Stefanie (1)

Stefanie: ‘We oefenen een extra vaardigheid: in het moment leven’

‘Fijn dat je er weer bent!’ staat er op een spandoek aan het hek van de school. Een warm welkom op de geliefde basisschool van onze dochter.

Toch gaat ze er, sinds de basisscholen weer open mogen, maar 1 dag per week naartoe. De klaslokalen zijn klein en één van de leerkrachten is ziek.

Thuis lesgeven

Het onderwijsteam doet zijn best en de opgelopen achterstanden van de leerlingen zullen wel meevallen. Misschien moeten de kinderen ergens in hun opleidingslooptijd een tandje bijzetten, maar daar tegenover staat: ervaring met thuiswerken, eigen werk plannen en handigheid in de online omgeving. Ik neem Adriana af en toe mee naar mijn werk en speel voor juffrouw. Soms is onze oudste dochter de juf of Dirk de meester. Flexibiliteit en omgaan met veranderingen worden goed geoefende vaardigheden.

Toch een achterstand

Ik zat er niet over in. Maar sinds de meeste basisscholen complete weken draaien, verandert dat. Wellicht ontstaat er toch een achterstand bij onze dochter ten opzichte van kinderen die vijf dagen per week naar school gaan. Instructie van een echte onderwijzer is vast beter dan van een paar welwillende amateurs. Bovendien wordt het steeds lastiger, omdat Dirk en ik naar ons werk moeten. Ik zie bij de onderwijzers een groei ten opzichte van de eerste lockdown, maar nu twijfel ik toch aan de flexibiliteit van de school.

Als Dirk en ik het erover hebben, zegt Adriana: “Ik vind het niet erg.” Wanneer iemand haar vraagt of ze een leuke klas heeft, haalt ze haar schouders op. Het is fijn dat Adriana graag thuis is en ´s middags altijd wel een vriendinnetje heeft om mee te spelen. Maar de feeling met haar klas is inmiddels verminderd.

In het moment leven

Intussen zijn we thuis in afwachting van een coronatest voor Dirk. Hopelijk horen we morgen dat die negatief is. Tot die tijd maken we er grapjes over. We hebben genoeg boodschappen in huis, voor zo ver we weten hebben we op dit moment geen corona en zijn er nu geen schoolachterstanden. Hoe het morgen zal zijn, weten we niet. Dus we oefenen een extra vaardigheid: in het moment leven.

Ineens komt er een berichtje binnen op Social Schools, waarin staat dat de kinderen na de voorjaarsvakantie weer volledig les krijgen. Dat is goed nieuws. Natuurlijk staan er allerlei maatregelen bij vermeld. We zijn er nog niet, maar het heeft geen zin om ons zorgen te maken. We leven in het moment en nu is het goed.

Lees ook: Stefanie: ‘Van wandelen en fietsen word ik veel blijer’

Over Stefanie

Stefanie (47) adopteerde de kinderen van haar vriend. Negen jaar geleden kregen zij en haar partner samen nog een dochter. De adoptiekinderen zijn intussen uitgevlogen. Er is zowel intens als afstandelijk contact met de kinderen die het ouderlijk huis hebben verlaten, maar de verbinding met hen blijft hoe dan ook bestaan. Thuis zorgt de jongste telg voor gelukkige en knusse momenten. Na jaren worstelen gaat Stefanie steeds beter om met de balans tussen geluk en verdriet. Lees alle blogs van Stefanie op Vriendin.nl/stefanie.