Patty’s vriend ging vreemd met meerdere vrouwen
16 april 2024
Patty (39) twijfelde al heel lang aan haar relatie, was haar vriend haar wel écht trouw? Toch stak ze liever haar kop in het zand: “Ik koos steeds voor die leuke kant van hem. Want die had hij óók.” Tot die ene ochtend…
Patty: “Al heel lang had ik het gevoel dat mijn vriend dingen deed die niet klopten. Omdat hij steeds zijn telefoon uitzette of op de computer van sites wisselde zodra ik in de buurt kwam. Soms maakte ik daar een opmerking over, maar dan zei hij dat het niet waar was: ik stelde me aan, was jaloers en moest eens aan mijn zelfvertrouwen werken.”
Nog een relatie?
“Ik had misschien niets achter zijn gedrag gezocht als ik eerder in onze relatie niet sterk het vermoeden had gehad dat hij nóg een relatie had. Het begon toen met apps van haar op zijn mobiel. Ik zag ze op het moment dat ze binnenkwamen en hij onder de douche stond. Ik schrok enorm. Ze schreef dingen als ‘Ik hou van je’, ‘Ik heb zin om je weer te zien’ en ‘Ik mis je’. Ik confronteerde hem meteen met die appjes. Hij gaf direct toe dat hij regelmatig via de app contact had met die vrouw: hij kon ook zo goed met haar praten. Maar een relatie? O nee! Hij hield toch van mij, van onze kinderen? Die vrouw was ook totaal zijn type niet! Trouwens, dat zij hém dat soort appjes stuurde, daar kon hij toch niets aan doen? Maar goed, hij zou het contact met haar wel verbreken, zei hij.”
Lees ook: Eva ging vreemd en dat pakte goed uit: ‘Mijn minnaar redde mijn relatie’
Contact verbroken
“Zelf wilde ik alles over die vrouw weten. Wie ze was, waaróver hij dan met haar praatte, waaróm hij dat met haar had gedaan en niet met mij, wannéér hij haar dan zag… Maar eigenlijk gaf hij alleen vage antwoorden. In de weken erna bleef ik dus vragen stellen. Tot hij boos werd. Hij wilde het er niet meer over hebben, vond dat ik moest stoppen met ‘dat gezeur’. Hij had geen contact meer met haar. Punt uit.”
Helemaal paranoia
“Het had allemaal een enorme impact op mij. Ik kon niet geloven dat dit gebeurd was. We hadden nog maar een paar jaar eerder onze vorige relaties verbroken om bij elkaar te kunnen zijn. En we hadden inmiddels kinderen, onze jongste was nog geen één. Ook hadden we het goed samen, dacht ik. Zoals in elke relatie speelden er wel dingen, maar veel vaker zaten we op één lijn. Ik werd helemaal paranoia. Begon hem – voor zover dat kon – voortdurend te controleren. Als ik de kans kreeg, ‘kraakte’ ik zijn mobiel om te kijken of hij en die vrouw elkaar nog appten. Of als hij zei dat hij ergens naartoe ging, checkte ik of zijn auto daar ook daadwerkelijk stond. Ik ontdekte niets, maar maakte mezelf helemaal gek. Op een dag ben ik dan ook gestopt, ik kon hem gewoonweg niet 24 uur per dag in de gaten houden. Ondertussen had ik mezelf ook een soort struisvogelpolitiek aangemeten: net doen of er niets was gebeurd. Mijn vertrouwen in hem had een flinke deuk gekregen, maar we waren nog steeds bij elkaar. Misschien moest ik inderdaad ‘ophouden met zeuren’.”
