Yvonne is een groene heks: ‘Mijn beste vriend is een eik’

27 februari 2022

Yvonne (48) praktiseert witte magie. Apart? Niet voor Yvonne. “De eeuwenoude heksenwijsheid zit in me. Het is mijn missie om mensen respect voor de natuur bij te brengen.”

Als Yvonne door een natuurgebied loopt, voelt ze zich met alles verbonden. In het bijzonder met bomen – volgens haar levende wezens die oneindig veel wijsheid en liefde bevatten en waarmee ze kan communiceren. Yvonne gebruikt ook kruiden om bepaalde kwalen te genezen en past magie toe in het dagelijks leven door wensen het universum in te sturen. Yvonne is een moderne heks. Zelf noemt ze zichzelf een groene heks, of lichtwerker, omdat ze aan mensen de liefde voor de natuur wil overbrengen en alleen met positieve energie werkt.

Yvonne: “Als kind zwierf ik eindeloos door de duinen. Ik voelde me er thuis. Met de konijnenbotjes die ik vond, speelde ik spelletjes. Dan trok ik met een stok een cirkel in het zand, stelde een vraag en gooide de konijnenbotjes de lucht in. Als ze binnen de cirkel vielen, betekende dat wat anders dan als ze erbuiten terecht kwamen. Op die manier communiceerde de oneindig liefdevolle energie waar wij mensen deel van zijn met me, alleen wist ik dat nog niet. Het voelde gewoon goed. Waar mijn vragen over gingen, weet ik niet meer. Ik was een zorgeloos kind met lieve ouders die me volkomen vrijlieten. Mijn vader en moeder hadden niets met spiritualiteit, maar alles met mijn geluk. Ze vonden dat ik vooral moest doen waar ik blij van werd. Doordat ik volkomen werd geaccepteerd, voelde ik me niet vreemd en leerde ik vertrouwen op mezelf.”

Antidepressiva

Yvonne vertelt dat ze er al op jonge leeftijd achter kwam dat ze haar eigen pad moest bewandelen. “Toen ik begin 20 was, had ik een succesvolle, maar hectische baan in de verkoop van mobiele telefoons. De concurrentie was moordend. Iedere dag stond ik onder druk om nóg meer telefoons te verkopen. Ik vond het lastig om mijn werk op te zeggen omdat het ontzettend leuk was toen ik op mijn achttiende begon. Mobiele telefoons waren nog exclusief en ik had tijd en aandacht voor mijn klanten. Maar binnen een paar jaar sloeg de gemoedelijke sfeer om. Er waren veel aanbieders en ik moest onze concurrenten voor zijn.
In die periode raakte ik mezelf kwijt. In de natuur, waar ik me zo goed voelde, kwam ik nog zelden. Ik verloor het contact met de planten, bomen en dieren die me altijd zoveel energie gaven. In een poging me beter te voelen, ging ik naar de huisarts. Die schreef me antidepressiva voor, maar de situatie verbeterde niet. Je gevoel is de allerbelangrijkste richtingaanwijzer die je als mens hebt. Als je je rot voelt, vertelt je gevoel je dat je iets aan de situatie moet veranderen. Mijn problemen verergerden omdat ik niet luisterde. Van de antidepressiva kreeg ik bijwerkingen, zoals benauwdheid. Ik bevond me in een donkere fase van mijn leven.”

Op een ander spoor

De zon ging weer een beetje schijnen toen Yvonne op haar 22ste stopte met de medicatie. “In de drogist vond ik een potje met Sint Janskruid, een natuurlijk antidepressivum dat zorgt voor rust en een positief gevoel. Ik wil niemand stimuleren dat te nemen, maar mij hielp het wel. Ik vond het mooi dat dit kruid uit de natuur kwam. Al eeuwenlang worden kruiden gebruikt om mensen beter te maken. Ik voelde een diep verlangen om iets met die kennis te doen. Ik zocht de natuur weer op en volgde een opleiding tot reiki-master – reiki is een techniek om energie op te vangen en door te geven. In die tijd bloeide ik op, waardoor ik wist dat ik op de juiste weg zat.
Mijn reiki-docent stelde me tijdens een les een vraag die mijn leven op een ander spoor zou zetten. Hij vroeg me wat ik zou doen als ik de loterij zou winnen. Ik antwoordde spontaan dat ik dan ontslag zou nemen en in een klein huisje met kruidentuin zelfvoorzienend zou leven. Ik liet mijn hart spreken en werd heel vrolijk van het idee. Toen hij zei: ‘Daar hoef je de loterij niet voor te winnen. Je kunt nu ook al zo leven’, voelde ik dat hij gelijk had en wist ik wat me te doen stond.
Mijn man Edwin verdiende genoeg om ons huis en alle vaste lasten te betalen. In overleg met hem stopte ik met mijn baan in de telefonie om me voortaan met de natuur en kruiden bezig te houden. Om toch zelf wat te verdienen, ontwierp ik websites. Edwin was alleen maar blij met mijn keuze. Ook hij zag in dat er iets moest veranderen.”

