Stefanie: ‘Een opgeruimd hoofd’

28 december 2018

Elke dag iets opruimen in de kerstvakantie. En dan bedoel ik: iets extra´s, waar al tijden niet naar omgekeken is. In een opgeruimd huis voelt je geest ook rustiger.

Elke dag iets opruimen in de kerstvakantie. En dan bedoel ik: iets extra’s, waar al tijden niet naar omgekeken is. In een opgeruimd huis voelt je geest ook rustiger. Het zou heerlijk zijn om zó goed op te ruimen dat overbodige, kwellende gedachtes zijn weggepoetst, voordat 2019 begint.

Overvolle lades
Vandaag ga ik met het ladekastje in de hal aan de slag. In het bovenste laatje liggen: borstels, spuitbussen haarlak en deodorant. De overige laatjes zitten tjokvol: mutsen, sjaals en handschoenen. Er liggen ook bollen wol, ijskrabbers en potjes schoensmeer. Zeker de helft van de kastinhoud wordt niet meer gebruikt. Straks ga ik ermee aan de slag.

Overal speelgoed
Eerst moeten we ons door de dagelijkse klusjes heen werken. Dirk ruimt de boodschappen in. Ik wil stofzuigen, maar zal van tevoren spullen weg moeten halen. Overal ligt speelgoed van Adriana. Ze is zo lief aan het kleuren dat ik haar niet vraag om op te ruimen. De paardjes van Playmobil mogen toch niet opgeruimd worden. Ook de plaat waar de eenhoornpuzzel op ligt, laat ik op tafel liggen. ‘Wil je met mij kleuren?’, vraagt Adriana. ‘Als ik klaar ben’, beloof ik.

Uitgeput
Ik hang de was op en prop gelijk een nieuwe lading in de wasmachine. Er slingert een vestje rond. Het hoeft niet in de wasmachine beoordeel ik als ik eraan gesnuffeld heb. Ik hang het aan een haakje voor het open raam. Hè, hè. Ik ben moe en moet nog aan dat ladekastje beginnen. Ik snap niet dat het bij andere mensen altijd zo netjes is en dat ze er zelf ook nog eens fit uitzien. Laat ik maar aan het extra klusje beginnen. Ik trek het bovenste laatje open. ‘Mama, kom je nou kleuren?’, roept Adriana. Ik duw de lade weer dicht. ‘Ja, ik kom!’, roep ik terug.

Liever kleuren
‘Wat mooi,’ zeg ik. Adriana is een vogeltje aan het kleuren. Ze heeft voor mij een kleurplaat met een elfje uitgekozen. Ik ga naast haar zitten en pak een rood potlood. Even hoor ik alleen onze kleurpotloden over het papier schuiven. Kleuren is rustgevend. Net zoals opruimen, maakt kleuren je hoofd leeg. Wat dat betreft kan het ladekastje gewoon dicht blijven. Dan maar wat rommeltjes. Bovendien woont hier een kind en dat mag gezien worden. Dan hebben andere mensen het maar perfect voor elkaar. Dat lukt hier gewoon even niet. Ik zou zeggen: meer kleuren in 2019!