Monique mist drie vingers en vier tenen: ‘Ik ben uniek, maar niet anders dan anderen’

21 december 2021

In deze rubriek laten we vrouwen aan het woord die – soms met vallen en opstaan – blij zijn met hun lijf. Zo vindt Monique (36) dat haar ontbrekende vingers en tenen, haar grote moedervlek en haar striae haar maken wie ze is.

Monique: “Toen ik nog in de buik van mijn moeder zat, heeft de navelstreng waarschijnlijk mijn hand en voet afgekneld. Ik kwam ter wereld met een beperking: ik mis drie vingers aan mijn linkerhand en vier tenen aan mijn rechtervoet. Bovendien heb ik een grote moedervlek op mijn rug en arm.
Mijn ouders hebben me opgevoed met de gedachte dat ik uniek ben, maar tegelijk niet anders dan anderen. Daarvoor ben ik ze heel dankbaar. Ze hebben me nooit behandeld als een gehandicapt kind, ik moest gewoon mijn taakjes in huis doen. Ik werd op school ook nooit gepest. Ik denk dat dat komt omdat ik altijd mezelf was en me nooit ergens voor schaamde. Ik was zelfs een van de populairste kinderen op school.”

Zelfvertrouwen terug

“Ik ben christelijk opgevoed: god heeft mij zo op de wereld gezet met een reden. Pas nu besef ik wat die reden is: ik help mensen die wél moeite hebben met hoe ze eruitzien. Ik gebruik mijn kapsalon om vrouwen hun zelfvertrouwen terug te geven. De meeste vrouwen met kroeshaar hebben bijvoorbeeld altijd het idee gekregen vanuit de maatschappij dat ze sluik haar moesten hebben – kroeshaar zou niet mooi zijn. Ik probeer ze dan terug te brengen naar hoe ze zijn geboren: mét kroeshaar dus. Ik help ze ook met de manier waarop ze ermee moeten omgaan. Dat ze weten vaak niet, omdat ze al van kinds af aan relaxed haar hebben.
We hebben het ook over het leven terwijl ik met hun haar bezig ben. Ik merk vaak dat vrouwen smoesjes hebben om iets niet te doen wat ze wel graag zouden willen. Dat ze ergens geen geld of tijd voor hebben, bijvoorbeeld. Dan zeg ik: ‘Ik mis drie vingers en vier tenen, maar ik laat mijn beperking mij niet in de weg staan om mijn doelen te halen.’
Ik gebruik mijn beperking juist om te laten zien: als ik het kan, kun jij het zeker. Tegenwoordig krijg ik ook vaak kinderen in mijn kappersstoel. Ook hen coach ik graag. Het geeft me een goed gevoel om ze wat meer zelfvertrouwen in het leven te geven.”

Mooi accent

“Als ik naar mezelf in de spiegel kijk, ben ik niet alleen trots op wie ik ben, maar ook op hoe ik eruitzie. Mijn moedervlek vind ik het mooiste, die geeft een extra accent aan mijn lichaam. Hij ziet eruit als een soort wereldkaart, ik draag vaak kleding waarin je ’m goed kunt zien. Ik draag ook gewoon sandalen of hakken. Ik hoef me niet te schamen omdat ik vier tenen mis. Ik wil juist laten zien dat ik met deze beperking alles kan doen wat ik wil.”

Ectrodactylie

… is een zeldzame aandoening waarbij tenen en vingers vanaf de geboorte met elkaar vergroeid zijn, of waarbij één of meerdere vingers of tenen of enkele kootjes daarvan ontbreken. Kinderen die geboren worden met ectrodactylie hoeven niet achter te lopen op hun leeftijdsgenoten. Omdat ze van jongs af aan leren omgaan met hun ‘gebreken’, ontwikkelen ze vaak een eigen manier om te doen wat een kind van die leeftijd normaal ook doet.

Tekst: Ella Mae Wester
Foto: Robert Elsing
Visagie: Wilma Scholte