Nicole: ‘We hebben al anderhalf jaar geen seks meer’

17 april 2024

Nicole (45) en haar man Matthias hebben nooit een heftig seksleven gehad, maar dat het ooit zo saai zou worden zoals het nu is, had ze ook niet verwacht. “Anderhalf jaar niets; een record waar ik niet trots op ben.”

Een echte gentleman

Nicole: “Mijn man en ik leerden elkaar 21 jaar geleden kennen in de kroeg. Hij stootte per ongeluk tegen me aan, waardoor mijn wijntje over me heen kwam. Hij verontschuldigde zich en bood aan een nieuw drankje voor me te halen. Zo raakten we aan de praat. We vonden elkaar meteen interessant, ondanks dat we totaal niet elkaars type waren. Als hij niet tegen me aan was gelopen, was de kans klein geweest dat we überhaupt met elkaar in gesprek waren geraakt. Matthias is het type keurige kakker, terwijl ik in die tijd meer op wat ruigere, stoere jongens viel. Toch vond ik hem boeiend genoeg om een keer te daten en daarna zelfs voorzichtig een relatie te beginnen. Hij was toen 28 en ik 24. Matthias bleek een echte gentleman, dat kende ik eigenlijk niet. Hij hield de deur van de auto voor me open, betaalde de etentjes en bracht me keurig thuis. Bij de voordeur kreeg ik de eerste vier dates een kus op mijn mond, géén zoen. Pas tijdens het vijfde afspraakje zoende hij me echt, maar dat was wel na mijn vrijpostige aandringen. Ik ging bijna aan mezelf twijfelen! Vond hij me wel echt leuk? Stonk ik misschien uit mijn mond?

Hartstikke verliefd

Na die eerste zoen duurde het weken voordat we op seksueel gebied verder gingen. Ik vond het toen wel wat hebben, een man die zo voorzichtig en respectvol met mij en mijn gevoelens omging. Dat was ik niet gewend, mijn vorige vriendjes drongen veel meer aan. In bed bleek Matthias ook een gentleman. Hij was beheerst en liet zichzelf niet gaan. Liet het initiatief bij mij, was heel voorzichtig en wat onzeker. De passie en lust spatten er niet vanaf. Zorgen maakte ik me nog niet: niet iedereen is meteen zo bedreven in de slaapkamer. Daarbij waren we hartstikke verliefd, dus ik dacht dat de passie wel zou komen als we meer vertrouwd met elkaar zouden raken. Voor Matthias had ik een vriendje gehad die wel van wanten wist. Die wilde allerlei standjes uitproberen en kende geen gêne. Hij wilde meer dan ik en was me soms iets te experimenteel, dus eigenlijk vond ik het met Matthias wel best zo. Ik had er alle vertrouwen in dat het met de tijd vanzelf goed zou komen.

En dat was ook zo; na de rustige start van het zoenen en voorzichtig aan met elkaar vrijen, nam de frequentie dat we vreeën toe. Toen we een half jaar verkering hadden, vreeën we soms twee, drie keer per dag. Nooit wild, altijd beheerst, maar wel fijn en intiem.”

Lees ook: Marianne: ‘Mijn man en ik hebben al vier jaar geen seks gehad’

Moodkiller

“Wat ik wel miste, was zoenen. Dat deden we eigenlijk alleen een beetje tijdens het vrijen, nooit zomaar gewoon. Ik kwam erachter waarom. We waren stappen met een groepje vrienden en het gesprek kwam op zoenen. Er volgde wat gegrinnik en er werden veelbetekenende blikken onder de jongens uitgewisseld. Een van de vrienden van Matthias zei samenzweerderig tegen me dat ik er vast al achter was dat Matthias een hekel had aan zoenen, dat hij het eigenlijk maar vieze speekseluitwisseling vond. Toen ik hem vragend aankeek of dat zo was, knikte hij met een verontschuldigende blik. Wat was dat een enorme moodkiller! Wie wil er nou uitgebreid tongen met iemand die het als ‘speekseluitwisseling’ ervaart? Dan vergaat alle romantiek je toch? Terwijl zoenen voor mij de eerste opwarmer en aanleiding tot meer is. Ik vind zoenen zalig! Ik krijg er een licht hoofd van en kriebels in mijn buik. Van het een komt dan vaak het ander.

De sporadische tongzoenen werden dus brave kussen met de lippen op elkaar, want het voelde meteen raar. Alleen tijdens een vrijpartij werd er nog een enkele keer getongd, gewoon omdat ik ervoor koos om dan niet aan de ‘speekseluitwisseling-opmerking’ te denken en er alsnog van probeerde te genieten. Gelukkig was Matthias wel dol op mijn borsten en zoende hij die uitgebreid. Maar ons seksleven is eigenlijk nooit echt goed tot bloei gekomen, nooit ‘vrij’ geworden. Ik heb nooit een gepassioneerde lust gevoeld. Het was meer lief, intiem ‘de liefde bedrijven’.