Lees ook: Miriam: ‘Mijn dochter vond seksappjes tussen mij en mijn minnaar’
Alle frustraties eruit
“Net toen ik mezelf na een lange tijd had overtuigd dat het echt weer goed zat tussen ons, ontdekte ik dat hij op onze computer op seksdatingsites zat. Geen sekssites, maar seksdátingsites. Ik wist niet eens dat die bestonden. Ik zag een selfie van hem, naakt op ons bed. Ik was in shock. Waarom deed hij dat? Wij hadden toch ook seks, leuke seks, een paar keer per week? Waar kwam die behoefte vandaan? En waarom allemaal zo ordinair, zo verschrikkelijk plat? Ik confronteerde hem ermee, maar hij zei dat hij nooit daadwerkelijk met iemand had afgesproken. Hij vond alleen hun reacties op zijn foto leuk, en ook hun foto’s. Net als dat hij pornofilms leuk vond. En dat vond ik toch ook prima, als hij die keek? Hij wist het weer goed te praten.”
Uiteindelijk gingen we in relatietherapie. Dat wilden we allebei, maar hij vooral voor mij, zei hij. Omdat ik volgens hem zo onnodig onzeker was over onze relatie. Ik hoor mezelf nog de hele tijd tegen die therapeut praten. Al mijn frustraties kwamen eruit. Hij kwam ook aan het woord, maar veel minder. Hij vertelde over zijn jeugd, en over zijn gevoelens voor mij en de kinderen. Allemaal even positief en leuk. Die andere vrouw en de seksdatingsites deed hij opnieuw af als iets wat niets voorstelde. Eigenlijk deed hij zichzelf tijdens die therapie constant mooier voor dan hij was, besefte ik achteraf. En op de een of andere manier vond ik dat best. Sterker nog: ik ging weer blind voor die leuke kant van hem. Want die had hij óók. Na acht therapiesessies dacht ik dan ook: nu hebben we geen therapeut meer nodig, we redden het weer samen. Ook omdat we tijdens de eerste sessie tegen elkaar gezegd dat we nog van elkaar hielden en voor elkaar zouden gaan. Dat voelde voor mij als een soort belofte voor de toekomst.”
Overdreven veel aandacht
“Toch werden dingen vanaf dat moment ánders. Hij overlaadde me, veel meer dan voorheen, met aandacht. Maar dan overdreven, en irritant. Als we thuis waren en ik was bijvoorbeeld aan het stofzuigen of in de tuin, hield hij me om de haverklap tegen om me uitgebreid te zoenen. De seks werd ook dwingender: als ik niet wilde, werd hij boos. En ik wilde vaak niet meer. Ondanks de therapie bleek dat mijn gevoelens voor hem waren veranderd. Ook werd hij jaloers. Vooral als ik met een vriendin uitging. Hij begon te appen als ik even weg was. Dan moest ik een foto van mezelf met die vriendin sturen om te bewijzen dat ik ook daadwerkelijk met die vriendin was. Terwijl ik nooit iets deed wat niet door de beugel kon. Ik ging uit eten of naar de film, en was altijd rond een uur of twaalf uur weer thuis. Ik heb hem die foto’s waar hij om vroeg ook nooit gestuurd. Het was in die periode dat het me begon op te vallen dat hij vaak zijn telefoon uitzette of op de computer van site switchte als ik in de buurt kwam. Inmiddels had hij een mobiel met vingerafdruk – dat bleek achteraf niet voor niets. Hij nam dat ding ook altijd mee naar bed, en schermde ’m helemaal voor mij af. Tot die ene ochtend. Zijn mobiel lag nog in de woonkamer. Het viel me meteen op toen ik als eerste beneden kwam. Daar lag ’ie, met de oplader in het stopcontact. En ontgrendeld, ik kon er zo in kijken.
Ik begrijp nog niet hoe het kon, hij moet de avond ervoor gewoon vergeten zijn ’m goed uit te zetten. Ik begon letterlijk te trillen, kon het niet geloven. Dit was mijn kans! Natuurlijk heb ik getwijfeld: zou ik erop kijken of niet? Er waren twee mogelijkheden. Of ik ontdekte niets en zou hem meer gaan vertrouwen dan ik de laatste jaren had gedaan. Of ik ontdekte iets wat mijn vermoedens bevestigde en… En ja, wat dan?”