Witte magie

Toen Yvonne ruimte nam voor zichzelf kwam de hekserij op haar pad. “Ik hou van de natuur, de maan en de magie van het leven. Om daar meer over te leren volgde ik de opleiding Wilde Wijsheid. Met een groep vrouwen leerde ik over geneeskrachtige kruiden, de wet van de aantrekkingskracht en hoe je magie kunt inzetten om bepaalde wensen te laten uitkomen. Bijvoorbeeld door intenties te visualiseren: dat doe je door wat je wilt heel sterk voor je te zien. Je kunt magie ook inzetten door middel van spreuken en kruiden, maar ik kom er steeds meer achter dat het krachtigste middel je eigen gedachten zijn.
Als je je aandacht focust, kun je je energie op bepaalde zaken richten waardoor je gedachten zich op een positieve manier ontwikkelen en zich in materie manifesteren. Dit wordt ook wel witte magie genoemd. Er zijn ook heksen die zich bezighouden met vloeken en voodoo, met zwarte magie, maar daar wil ik absoluut niets mee te maken hebben. Nooit zou ik iemand kwaad willen doen. Ik ga ervan uit dat alles wat ik doe in drievoud bij me terugkomt. Ik denk dus goed na over de dingen die ik denk, doe en zeg. Ik heb diep respect voor alles wat leeft, dus ook voor de mens. Iemands vrije wil is heilig. Het is weleens voorgekomen dat iemand vroeg een ritueel te doen om iemand verliefd op haar te laten worden, maar dat gaat volledig in tegen mijn principes. Dat doe ik dus niet.”

Vorige levens

Yvonne is niet aangesloten bij een ‘coven”, een groep heksen die bij elkaar komen. Ze werkt volledig autonoom. Via haar site Heks en Kruid helpt ze mensen om meer in contact te komen met de natuur. Dit doet ze door cursussen te geven over hoe je leeft met de maan, de seizoenen en kruiden, en hoe je in contact komt met bomen. Er was niet een specifiek moment waarop Yvonne zichzelf een heks ging noemen. Yvonne: “Het ging geleidelijk. Nadat ik mijn kennis begon te delen over kruiden, kwamen daar steeds meer onderwerpen bij. Het overdragen van kennis ging vloeiend, natuurlijk ook omdat ik veel al wist. Ik denk dat dit kennis is die ik opdeed in vorige levens. Ik voelde steeds sterker dat ik een heks bén. De naam heks is voor veel mensen beladen, maar van vooroordelen heb ik geen last. Doordat ik mijn aandacht alleen richt op positiviteit, houd ik me er ook niet mee bezig of mensen me vreemd of raar vinden.
Gelukkig word ik volledig gesteund door mijn man en onze kinderen. Ze begrijpen vaak niet waar ik mee bezig ben, maar dat is helemaal oké. We laten elkaar in onze waarde. Mijn ouders hebben me ook altijd gestimuleerd om mijn kennis te delen. Mijn vader was handig met computers en maakte alle software voor mijn site en mijn online opleidingen. Dankzij zijn hulp kon ik stoppen met mijn webdesignbedrijf om me volledig te kunnen richten op wat ik het liefste doe: mensen leren om meer in contact te komen met de natuur. De programma’s die mijn vader ontwikkelde, draaien nog steeds. Helaas overleed mijn vader vijf jaar geleden, maar hij is nog altijd bij me. Heksen geloven dat alles energie is. Ik geloof en voel dat mijn vader er nog is en dat hij me helpt.”

Eikenvriend

De energie die alles en iedereen verbindt, is voor Yvonne overal voelbaar, maar vooral in de natuur. Yvonne: “Bomen geven groene energie. Als we ons met ze verbinden, geven ze ons rust en ontspanning. Tien jaar geleden had ik een ervaring waardoor ik besloot om me voortaan in te zetten als heks voor de natuur. Ik mediteerde graag bij een grote eik. Ik was dankbaar dat hij me de mogelijkheid gaf om bij hem te zijn. In de zomer zat ik in de schaduw van zijn grote takken. Ik ontwikkelde een gevoel van vriendschap voor hem. Toen ik op een dag vroeg of hij een boodschap had, kreeg ik een helder antwoord door. De eik vertelde dat bomen en mensen elkaar nodig hebben om liefde te geven. Bomen geven mensen liefde in de vorm van rust en ontspanning, kracht en inspiratie. Maar wij kunnen bomen ook iets moois geven, namelijk onze liefde. Ik was me hier nooit van bewust, tot dat moment.
Het klinkt misschien vreemd, maar de eik en ik hebben een hechte vriendschap gekregen. Ik noem hem mijn Eikenvriend en bezoek hem een paar keer per week. Als ik bij hem ben, maak ik in gedachten een praatje. Bomen communiceren op een bijzondere manier, namelijk zonder oordeel. Zij zijn daarom mijn leermeesters. Want als je niet oordeelt, blijven liefde en licht over. Ik geloof dat de wereld een liefdevolle plek wordt als mensen, net als bomen, zonder oordeel leren te leven.”

Tekst: Sonja Brekelmans
Foto’s: Yasmijn Tan
Visagie: Wilma Scholte

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een abonnement op Vriendin.