Geen seks

Toen we anderhalf jaar samen waren, kreeg ik een ongeluk waarbij mijn kniebanden en meniscus beschadigd raakten. Er volgden een aantal operaties en ik liep maanden op krukken. De frequentie dat we met elkaar vreeën daalde drastisch. Eigenlijk zelfs maanden tot het nulpunt, omdat ik gewoon te veel pijn had en het onhandig was met zo’n dikke knie. Dat we daardoor geen seks hadden, vonden we beiden wel vanzelfsprekend, denk ik. Ik in ieder geval wel, en Matthias deed geen pogingen om me te verleiden. En hoewel het op een gegeven moment natuurlijk gewoon weer kon, zijn we nooit meer op het niveau gekomen van voor het ongeluk. We vreeën wel weer, maar niet vaker dan een keer per week. De hevige verliefdheid was overgegaan in een rustiger houden van. En dit was voor ons blijkbaar voldoende. Onze relatie leed er ook niet onder. We waren, en zijn, hartstikke gek op elkaar en buiten ons niet zo spannende seksleven waren we wel fysiek. We sliepen iedere nacht lepeltje-lepeltje, zaten op de bank meer op dan naast elkaar, liepen standaard hand in hand…”

De zin verdween

“Na vier jaar samen wilden we graag een kind. De pil ging de prullenbak in en we zouden wel zien hoe het zou gaan. De eerste keer zonder anticonceptie was het meteen raak! Ik was zwanger! En daarmee brak er ook een nieuwe fase aan in ons toch al niet zo bruisende seksleven. Zodra ik een buikje begon te krijgen, bleek namelijk dat Matthias er moeite mee had om te vrijen. Hij was bang de baby in mijn buik ‘te beschadigen’. En omdat ik best vaak misselijk was, vond ik het eigenlijk wel best. Ondertussen knuff elden we wat af, want we waren zo blij met de zwangerschap en elkaar. Toen de baby er eenmaal was, was ik degene die er even geen zin in had. In eerste instantie door de bevalling en daarna omdat ik zo moe was van alles wat ons nieuwe gezinsleven met zich meebracht. Ik kon het niet opbrengen. Matthias had wel zo nu en dan zin, en probeerde dan even of ik ook wilde vrijen, maar als ik hem dan afwees, was hij vol begrip. Ik heb weleens gelezen dat je libido afneemt wanneer het niet wordt gestimuleerd. Dat moet bij ons beiden zijn gebeurd, want de zin om te vrijen verdween. Er waren altijd excuses: moe, een kind in de kamer ernaast, een kind dat tussen ons in lag, ik door mijn rug gegaan, hij stress op het werk, gewoon geen zin, te warm, te koud, ochtendmens versus avondmens. Altijd was er voor een van ons wel een reden om het niet te doen. En stilzwijgend vonden we dat alle twee wel best. Het is niet zo dat we van de ene op de andere dag niet meer vreeën, het werd heel geleidelijk aan steeds minder met periodes dat we maanden niet vreeën omdat er dan echt iets was zoals die knie, de zwangerschap of die keren dat ik door mijn rug was gegaan. Die seksloze periodes werden steeds langer, eigenlijk had ik het niet eens echt door. Ik was er niet mee bezig. We knuffelen nog wel, maar in bed zoeken we elkaar inmiddels totaal niet meer op. Het enige wat ik echt mis, is zoenen. Once said, can never be unsaid, vind ik een mooie uitdrukking die hier volledig voor opgaat. Ik zal nooit met hem kunnen zoenen, zonder te denken dat hij het eigenlijk vies vindt. Waarom zou ik het dan doen? Ik zeg zogenaamd voor de grap weleens dat áls ik ooit vreemdga, hij dat aan zichzelf te wijten heeft . Dan lacht hij, wat kan hij anders?”

Lacherig

“Matthias en ik hebben er zeker over gepraat. In het begin lacherig: dat we door het gezinsleven uitgeblust waren en dat er wel weer betere tijden zouden komen. Daarna serieuzer: of we het echt misten en wat het met onze relatie zou doen als de frequentie zo laag bleef. Uit deze gesprekken kwam altijd het goede voornemen om vaker tijd voor elkaar te maken op dat gebied. We misten het wel, maar het was voor beiden tegelijk niet echt een probleem. Een korte periode vreeën we dan wat vaker, waarna het snel weer afzakte. En inmiddels vrijen we dus al anderhalf jaar helemaal niet meer. Ik denk dat Matthias misschien anders is dan de meeste mannen. Hij geeft bijvoorbeeld niets om mooie lingerie en is niet zo gefocust op seks. Ik hoor van vriendinnen dat hun partners minstens een keer per week willen vrijen, omdat ze anders niet te harden zijn. Sommige vriendinnen maken zin voor hun partner, omdat ze bang zijn dat hun partner het anders buiten de deur zoekt. Ik heb zelfs vriendinnen die tegen hun zin in vrijen, omdat hij nu eenmaal wil. Dat begrijp ik dan weer niet en vind ik eigenlijk ook niet normaal. Sterker nog: bij dat soort verhalen vraag ik me stilletjes af wat beter is: een goede, gelukkige, gezellige, respectvolle relatie – want die hebben we op alle fronten – waarbij je niet met elkaar vrijt of een relatie waarin je wel seks hebt, maar waarbij de relatie misschien op andere fronten weer rammelt.”

Piekeren

“Ik weet: we zijn zo ook gelukkig samen, zonder seks. Toch pieker ik er regelmatig over. Mijn vriendinnen vinden het onbegrijpelijk dat we niet vrijen. Door te vrijen smeed je een band die je met niemand anders hebt, menen zij. En iedereen vindt toch dat vrijen bij een goede relatie hoort. Ik word er ook weleens onzeker door. Vindt hij me dan niet meer aantrekkelijk? Maar meteen daarna hoor ik een stemmetje zeggen: is dat een eerlijke vraag? Want hoe zit dat dan omgekeerd? Ik verleid hem toch ook niet? Zeker is dat ik heel veel van hem hou en hem hier nooit om zou verlaten. Omgekeerd lijkt dat ook zo te zijn. Het is al met al een proces van jaren geweest, die anderhalf jaar dat we het niet hebben gedaan, is voor ons een nieuw record. Maar geen record waar ik trots op ben.”

Om privacyredenen zijn alle namen veranderd, De echte namen zijn bekend bij de redactie.​​​​​​

Lees ook: Ellen: ‘Mijn man en ik hebben al tien jaar geen seks meer, en dat is oké’

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.