Sientje: ‘Doe normaal Sientje, je staat te huilen om een clown’
20 september 2019
Sientje houdt niet van clowns. Maar als dochter Pip in het ziekenhuis bezoek krijgt van twee CliniClowns schiet ze vol. “Ik kan mijn tranen niet bedwingen.”
Sientje houdt niet van clowns. Maar als dochter Pip in het ziekenhuis bezoek krijgt van twee CliniClowns schiet ze vol. “Ik kan mijn tranen niet bedwingen.”
Hekel aan clowns
Even heel eerlijk, ik heb een hekel aan clowns. Zelfs met de carnaval ga ik ze uit de weg. Ik vind het pak bloedirritant, laat staan het trucje of grapje dat erbij hoort. Sorry Bassie, maar ik ben geen fan. En dan hebben we het nog niet over de pruik gehad. Afschuwelijk oranje krullen met een fopbloem die water spuit. In het ziekenhuis zie ik twee hoofden in de deurpost verschijnen. Daar staan ze dan, net om het hoekje van kamer negen. Twee vrouwelijke clowns met een geruiten pakje en een rode neus. Ik heb Pip net in mijn armen om terug in bed te leggen.
Lees ook: Sientje: ‘Vijf weken geleden werd Pip opgenomen in het ziekenhuis’
Grote ogen
Heel rustig komen ze binnen met een voorzichtige lach. Ze kijken elkaar aan en doen een klein stapje naar voren. Pip kijkt met grote ogen op. Ze twijfelt, net als ik, of ze moet gaan lachen of huilen. Voorzichtig zetten ze weer een klein stapje naar voren, onder begeleiding van wat rustige zanggeluiden. ‘Daar heb je Pip’, zeggen ze tegelijk. Even ben ik verbaasd dat ze mijn dochters naam weten, al snap ik achteraf natuurlijk dat ze daar van tevoren over worden ingelicht. Terwijl ze steeds dichterbij komen, zingen ze een liedje genaamd ‘Pip’. Het lijkt wel alsof ze hier maanden op hebben geoefend. Helemaal op elkaar ingespeeld alsof het een nummer één hit is geweest.
Prachtig moment
Bij elk stapje zie ik Pip meer op haar gemak en betrap ik haar op de eerste glimlach. Kippenvel over mijn lijf en de eerste traan over mijn wangen. Sientje doe normaal, je staat te huilen om een clown. Maar ik kan mijn tranen niet bedwingen. Wat doen ze dat prachtig. Samen met Pip geniet ik van elke stap en elk geluidje. Ze blijven even staan en zetten een andere variant van het liedje in. Ondertussen lopen ze weer terug naar de uitgang van de kamer. ‘Dag Pip, dag Pip’, zingen ze afwisselend. Pip geniet en ik geniet zichtbaar met haar mee. En daar gaan ze dan, op naar de volgende kamer om een ander kindje een lach op het gezicht te toveren. Pip blijft naar de uitgang kijken en even hoop zelfs ik op een toegift. De hele dag moest ik terugdenken aan de CliniClowns, dankjewel voor het prachtige moment!
Dit bericht bekijken op Instagram
Over Sientje
Sientje blogt iedere week over haar leven als drielingmoeder. Volg Sientje, Tess, Janne en Pip op de voet! Sientje stond eerder dit jaar met haar verhaal in Vriendin. Na een zwangerschap van 28 weken, werden Tess, Janne en Pip geboren. Ze waren klein, maar dapper. Vooral Pip; zij had het moeilijk en vocht om in leven te blijven. De meisjes lagen zeven weken in een couveuse om aan te sterken. Het was een periode waarin Sientje zich vaak machteloos voelde omdat ze niets voor haar dochters kon doen, maar ook een tijd waarin zij en Jos veel steun van hun omgeving kregen. Jos en Sientje zijn nooit gestopt met hopen en wensen dat hun kinderen alle drie naar huis zouden komen. Toen het eindelijk zover was, durfden ze het geboortekaartje pas te versturen. ‘If you can dream it, you can do it’ staat er in sierlijke letters op het kaartje. Volg drielingmoeder Sientje ook op Instagram.
