Placeholder

Eefje en Natasia maken zich sterk voor betere ouderenzorg

Eefje (38) en Natasia (42) werken allebei in de ouderenzorg. Het raakt hen dat verpleeghuizen vooral negatief in het nieuws komen en vinden het tijd voor een tegengeluid.

Eefje (38) en Natasia (42) werken allebei in de ouderenzorg. Het raakt hen dat verpleeghuizen vooral negatief in het nieuws komen en vinden het tijd voor een tegengeluid: “Er gebeuren in de ouderenzorg ook veel mooie dingen.”

Ouderen voor wie vergeten is te zorgen, die in hun eigen urine zitten, slecht te eten krijgen of uren moeten wachten op hulp. Eefje en Natasia kennen de berichten over mensonterende toestanden in verpleeghuizen wel, maar het is voor hen niet herkenbaar.

Diepgaande gesprekken 
“Bij ons gaat het heel anders,” vertelt Eefje, die als verzorgende werkzaam is voor zorgorganisatie Zorgaccent. “Er gebeuren in de ouderenzorg ook veel mooie dingen. Er zijn situaties die ontroeren, diepgaande gesprekken, kleine voorvallen waaruit je voldoening put, maar daarover hoor je weinig. Daar willen wij iets aan doen.”  Natasia, praktijkverpleegkundige bij dezelfde zorgorganistie, beaamt dat werken in de zorg niet alleen maar kommer en kwel is: “Dit is een prachtig vak. Dat wilden wij graag overbrengen op anderen.”

Drie jaar geleden verenigden de collega’s Eefje, Natasia en Jacqueline zich in ‘De Drie  Zusters.’ Ze willen het imago van de ouderenzorg verbeteren en laten zien hoe het met dezelfde middelen ook góed kan gaan. Jacqueline is door ziekte inmiddels niet meer bij ‘De Drie Zusters’ betrokken. Eefje en Natasia hebben het initiatief nu samen voortgezet.

Persoonlijke aandacht
Meteen bij binnenkomst in woonzorgcentrum Stadskwartier, waar Eefje en Natasia werken, wordt al duidelijk dat het geen doorsnee verpleeghuis is. De receptie ontbreekt. Op de gang loopt een kordate medewerkster in spijkerbroek en vrolijke bloes. Geen uniform, want daar doen ze bij Stadskwartier niet aan. Het is allemaal het gevolg van een grote verandering die de overkoepelende zorgorganisatie Zorgaccent vijf jaar geleden invoerde.

‘We hebben bewust geen receptie’ 

Eefje: “Wij zijn sindsdien volledig zelfsturend. Dat betekent dat we geen managers en teamleiders meer hebben en veel minder grote vergaderingen en bureaucratie. Een receptie is er bewust ook niet. Dat houdt de kosten laag. Zo houden we meer tijd en geld over voor waar het écht om gaat: de zorg en persoonlijke aandacht voor de bewoners.”

Net als thuis 
Bij hun zorgorganisatie werkt slechts één directrice die tachtig zelforganiserende teams onder zich heeft. “De bewoners van Stadskwartier zijn verdeeld over groepen van acht bewoners, met overdag twee zorgverleners. Een deel van de bewoners is dementerend, een ander deel heeft vooral lichamelijke klachten en is niet meer mobiel. Met elkaar bepalen we hoe we het gaan doen en met welke middelen. Zo krijgt elk team een eigen budget en bankpas waarmee de zorgverleners zelf boodschappen kunnen doen. Per team besluiten we wat we die avond gaan eten. Lukt het een keer niet om de bloemkool te eten die op de planning stond? Dan doen we toch gewoon wat anders!” vertelt Natasia.

De huiskamer hebben de medewerkers zelf ingericht met spullen uit de kringloopwinkel en dingen die ouderen zelf meenamen. Natasia: “Dat kan zonder de directrice daarvan op de hoogte te brengen. We hebben een eigen verantwoordelijkheid. Voorheen moesten we bij  bijvoorbeeld een kapotte wc-bril naar de manager en dan naar de technische dienst .

De technische dienst moest hem dan weer bij een bepaalde leverancier bestellen. Dat duurde heel lang. Nu gaan we in ons eigen tijd even langs de Gamma om hem te kopen. We zetten hem er zelf op. Dat is toch veel makkelijker?”

Lees het hele verhaal in Vriendin 9.