Zussen Martine en Karlijn: ‘We trouwden op dezelfde dag’

12 maart 2019

Martine (34) en Karlijn (37) zijn niet alleen zussen, maar ook elkaars beste vriendinnen. Samen met hun echtgenoten Bob (33) en Erik (38) vormen ze een hecht stel. “Pas na de bruiloft beseften we dat het eigenlijk heel bijzonder was.” Martine: “Op de ochtend van onze trouwdag waren Karlijn en ik bij mij thuis. Een visagiste…

Martine (34) en Karlijn (37) zijn niet alleen zussen, maar ook elkaars beste vriendinnen. Samen met hun echtgenoten Bob (33) en Erik (38) vormen ze een hecht stel. “Pas na de bruiloft beseften we dat het eigenlijk heel bijzonder was.”

Martine: “Op de ochtend van onze trouwdag waren Karlijn en ik bij mij thuis. Een visagiste deed onze haren en make-up en onze moeder en vriendinnen hielpen ons in de jurken. De bruidegoms stonden even later in de tuin op ons te wachten. Ik weet nog dat Karlijn en ik nerveus boven aan de trap stonden. We keken elkaar aan, pakten elkaar vast en dachten allebei: nu is het langverwachte moment daar!”

Karlijn: “We liepen naar beneden, door de openslaande deuren naar buiten. Onze mannen draaiden zich tegelijk om. Ze hadden onze boeketten vast en zagen er heel mooi uit in hun blauwe trouwpakken en bruine schoenen. Perfect op elkaar afgestemd, net als onze jurken.”

Martine: “Ik droeg een jurk van kant met een open rug. De jurk van Karlijn was ook van kant en had een split voorin. Een paar maanden eerder, nog voordat we jurken gingen passen, hadden Karlijn en ik ieder voor zich internet afgestruind om ideeën op te doen. Geloof het of niet, maar uit de duizenden exemplaren kozen we allebei exact dezelfde trouwjurk! Die is het uiteindelijk niet geworden, maar het laat wel zien dat we heel erg op één lijn zitten.”

Zussen én beste vriendinnen: ‘Onze kinderen groeien samen op’

Hechte band als zussen

Karlijn: “Martine en ik zijn twee handen op één buik. We hebben geen andere broers of zussen. We speelden als kind veel samen, al was het leeftijdsverschil tussen ons soms weleens lastig. Nu merken we daar niets meer van, maar als je jong bent, is drie jaar verschil best veel. Als tiener wilde ik weleens mijn eigen plan trekken en kon ik het niet altijd waarderen dat Martine met me mee wilde. Toen we een paar jaar later in dezelfde levensfase terechtkwamen, groeiden we naar elkaar toe. Ik kreeg op mijn achttiende verkering met Erik en een paar jaar later ontmoette Martine Bob. Ongeveer een jaar nadat Erik en ik gingen samenwonen, kochten zij ook hun eerste koophuis – een straat verderop. De jongens konden ook goed met elkaar overweg en we gingen vaak met elkaar stappen. We kregen veel dezelfde vrienden en kwamen vaak bij elkaar over de vloer. In die periode is de band tussen ons vieren heel hecht geworden.”

Altijd samen

Martine: “Karlijn en ik hebben in veel dingen dezelfde smaak, zoals interieur, muziek en kleding. Ook qua karakter lijken we op elkaar. Ik ben misschien iets socialer en Karlijn wat meer een dromer, maar we houden allebei van gezelligheid en zijn zorgzaam. Vorig jaar overleed mijn schoonvader plotseling en toen stond Karlijn meteen bij me op de stoep. Maar ook als er iets is met onze kinderen – Bob en ik hebben twee dochters, een van vijf en een van een – kan ik haar bellen, ook al is het ’s nachts. Karlijn en Erik hebben twee zoons, een van acht en een van vijf. We gaan al jaren met onze beide gezinnen op vakantie. Alleen net na de geboorte van onze tweede dochter zijn wij niet mee geweest. Ik miste Karlijn enorm en toen ze thuiskwam, stond ik diezelfde avond bij haar op de stoep. We hadden elkaar bijna een maand niet gezien – een eeuwigheid, als je bedenkt dat we normaal gesproken zeker vier keer per week bij elkaar binnenlopen.”

Lees ook: Dorien werd weduwe, maar trouwde vorig jaar met haar ’tweede prins’

Het aanzoek

Karlijn: “In de zomer van 2015 zijn we met z’n allen naar het Gardameer geweest. Tijdens die vakantie werden Martine en ik verrast door onze mannen. We stonden op het punt om op de camping te gaan barbecueën, toen Erik en Bob aan kwamen lopen met ieder een klein doosje in hun hand. O god, dacht ik, er komt nu toch geen aanzoek? Op hetzelfde moment hoorde ik Martine tegen Bob zeggen: ‘Je gaat me toch niet ten huwelijk vragen, hè?’’

Karlijn en Martine op hun trouwdag: