Stefanie: ‘Fouten maken je sympathiek en menselijk’

‘Ik heb maar wat opgeschreven’, zegt Adriana beteuterd als we samen in haar bed liggen. Ze vertelt dat ze op school digitale tijden moest oefenen. ‘Er stond iets met 45’, zegt ze. Ze vindt het vervelend dat ze niet begreep wat dat inhield.

‘Ik heb maar wat opgeschreven’, zegt Adriana beteuterd als we samen in haar bed liggen. Ze vertelt dat ze op school digitale tijden moest oefenen. ‘Er stond iets met 45’, zegt ze. Ze vindt het vervelend dat ze niet begreep wat dat inhield.

Bijzondere wijsheid

‘Waarom ga je naar school?’ vraag ik aan haar. Adriana haalt haar schouders op. ‘Om te leren’, vul ik voor haar in. ‘En van fouten maken leer je ook’. Jammer dat Adriana er zo zwaar aan tilt als zij een fout maakt. Dat is nergens voor nodig. Ze doet het hartstikke goed en moet onbezorgd kind kunnen zijn. De volgende morgen is mijn dochter het leed van de digitale klok vergeten. Ze scheurt een blaadje van de scheurkalender die naast het toilet aan de muur hangt. ‘Die van gisteren moest er nog af’ roept ze vanaf het toilet. Ik sta voor de spiegel in de hal mijn haar te doen. ‘Wat staat er voor vandaag?’ vraag ik. Adriana leest de Boeddhistische wijsheid hardop voor: ‘Schoonheid komt vaak voort uit een fout’. Terwijl ik volume in mijn haar kneed, vraag ik mij af hoe die spreuk bedoeld is.

Lees ook: ‘Ik weet niet of mijn kind op dit moment meer contact aan kan’

Fouten maken je menselijk

Als ik na Adriana naar de wc ga, lees ik onwillekeurig de Boeddhistische wijsheid ook nog even. Er verschijnt een glimlach op mijn gezicht wanneer ik zie wat er werkelijk staat: ‘Schoonheid komt vaak voort uit eenvoud’. Ik zeg het niet tegen Adriana, dan zal ze balen van haar fout. Maar nu begrijp ik wat Adriana’s verkeerd voorgelezen spreuk inhoudt. Ik vind de fout zo schattig, dat ze er mooi van wordt. Wat mij betreft is de foute zin die Adriana voorlas helemaal goed. Ik hoop dat Adriana leert om haar fouten te omarmen en milder voor zichzelf te zijn. Ik heb mezelf ook zo veel fouten verweten. Maar dat heeft geen zin gehad. Je doet wat je op dat moment denkt dat het beste is. Soms baal je achteraf en vind je dat je iets niet goed hebt gedaan. Maar uiteindelijk zie je de functie van je fouten; ze geven je inzicht. Hierdoor wordt je leven rijker en ervaar je meer schoonheid. Perfectie is vaak niet eens mooi. Fouten maken je sympathiek en menselijk. En de fout die Adriana vanmorgen maakte, voegt een laagje schoonheid aan deze nieuwe dag toe.

Lees ook: ‘Ik hoop dat Adriana’s onbezorgde zeepbel forever heel blijft’

Over Stefanie
Stefanie (46) adopteerde de kinderen van haar vriend Dirk: Christianne, Deborah, Faith en Nico. Acht jaar geleden kregen zij samen Adriana. De adoptiekinderen zijn intussen uitgevlogen. Er is zowel intens als afstandelijk contact met de kinderen die het ouderlijk huis hebben verlaten, maar de verbinding met hen blijft hoe dan ook bestaan. Thuis zorgt de jongste telg voor gelukkige en knusse momenten. Na jaren worstelen gaat Stefanie steeds beter om met de balans tussen geluk en verdriet. Lees alle blogs van Stefanie op Vriendin.nl/stefanie.