och, dat wist ik niet. Die eten we nu niet op, hoor', zeg ik. Adriana vindt het prima. Ze is blij dat ze een ei mag. Laatst had ze van Dirk ook al een trollenei gekregen, maar ik had het voor vandaag nou eenmaal beloofd.

De vorige keer kreeg ze een blauwe jongenstrol in een blauw ei. Die vond ze niet mooi. Op de automaat staan ook roze en paarse trollen afgebeeld.
‘Ik wil een roze trol', zegt Adriana. Terwijl ik Adriana een euro geef, waarschuw ik dat ze ook een andere kan krijgen.
‘Dat weet ik wel', zegt Adriana. Ze doet de euro in de gleuf en draait aan de zwarte knop. Vol spanning opent ze het klepje. Er ligt een glimmend roze ei in het bakje. Adriana straalt en opent het roze ei. Met een pruillip laat ze me een blauwe jongenstrol zien.

Daar staat mijn meisje: doodmoe, chlooroogjes, met een lelijk jongenstrolletje.
‘Mag ik nog één?’ vraagt ze.
Mijn ‘nee’ slaat in als een bom. Nu is Adriana niet alleen verdrietig, maar ook ontzettend boos. Ze begint te huilen en zegt dat ze mij niet meer lief vindt.

‘Je vindt het jammer dat je weer die blauwe trol hebt gekregen, hè?’ zeg ik begripvol.
‘Ik wil nog één', zegt Adriana opnieuw.
‘Ik kan niet zomaar allemaal euro’s uitgeven', antwoord ik.
‘Niet allemaal euro’s, één euro!’ zegt Adriana.
‘Die heb je al gekregen. Kom, we gaan thuis lekker thee drinken.'
‘Ik ga niet mee!’ Adriana blijft staan. Ik negeer het en loop rustig verder. Uiteraard komt Adriana toch achter me aan.
‘Ik vind jou stom!’ hoor ik Adriana zeggen, terwijl ze achterop de fiets klimt.

Adriana vertelt mij onderweg nog vijf keer hoe stom ze mij vindt, maar leunt ondertussen tegen mijn rug aan. Thuis moet mijn dochtertje erg bijkomen. Als Dirk binnenkomt, springt Adriana op.
‘Papa, ik heb van mama ook zo’n ei gekregen. Er zat dezelfde trol in die ik al heb. Nu heb ik daar twee van', vertelt ze vrolijk.
‘Goh, wat leuk!’ antwoordt Dirk. Ik zeg maar niks meer, maar kan een brede glimlach niet onderdrukken.


Stefanie (43) adopteerde de kinderen van haar vriend Dirk: Christianne, Deborah, Faith en Nico. 6 jaar geleden kregen zij samen Adriana. Het gaat niet altijd vlekkeloos, maar het gezin draait al ruim 18 jaar!