Kim begeleidt veelplegers: ‘Ik laat ze niet in de steek’

31 januari 2018

Als jeugdreclasseerder begeleidt Kim (31) jonge veelplegers. Dat vergt veel doorzettingsvermogen, maar Kim doet het met hart en ziel.

Als jeugdreclasseerder begeleidt Kim (31) jonge criminelen. Dat vergt veel doorzettingsvermogen, maar Kim doet het met hart en ziel. “Ik zal slecht gedrag en misdrijven nooit goedkeuren, maar als persoon keur ik deze jongens niet af. Ik weet dat er ook andere kanten aan hen zitten.”

“Waar doe je het voor? Die jongens zijn toch niet te redden. Lekker opsluiten en nooit meer naar buiten laten gaan”, zeggen mensen weleens tegen Kim, als ze over haar werk als jeugdreclasseerder vertelt. “Ja, en dan?”, antwoordt Kim op zo’n moment. “Soms ga ik er niet eens op in, omdat ik het dom en kortzichtig vind om zo te praten.”

Vooral jongens
Kim werkt bij de jeugdhulporganisatie William Schrikker Stichting en begeleidt Amsterdamse jongeren die vermeld staan in de Top600 en Top40.  Ze begeleidt jongens – veelplegers zijn vooral ­jongens – die net uit de ­gevangenis zijn gekomen en is in sommige gevallen ook hun gezinsvoogd, als zij door Jeugdbescherming onder toezicht zijn gesteld. Kim gaat bij de jongens op huisbezoek en spreekt regelmatig met ze af om te vragen hoe het met ze gaat en waar ze tegenaan lopen. “Op basis daarvan kijk ik wat er verbeterd of bijgestuurd kan worden. Aan de hand van gesprekken probeer ik dat uit te zoeken. Het belangrijkste doel van deze aanpak is om te voorkomen dat deze jongens nog een keer in de criminaliteit belanden.”

Samen helpen
Kim zet zich dag in, dag uit met veel volharding voor de jongens in. “Een lange adem vergt het wel, het gaat om een ingewikkelde doelgroep. Vaak zijn het jongens met een licht verstandelijke beperking of gedragsproblemen als ADHD of ODD, een agressieve gedragsstoornis, en die moeite hebben met autoriteit en gezag. We stellen kleine, haalbare doelen, zoals het vinden van een dagbesteding of afspraken nakomen. Dat lijkt simpel, maar bij deze jongens ben je al blij als ze op school aankomen. Misschien niet precies om negen uur, maar dát hij er is, is al winst.

‘Ik ben blij als ze op school aankomen. Dat ze er zijn, is al winst’

De familie van de jongens heeft niet altijd zin in mijn ­bemoeienis. Maar ze weten wel waarvoor ik kom. Ik vertel dat de rechtbank dit bezoek heeft opgelegd en dat wij hun kind samen gaan helpen. Daar heeft bijna geen ouder bezwaar tegen. De meeste ­ouders willen graag dat het goed gaat met hun kind en werken mee. Soms ook storten vaders of moeders hun hart bij me uit, klagen ze over hun zoon of vragen ze of ik ervoor kan zorgen dat hij weer naar school gaat. Dan leg ik uit dat ze dat zelf moeten doen, en dat ze wel ­begeleiding en hulp kunnen krijgen bij die opvoedvaardigheden. Als een jongen ­desondanks blijft verzuimen op school, ­terugvalt in de criminaliteit, niet meewerkt aan begeleiding of behandeling en het thuis écht niet goed gaat, kan de rechter beslissen om hem uit huis te laten plaatsen.”

Aangrijpend
Kim doet haar werk met veel plezier, maar vindt het ook zwaar, zowel emotioneel als mentaal. “Dat ligt enerzijds aan de werkdruk. Ik begeleid zestien jongens die ik allemaal in de gaten moet houden, voor wie ik adviezen uitbreng en verslagen maak. Naast mijn werk volg ik nog allerlei trainingen en heb ik ­veelvuldig overleg met politie, behandelaren, begeleiders en school.

Anderzijds zijn het de heftige dingen die ik vrijwel dagelijks hoor. Die maken veel indruk. Dat kan gaan om een zwaar delict of om de achtergrond van een jongen. Het grijpt me ­altijd erg aan als ik merk dat een jongen is ­verwaarloosd door zijn moeder. Hij heeft daardoor zijn vertrouwen in de maatschappij verloren en neemt nog maar weinig van een ander aan. Ik vind het ook moeilijk als een jongen die ik al langere tijd ken, verhardt en een ernstig misdrijf pleegt. Als dat ondanks alle inzet van de begeleiders en de intensieve behandeling tóch gebeurt, vind ik dat heel erg. Niet dat het mijn leven beheerst,  maar het houdt me thuis nog wel even bezig.”

Lees het hele verhaal in Vriendin 5.

Heb jij ook een bijzonder beroep en wil je daarover ­vertellen in Vriendin? Mail dan naar post@vriendin.audax.nl of praat hieronder mee.