Stefanie: gewichtsverlies

20 oktober 2017

‘Wat ben jij afgevallen’, hoor ik geregeld mensen tegen mij zeggen. Het valt op. Voor de zomer was ik heel bewust met mijn gezondheid bezig. Ik wilde meer energie krijgen en gezonder eten. Dat ik daardoor geleidelijk van 71 naar 68 kilo ging, vond ik een aangename bijkomstigheid.

‘Wat ben jij afgevallen’, hoor ik geregeld mensen tegen mij zeggen. Het valt op.
Voor de zomer was ik heel bewust met mijn gezondheid bezig. Ik wilde meer energie krijgen en gezonder eten. Dat ik daardoor geleidelijk van 71 naar 68 kilo ging, vond ik een aangename bijkomstigheid.

Niet wetende dat ik met een zieke buik rondliep, geloofde ik dat ik meer energie kreeg. Mijn broeken zaten ook lekkerder. Nu draag ik alleen maar leggings met een jurkje of een elastisch rokje. Dat is aangenamer voor mijn pijnlijke buik en voor de hechtingen die er verticaal overheen lopen. Ik laat mijn broeken in de kast liggen, omdat ik ze gewoon niet meer pas. Mijn gewicht is intussen gezakt naar 57 kilo. Als ik nog 2 kilo afval, ben ik net zo zwaar als toen ik 16 jaar was.

Ik zie het zelf ook wel. Zelfs in mijn gezicht. Dat vind ik wel prettig. Mijn wangen waren toch al te rond naar mijn zin. Misschien vind ik het daarom niet erg dat ik door de buikpijn, misselijkheid en stress nog 10 kilo ben kwijtgeraakt. Toch kan ik er niet van genieten. Het is te veel en ging te snel. Mijn energiepeil is ongeveer nul. Als ik in het buurtwinkelcentrum een brood heb gekocht, ben ik uitgeput. Ik moet aansterken en energieker worden. Straks zie ik er juist uit als een oud, verschrompeld vrouwtje. Nu mijn beide eierstokken eruit zijn, kom ik ook nog eens per direct in de overgang. Ik weet niet wat me daardoor te wachten staat, maar ik weet wel dat het oud klinkt.

Mijn jongste dochter is 6 jaar. Ik wil een vrolijke, fitte moeder zijn. Daar doe ik dan ook mijn best voor en ik zeur in haar bijzijn niet over mijn kwalen. Ik heb ook niets te zeuren. Mijn buik is niet meer ziek. Ik hoef alleen maar te herstellen. Ik mag mezelf gelukkig prijzen, omdat het geen eierstokkanker was. Voordat ik deze goede uitslag kreeg, nam ik mezelf voor om meer uit het leven te halen, me minder zorgen te maken en bewuster te leven. Houd dat vast, Stefanie! Wijs het negatieve stemmetje in je hoofd vriendelijk af en omarm het goede in je leven.

Ik vertrouw erop dat mijn energie, na mijn herstel, ook weer terug komt. Daardoor zal ik ongetwijfeld weer wat aankomen. Hopelijk niet meer dan 71 kilo, want dan ga ik daar weer over zeuren.

Stefanie (44) adopteerde de kinderen van haar vriend Dirk: Christianne, Deborah, Faith en Nico. 6 jaar geleden kregen zij samen Adriana. Het gaat niet altijd vlekkeloos, maar het gezin draait al ruim 18 jaar!