Hester: “Het moet beter want ik verspil als een pro”

3 oktober 2019

Steeds minder voedsel verdwijnt onnodig in de afvalbak. Gemiddeld gaat het nu om zo’n 34,3 kilo eten per persoon per jaar. Dat is bijna 7 kilo minder dan drie jaar geleden.

Steeds minder voedsel verdwijnt onnodig in de afvalbak. Gemiddeld gaat het nu om zo’n 34,3 kilo eten per persoon per jaar. Dat is bijna 7 kilo minder dan drie jaar geleden.

Toch kroop Vriendin’s Hester het liefst met het schaamrood op de kaken weg in een hoekje bij het horen van het onderwerp. Er verdween nogal wat de vuilnisbak in haar huishouden… Ze testte voor Vriendin of ze hier iets aan kon veranderen.

Een maand geen voedselverspilling

Of ik een maand wil proberen geen eten te verspillen, voor een artikel in Vriendin? ‘Natuurlijk, fiks ik’, reageer ik enthousiast. Mijn vriend is nóg enthousiaster over deze opdracht. Hij komt uit een gezin waar verspillen absoluut geen optie was en is bij mij daarmee van de hemel in de verspillingshel gekomen. “Het wordt tijd dat jij je een keer bewuster wordt van wat er hier allemaal wordt weggegooid”, zegt hij. Hij moppert er wel vaker over. Ik weet nog dat ik voor het eerst bij zijn ouders at – met kerst en de hele familie was compleet. Om een goede sier te maken, hielp ik na afloop met afruimen. Ik zette de vaat op het aanrecht en gooide een schaaltje met wat overgebleven tafelzuur leeg in de vuilnisbak.

“Theo gooit nooit iets weg”

Er viel meteen een dodelijke stilte in de keuken – de stemming sloeg abrupt om. “Dát moet je niet weggooien”, riep mijn schoonvader met een extreme verontwaardiging in zijn stem. “Dat moet terug in het potje!” Even dacht ik dat hij een grapje maakte, maar aan de gezichten van zijn drie kinderen te zien merkte ik dat ik een doodzonde had begaan. Mijn schoonmoeder pakte mijn arm even lief vast. “Ja Hester, zo gaat dat hier. Theo gooit nooit iets weg.” Inmiddels weet ik hoe het gaat, daar in huis. Potten pindakaas gaan letterlijk schoon op. De tenminste-houdbaar-tot-datum heeft geen enkele waarde en chips kun je ook eten als de zak al een dag open is. De familie Jans verspilt niet.

Houdbaarheidsdatum

Nee, dan ik. Ik kies liever voor een veilige marge op de tenminste houdbaar tot-datum. Vleeswaren nog eten op de datum zelf? No way! Een dag van tevoren gaat alles weg – better safe than sorry. En eens in de zoveel tijd trek ik de voorraadkasten leeg om orde te scheppen. Alles wordt op het aanrecht gezet en negen van de tien keer gaat er niet veel later een vuilniszak vol over-de-datum-producten of aangebroken verpakkingen de deur uit. Ja, ik schaam me dan. Echt oprecht ook.

Ik ben niet blind voor armoede, integendeel. Maar ik heb mezelf op dit punt nou eenmaal niet onder controle. De grootste veroorzaker van mijn verspilzucht is mijn Syndroom van Tekort, zoals ik het altijd noem. Het is genetisch, mijn vader en broer hebben het ook. Wij zijn altijd bang dat we te weinig in huis hebben. Komen er mensen eten, dan kunnen die eventueel ook rustig een jaar bij ons komen wonen. Eten genoeg. Aan boodschappenlijstjes doe ik niet. Nee, ik trap in alle geijkte valkuilen. Lekker met honger, voor etenstijd, naar de winkel en dan een kar volgooien. Had ik nou nog rijst in huis? Nou, voor de zekerheid meenemen dan. En zo wordt de voorraadkast voller en voller.

Lees ook: bij deze supermarkt koop je verse producten voor maar 25 cent

Verspillen als een pro

Als ik kook, doe ik dat ook altijd ‘voor een weeshuis’. Ik wil niet dat iemand misgrijpt, er kan áltijd spontaan iemand aanschuiven. Blijft er iets over, vries ik het in. En dan gebeurt er iets heel opmerkelijks: enkele maanden later tref ik de ingevroren hap ergens achterin een lade aan, heb ik geen flauw idee meer wat erin zit en gooi ik het weg. Kortom; ik verspil als een professional.

Het moet scherper en beter, dat vind ik echt. De wereld heeft niets aan mensen zoals ik, we moeten allemaal ons steentje bijdragen. Het slaat werkelijk nergens op dat ik drie soorten vleeswaren koop terwijl ik weet dat de kinderen twee dagen bij hun vader, mijn ex, zijn. Het komt niet op! En het moet ook maar eens afgelopen zijn met het koken van rijst voor dertig personen. Afwegen moet ik.

Lees Hesters volledige verhaal in Vriendin 40.

Tien tips van Hester

• Zorg voor overzicht. In volgepropte (koel)kasten raakt iets al snel uit het zicht en onopgemerkt over de datum.

• Gebruik etiketten voor de vriezer. Schrijf erop wat je hebt ingevroren en wanneer je dat hebt gedaan.

• Ga niet zomaar de deur uit om boodschappen te doen, check eerst wat je nog hebt liggen. Maak er een sport van zo veel mogelijk producten te ‘shoppen’ in je eigen kast.

• Maak een boodschappenlijstje, uiteraard.

• Wees creatief. Je hebt vaak meer in huis dan je denkt. Probeer eens een geheel nieuwe creatie uit met wat je nog hebt liggen. Wie weet wordt het wel je nieuwe lievelingsrecept.

• Weeg zo veel mogelijk af. Kwak niet lukraak een pak rijst in het kokende water, weeg af wat je met het aantal personen waarmee je eet daadwerkelijk nodig hebt.

• Maak smoothies van bijna-te-rijp fruit. Of maak er een milkshake van.

• Eet de vriezer leeg. Controleer regelmatig wat je daar nog allemaal in hebt liggen en maak er gebruik van. Heerlijk toch, een avond niet koken? Plan dat op de drukke dagen.

• Hou de ten minste houdbaar-tot data in de gaten. Leg de vleeswaren die op moeten, bovenop.

• Maak verpakkingen écht leeg. Wedden dat je nog een boterham kunt besmeren met de pot die je bijna weg wilde gooien?

Lees ook: zo voorkom je voedselverspilling als je op vakantie gaat