Stefanie: afleiding

15 september 2017

Voor Adriana moet alles zo normaal mogelijk doorgaan nu ik me niet goed voel en op een operatie wacht. Ik rust veel als Adriana op school is en Adriana is al vaak bij haar vriendinnetje geweest.

Voor Adriana moet alles zo normaal mogelijk doorgaan nu ik me niet goed voel en op een operatie wacht. Ik rust veel als Adriana op school is en Adriana is al vaak bij haar vriendinnetje geweest.

Op vrijdagmiddag haal ik haar en haar vriendinnetje Hanna om 12.15 uur op uit school. Ik wil het spelen bij ons thuis voor een paar uurtjes mogelijk maken. De meisjes zijn 6 jaar. Ik hoef ze niet te vermaken. Als ik er maar ben, met ze lunch en om drie uur een kopje thee met ze drink. Daarna wordt Hanna alweer opgehaald.

Slappe lach
Aan tafel giechelen de meiden alleen maar. Ze willen allebei een cracker met strooispeculaas. Stiekem houden ze de cracker schuin, zodat ze een paar speculaasbolletjes van hun bordjes kunnen snoepen. Weer krijgen ze de slappe lach, ze steken me aan. De telefoon gaat. Een begeleider van Faith belt om bij te praten. Ondanks het gezellige tafelmoment, neem ik de tijd voor de begeleider. Door het gegiechel kan ik hem amper verstaan.

Terwijl ik naar de begeleider probeer te luisteren, zie ik dat er op de crackers van Adriana en Hanna alleen nog maar boter zit. Nu ligt alle speculaas op hun bordjes. Het giechelen gaat onverminderd door. Ik schud mijn hoofd, maar zeg niets, om de begeleider van Faith niet te storen tijdens zijn verhaal. Ik neem mij toevlucht tot de hal. Fijn om de bevestiging te krijgen dat het goed gaat met Faith. Ze doet haar best en heeft betrokken begeleiding.

Boeven
Na het telefoongesprek ga ik de kamer weer in. Adriana en Hanna laten mij trots hun bordjes zien. Ze liggen vol: speculaasbolletjes, chocolade vlokken en hagelslag. De randen van de bordjes zijn besmeurd met chocoladepasta. Handen en gezichten zien bruin van de chocolade.
‘Jullie zijn boeven', zeg ik, maar kan mijn lachen niet inhouden. Kennen jullie de uitdrukking: 'als de kat van huis is, dansen de muizen op tafel?’

'Als de kat van huis is, dansen de muizen op tafel’

De meisjes schudden hun hoofd. Dat betekent: 'als mama in de hal telefoneert, snoepen de kinderen van het broodbeleg'. Weer dat aanstekelijke gegiechel, terwijl de kinderen het lekkers in hun mondjes stoppen. Vooruit, deze keer niet de regel: één cracker met zoet en één met gezond beleg. Ik poets snoeten en handen, ruim de tafel af en ga op de bank liggen. Ik krijg een berichtje.
‘Heb je wel wat afleiding?’ vraagt een bezorgd familielid. ‘Ik heb genoeg afleiding,’ type ik terug.

Stefanie (43) adopteerde de kinderen van haar vriend Dirk: Christianne, Deborah, Faith en Nico. 5 jaar geleden kregen zij samen Adriana. Het gaat niet altijd vlekkeloos, maar het gezin draait al ruim 18 jaar!