Stefanie: van een knappe tafel kun je niet eten

18 mei 2018

Stefanie’s vriend Dirk heeft de tuinset weggegooid, dus zitten ze nu buiten op de eetkamerstoelen. Het is niet ideaal, maar best knus. 

Stefanie’s vriend Dirk heeft de tuinset weggegooid, dus zitten ze nu buiten op de eetkamerstoelen. Het is niet ideaal, maar best knus.

‘Geen oude schoenen weggooien, voordat je nieuwe hebt’, zei mijn moeder vroeger. Dirk gooide wel onze tuinset weg. ‘Het was niets meer’, zei hij. Dat zal wel, maar nu zitten we zonder. In maart miste ik de tuinmeubelen nog niet, maar ondertussen wordt de tuinsetissue toch wel een dingetje.

Bord op schoot
‘We kunnen op de kussens op de grond zitten’, bedacht Adriana. ‘De kussens heb ik ook weggedaan’, bekende Dirk. Als hij eenmaal gaat opruimen…
We sleepten onze eetkamerstoelen naar buiten om toch in de tuin te kunnen zitten. Het was een beetje behelpen, maar met het bord op schoot konden we toch buiten eten. Zo zaten we kaarsrecht op onze eetkamerstoelen in de tuin. Loungen was er niet bij. Bovendien moesten de stoelpoten na het buitengebruik schoongemaakt worden, omdat er anders, door zand of steentjes, krassen op het laminaat konden komen. Wat een gedoe!

Armoedig en meubelloos
Op een warme dag belde onze oudste dochter vanaf haar werk om te zeggen dat ze iets later thuis zou komen. Daarna stelde ze de retorische vraag: ‘Hebben we al een tuinset?’. Ze had na een dag werken natuurlijk zin om lekker in de tuin te zitten. ‘Nog steeds niet?’, reageerde ze quasi verbaasd op mijn antwoord. ‘Nou, dan koop je een lekkere stoel’, zei ik ironisch. ‘Koop zelf een stoel’, antwoordde ze. ‘Ja, ik ga een ligstoel voor mezelf kopen’. Zo sneerden we nog even gezellig door, totdat onze vriendelijke buurman mij over de schutting heen twee opklapstoeltjes inclusief kussentjes overhandigde. Een leuk setje, zo met die geruite kussentjes erbij. Ons armoedige, meubelloze terras viel blijkbaar wel op.

Lekker knus
Daar zaten we dan te barbecueën met onze geïmproviseerde tuinset: twee opklapstoeltjes inclusief kussens, twee eetkamerstoelen en een rood kindertafeltje met stickers, verf en stift erop. ‘Het heeft ook wel wat’, zei Dirk. We zaten inderdaad knusjes bij elkaar in ons kleine tuintje. Toen het tijd werd voor het dessert zei mijn oudste dochter: ‘Ik eet het ijsje binnen op, lekker bankhangen’. Ze had lang genoeg op een houten stoel gezeten. Gelukkig lachte ze erbij. We hadden dan ook lekker en gezellig gegeten. Daar ontbrak het niet aan. Om met een uitdrukking van mijn moeder te eindigen: ‘Van een knappe tafel kun je niet eten’, maar zonder tafel is het helemaal lastig. Aankomend weekend komen er vrienden eten. Als het een mooi Pinksterweekend wordt, moeten we voor zondag een tuinset hebben.

OVER STEFANIE