Trillen als een rietje
“Ik geloof dat ik twee minuten zo heb gestaan en dingen heb afgewogen. Daarna heb ik zijn mobiel gepakt om te kijken in zijn whatsappgeschiedenis. De eerste dertig, veertig chats zag ik niets vreemds. Ik haalde al opgelucht adem. Maar toen kwamen er twee achter elkaar, van vrouwen die ik niet kende. Van wie ik de naam nog nooit had gehoord. Het doet me nog pijn als ik terugdenk aan wat ik las. Teksten van hem als: ‘Mis je, heb zin om vanavond met je te vrijen’, ‘Ja, ik heb een vrouw, maar een met wie ik helemaal niets heb, ook seksueel niet’, en ‘Het was weer zooo lekker met je’. En natuurlijk ook teksten van die twee vrouwen. Hun teksten waren seksueel getint, en ze maakten duidelijk dat ze een relatie met hem hadden. In beide gevallen leken die relaties ook weer voorbij, maar aan de data te zien waren ze nog niet zo lang geleden. Met een van die vrouwen had hij zelfs tijdens onze relatietherapie iets gehad. Ik trilde als een rietje, las al die appjes steeds opnieuw. Probeerde te bedenken wie die vrouwen zouden kunnen zijn, en wanneer hij dan bij ze was – waren het dagen dat hij zogenaamd een afspraak had? Huilen moest ik niet. Het was meer een soort bevestiging van wat ik al die tijd al had gevoeld. En gek genoeg wist ik het ineens zeker: dit was het einde van onze relatie. Dit móest het einde zijn. Ik kon het niet langer aan mezelf verkopen met een man door te gaan van wie ik nu zeker wist dat hij mij niet trouw kon blijven. Want waar bleef ík dan?”
Veel gelukkiger
“Ik heb hem meteen met die appjes geconfronteerd. Hij was woedend dat ik op zijn mobiel had gezeten. En probeerde eerst nog te ontkennen dat die twee vrouwen in zijn leven waren geweest. Maar ik heb voet bij stuk gehouden. Het was genoeg. En voor mijn gevoel was het ook goed zo. Het heeft nog even geduurd voordat hij uiteindelijk bij ons is weggegaan. Inmiddels zijn we nu twee jaar verder. Ik ben niet meer boos op hem, ondanks alles wat er is gebeurd. We hebben het samen ook leuk gehad, en het is beter voor de kinderen als wij redelijk normaal met elkaar omgaan. Bovendien, bedenk ik steeds weer, is het mijn eigen keuze geweest om nog zo lang bij hem te blijven. Ik had veel eerder weg kunnen gaan. Weg moeten gaan. Al snel na mij had hij een nieuwe vriendin. Zijn oude nieuwe vriendin, zeg ik steeds: het is de vrouw met wie hij destijds vreemdging. Met haar hoef ik geen contact. Ze wilde hem zo graag, nu mag ze hem hebben ook. Helemaal, met alles erop en eraan. Tegenover haar is hij ook niet eerlijk, denk ik. Dat is mijn genoegdoening. Zo zei hij laatst tegen me dat hij liever mij heeft dan haar. Maar geen haar op mijn hoofd die denkt aan weer een relatie met hem. Die ene blik op zijn mobiel heeft mijn leven drastisch veranderd, maar uiteindelijk ben ik er vooral gelukkiger door geworden.”
Vriendin’s favoriet
Het fenomeen vreemdgaan of overspel is van alle tijden en gaat veelal gepaard met heftige emoties. Wat drijft de partner tot overspel? Wat zijn de motieven van de minnares? En wat is de reden dat de bedrogen echtgenote haar man toch niet kwijt wil en het overspel vergeeft? Hier kun je alles over lezen in De duivelsdriehoek van Carolien Roodvoets. Voor meer info klik op onderstaande button.
De duivelsdriehoek
Tekst: Joan Makenbach. Beeld: Unsplash. Om privacyredenen zijn alle namen veranderd, de echte namen zijn bekend bij de redactie.
Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.
Lees ook: Gaby: ‘Twee weken voor onze bruiloft haakte mijn vriend af’
