Stefanie: Adriana de straatjutter

6 april 2018

Adriana was vorige maand jarig. Haar nieuwe speelgoed past niet meer in de speelgoedkast.

Adriana was vorige maand jarig. Haar nieuwe speelgoed past niet meer in de speelgoedkast.

Wat heeft mijn dochtertje toch veel speelgoed, van onnodige rages, zoals squishy’s en een robotpaardje tot een babypop met levensechte functies en diverse knuffeldiertjes met schattige glitteroogjes. Ook bezit ze een arsenaal aan barbies, knutselspullen en boeken. Voor buiten heeft ze skeelers en een stoere spacescooter.

Zo veel speelgoed
Toen ik van Adriana in verwachting was, besloot ik dat ze niet te veel speelgoed zou krijgen. Ook zou ik de helft van het speelgoed opruimen, zodat het kindje gemakkelijker een speeltje zou kunnen uitkiezen. Deze voornemens zijn intussen overspoeld door een tsunami aan speelgoed.

Mensen geven graag iets aan Adriana en als zij haar kinderfeestje viert, horen cadeautjes daar nou eenmaal bij. Ook vind ik het zelf leuk om haar af en toe met een kleinigheidje te verrassen. Ik probeer het wel te beperken en er opvoedkundig iets mee te doen. Zo stopt Adriana elk jaar een spulletje van zichzelf in een schoenendoos voor Aktie Schoenmaatje. Die doos, gevuld met schoolspullen, toiletartikelen en speelgoed, gaat naar een leeftijdsgenootje dat weinig bezittingen heeft.

Geven voelt fijn
Adriana hoeft niet verplicht iets te geven, maar ik leg wel uit dat niet alleen ontvangen, maar ook geven fijn voelt. Ze geeft dan ook vaak kraaltjes, steentjes of stuiterballen aan Dirk en mij of aan een vriendinnetje. Dat zit wel goed. Ik moet me niet druk maken, maar mezelf gelukkig prijzen met Adriana. Ze speelt vol fantasie met haar speelgoed en staart niet uitsluitend naar het beeldscherm van haar tablet. Toch vind ik die overvloed aan speelgoed wel eens jammer. Ik ben bang dat het magische gevoel bij nieuw speelgoed zal verdwijnen.

Volle jaszak
Na het opruimen, doe ik de was. Adriana’s jas moet nodig uitgewassen worden. Eén jaszak is kapot. De andere staat helemaal bol. Wat zit daar allemaal in? Ik leeg de jaszak boven de wasmachine. Tussen de zandkorreltjes ontvouwt zich een ware kinderschat voor mijn ogen. Ik herken Adriana’s sleutelhanger en ringetje, maar zie ook bierdopjes, schroeven, een veertje, stenen, kapotte schelpjes en een stukje stof met glitters. Ongelofelijk, dat er zo veel in een kinderjaszak past!

Ware schatten
Behoedzaam wrijf ik de voorwerpen schoon. Ik zoek een doosje en stop Adriana’s schatten daarin. Er verschijnt een warme glimlach op mijn gezicht als ik me voorstel hoe Adriana dolblij de vondsten in haar jaszak heeft gestopt. Wat een rijkdom! De magie is er nog. Die bezit een kind van nature.