Stefanie: ‘We wachten weer op het verlossende telefoontje’
8 april 2021
Had ik nou maar een DigiD code voor Adriana aangevraagd. Daarmee heb je de testuitslag sneller. Ik wist de dag van de coronatest via DigiD al dat die van mij negatief was. Zolang we geen zekerheid over Adriana hebben, mag ik ook niet naar buiten.
Uitslag
De vorige keer kregen we telefonisch bericht over Adriana’s uitslag. Dus wachten we nu weer op het verlossende telefoontje. Zij heeft vast ook geen covid. We zijn allebei al twee keer eerder negatief getest.
Nog 48 uur langer binnen blijven kan er ook nog wel bij. Maar nu het zo dichtbij komt, wordt het wachten lastiger. Bovendien wil Adriana graag naar de paardrijles die om 09:00 uur begint. Lekker in de buitenbak eindelijk weer met haar groepje paardrijden.
We zijn zo zeker van een coronavrije afloop voor Adriana dat het kwellend is om haar niet naar de eerste paardrijles sinds de lockdown te laten gaan.
Toch geef ik om 08:00 uur aan de paardrij-instructrice door dat onze dochter niet kan komen.
Telefoon
De les is net een kwartier begonnen als mijn telefoon gaat.
Ik neem op en word verwachtingsvol aangekeken door Dirk en Adriana.
Een vriendelijke vrouw controleert met een paar vragen of ik echt de moeder van Adriana ben. Ik noem de geboortedatum van mijn dochter en wacht rustig af wat de medewerkster van de GGD gaat zeggen, al weet ik het antwoord al: negatief dus.
Dirk en Adriana luisteren mee. Hoewel we al twee weken naar dit moment hebben toegeleefd, klinkt er na het telefoongesprek geen jubelkreet.
Wel hoor ik: ‘gelukkig’ en ‘dan kunnen we allemaal weer naar buiten,’ maar er is geen gat in de lucht gesprongen.
‘Zo erg was die quarantaine dus niet’
Ik zeg tegen Adriana: ‘Ga maar douchen, dan kun je weer lekker je gang gaan.’
‘Ja zo,’ antwoordt Adriana die behaaglijk in haar eenhoorn onesie zit.
‘Zullen we nog een potje mikado doen?’ vraagt ze.
We gaan op de grond zitten. Adriana laat de megagrote mikadostokken op het laminaat kletteren. ‘Het ligt heel moeilijk dit keer,’ zegt ze. Met opperste concentratie probeert ze zonder de andere stokken te bewegen één stok te pakken.
Zo erg was die quarantaine dus niet; best gezellig zo samen.
Adriana vond het wel jammer dat ze niet met vriendinnetjes kon spelen. Intussen staat ze onder de douche om dadelijk de wijde wereld weer in te gaan. Ik heb een boodschappenlijstje gemaakt, waarmee ik zelf naar de supermarkt ga; een heerlijk uitje voor vandaag.
Lees ook: Stefanie: ‘Weemoedig kijk ik naar een briefje dat mijn adoptiekind schreef’
Over Stefanie
Stefanie (47) adopteerde de kinderen van haar vriend. Tien jaar geleden kregen zij en haar partner samen nog een dochter. De adoptiekinderen zijn intussen uitgevlogen. Er is zowel intens als afstandelijk contact met de kinderen die het ouderlijk huis hebben verlaten, maar de verbinding met hen blijft hoe dan ook bestaan. Thuis zorgt de jongste telg voor gelukkige en knusse momenten. Na jaren worstelen gaat Stefanie steeds beter om met de balans tussen geluk en verdriet. Lees alle blogs van Stefanie op Vriendin.nl/stefanie.