Drielingmoeder Sientje: ‘Ooit ben ik denk ik teleurgesteld geweest’

6 augustus 2020

“Als ik eraan denk, word ik vrolijk. Ik kijk er naar uit, word een klein beetje hyper en kan nergens anders meer aan denken.

Ergens op verheugen

Je ergens heel erg op verheugen. Hoe dichterbij het komt, hoe meer je er naar verlangt. Stom voorbeeld, maar ik heb het weleens met friet. Ik sta ’s morgens op en weet al dat dit een frietdag gaat worden. Het beste zou zijn als ik in de ochtend meteen naar de friettent ren om de eerste frikandel speciaal alvast te scoren. Natuurlijk doe ik dat niet, maar het idee is er.

Dat gevoel en het verheugen op iets dat komen gaat. Vroeger had ik het bij mijn verjaardag, maar geloof me, dat is allang voorbij. Een leuke activiteit, shoppen in de uitverkoop, wachten op een besteld pakketje, de grote vakantie, uit eten of ten huwelijk worden gevraagd (ik hint ‘m er gewoon weer even tussendoor) of een weekend weg.

Ooit teleurgesteld

Ooit ben ik denk ik teleurgesteld geweest. Hetgeen waar ik zo naar uitkeek, viel tegen. De friet was denk ik koud, het weer op vakantie was om te huilen of het pakketje is nooit aangekomen. Waar het precies mis ging, weet ik niet, maar ik spreek mezelf toe: als ik er zoveel zin in heb, zal het wel gaan tegenvallen. Gelukkig is dat vaak niet de realiteit. Ik heb er zin in met een reden, dus het zal vast wel goed komen.

Zou friet eten op je bruiloft, terwijl je op een pakketje wacht het ultieme geluksgevoel zijn? Ik weet het niet…. ik zal er tijdens ons weekendje weg eens goed over na gaan denken.”

Over Sientje

Sientje blogt iedere week over haar leven als drielingmoeder. Volg Sientje, Tess, Janne en Pip op de voet! Sientje stond vorig jaar met haar verhaal in Vriendin. Na een zwangerschap van 28 weken, werden Tess, Janne en Pip geboren. Ze waren klein, maar dapper. Vooral Pip; zij had het moeilijk en vocht om in leven te blijven. De meisjes lagen zeven weken in een couveuse om aan te sterken. Het was een periode waarin Sientje zich vaak machteloos voelde omdat ze niets voor haar dochters kon doen, maar ook een tijd waarin zij en Jos veel steun van hun omgeving kregen. Jos en Sientje zijn nooit gestopt met hopen en wensen dat hun kinderen alle drie naar huis zouden komen. Toen het eindelijk zover was, durfden ze het geboortekaartje pas te versturen. ‘If you can dream it, you can do it’ staat er in sierlijke letters op het kaartje. Lees ook de vorige blogs van Sientje.