Lezeressen vertellen: ‘Zo kreeg ik wat ik wilde’

12 april 2018

Deze vrouwen durfden voor hun wens te gaan en kregen wat ze wilden. “Dit had ik veel eerder moeten doen” Renate (36): “Meer tijd voor mijn kinderen en mezelf: wat wilde ik graag minder werken. Ik werk als verzorgende op een verpleegafdeling. Officieel voor drie dagen per week, maar het werden er altijd meer. Door verschillende…

Deze vrouwen durfden voor hun wens te gaan en kregen wat ze wilden.

“Dit had ik veel eerder moeten doen”
Renate (36): “Meer tijd voor mijn kinderen en mezelf: wat wilde ik graag minder werken. Ik werk als verzorgende op een verpleegafdeling. Officieel voor drie dagen per week, maar het werden er altijd meer. Door verschillende redenen, zoals ziekte en personeelstekort, werd ik op mijn vrije dag vaak gebeld met de vraag of ik wilde invallen. Ik vond het moeilijk nee te zeggen. Bovendien gunde ik onze cliënten het beste. Het gevolg was dat ik steeds vaker moe en chagrijnig was.

Mijn man vond al een tijdje dat er iets moest veranderen. Nadat ik heel onredelijk tegen hem uitviel, zag ik in dat niet alleen ik, maar ook mijn gezin last had van de stress die ik had door mijn werk. Bij mijn leidinggevende heb ik toen aangegeven dat ik minder wilde werken en niet meer gebeld wilde worden met de vraag in te vallen. Het bleek geen probleem. We spraken af dat ik een dag minder zou werken en alleen bij hoge nood nog gebeld zou worden.Sindsdien ga ik met meer plezier naar mijn werk en is het thuis gezelliger. Achteraf vind ik het jammer dat ik er zo lang mee heb gewacht te zeggen wat ik wilde, ik had dit veel eerder moeten doen. Ik dacht in problemen en bekeek de situatie altijd vanuit de ogen van een ander, maar hierdoor vergat ik mezelf. Tegenwoordig ga ik meer van mezelf uit. Dat is voor iedereen het beste.”

Toen ik 35 was, stopte ik met de pil, zonder Steven daarover in te lichten.

“De pil gooide ik weg”
Mandy (44): “Mijn man Steven en ik hebben een fijne relatie. We zaten met alles op een lijn, behalve als het om het krijgen van kinderen ging. Steven was onvermurwbaar: hij wilde zijn vrijheid niet opgeven. Soms gaf hij aan dat hij een gezin wel mooi zou vinden, maar nooit was hij er klaar voor. Ik begon steeds meer naar een kind te verlangen. Een kind van Steven en mij, want onze relatie opgeven wilde ik niet. We hadden het zo goed samen. Ik wist zeker dat Steven de man was met wie ik oud wilde worden en ik wist ook dat hij een geweldige vader zou zijn. Steven is dol op zijn neefjes en nichtjes en zij op hem.

Na mijn 34ste gingen de gesprekken over mijn kinderwens er vaak heftig aan toe. Steven gaf telkens weer aan dat hij er nog niet klaar voor was, waar ik boos en teleurgesteld op reageerde. Als ik moeder wilde worden, moesten we niet al te lang meer wachten.

Toen ik 35 was, stopte ik met de pil, zonder Steven daarover in te lichten. Veel mensen zullen dat niet oké vinden, maar in die periode kon het me niet schelen. Ik werd gedreven door een enorme oerdrift en dacht niet rationeel na.

Toen ik zwanger bleek te zijn, was dat voor mij toch een schok. Gelukkig reageerde Steven positief verrast toen ik hem de test liet zien. Hij voelde zich niet verraden, maar moest wel aan het idee wennen. Steven was vastbesloten heel goed voor ons kind te gaan zorgen. Ik was zielsblij en opgelucht dat hij uitkeek naar ons kindje, maar eigenlijk wist ik ook dat het zo zou verlopen. Een keus kon Steven niet maken: het moest hem overkomen.

We zijn nu zeven jaar verder en Steven en onze zoon zijn vier handen op een buik. Ze doen alles samen. Dat ik zonder zijn medeweten was gestopt met de anticonceptie, dat verdient geen schoonheidsprijs, maar ik heb er geen spijt van. Ik ben dolblij met ons kind en Steven ook.”

Lees alle verhalen in Vriendin 15.