Stefanie: ‘Chistianne gaat op zichzelf wonen’
24 mei 2019
Ineens overvalt het mij. ‘Nu vind ik het wel raar’, zeg ik. Onze oudste dochter en haar vriend zijn al een paar jaar met hun huis bezig.
Ineens overvalt het mij. ‘Nu vind ik het wel raar’, zeg ik. Onze oudste dochter en haar vriend zijn al een paar jaar met hun huis bezig.
Dat Christianne daar definitief zou gaan wonen, leek zo ver weg, dat het onwerkelijk voelde. Maar nu gaat ze toch echt uit huis.
De roze muur uit haar tienerjaren
We staan op haar kamer en kijken naar de meubelstukken die achterblijven. Adriana krijgt deze kamer, maar nu noemen we het nog ‘Christiannes kamer.’
Zelfs toen ons oudste kind zes jaar geleden uit huis ging en een paar jaar later terug kwam, was het nog haar kamer. Ze kon er zo weer in. Eén muur is altijd roze gebleven, de kleur waar ze in haar tienerjaren voor koos. Er moet nodig geverfd worden, maar nog even niet.
De kamer vernieuwen
Binnenkort pakken we alles grondig aan. De ramen worden vervangen en we moeten iets tegen de zon doen. ’s Middags staat die pal op de ramen. Bloedheet kan het in Christiannes kamer worden. Onze dochter heeft er nooit over geklaagd.
Eén van ons
Je hoort vaak dat het voor beide partijen tegen valt als een kind, dat eenmaal van de vrijheid heeft geproefd, weer thuis komt wonen. Dat was in ons turbulente gezin, waarin zo veel mis ging, gek genoeg niet zo. Onze oudste dochter is dan ook geen partij die tegenover ons staat. Ze is één van ons. Dirk zal de filmavondjes met haar missen.
Christianne en haar vader hebben een andere filmsmaak dan ik. Dirk zal straks alleen moeten kijken. Dat vindt hij niet erg. Het geheim van onze harmonie is dan ook, dat we elkaar vrij laten. Geen verwachtingen of verplichtingen.
Het galgenmaal: zuurkoolstamppot
Nu mag onze oudste dochter aan haar nieuwe toekomst proeven, maar niet voordat ze van mijn zuurkoolstamppot heeft geproefd. Die heb ik haar beloofd. Dirk en Adriana houden er niet van, maar Christianne en ik eten lekker van het galgenmaal. Na het eten loop ik mee naar de volgeladen auto van onze oudste dochter. Ik zie een doos vol fotoboeken staan. Daar zitten heel wat plakuurtjes van mij in. Aan herinneringen geen gebrek!
‘Jullie kunnen gezellig een avondje fotoboeken bekijken’, zeg ik lachend. Dan rijdt mijn volwassen meisje de straat uit, de woonplaats uit, de provincie uit en toch is ze nog dichtbij. Volgend weekend gaat ze naar een festival hier in de buurt. Dan kan ze gezellig thuis komen slapen. Haar bed staat nog in de kamer met de roze muur.
Lees ook: Stefanie: ‘Zeg maar eens nee tegen de brandnetelsoep van je kind’
Hoe vond jij het dat je kind(eren) uit huis ging(en)? Praat hieronder mee.
OVER STEFANIE
Stefanie (45) adopteerde de kinderen van haar vriend Dirk: Christianne, Deborah, Faith en Nico. 8 jaar geleden kregen zij samen Adriana. Het gaat niet altijd vlekkeloos, maar het gezin draait al ruim 20 jaar! Lees hier al haar blogs terug.