Melissa en haar vriend schelen 27 jaar: ‘Ik heb bewust voor hem gekozen’

Tekst: Redactie Vriendin

12 mei 2022

Melissa (22) was 18 jaar toen ze Hendrik (49) als oppas van zijn kinderen voor het eerst ontmoette. Wat begon als vriendschap, liep uit op een relatie. Inmiddels zijn Melissa en Hendrik drieënhalf jaar bij elkaar, hebben ze samen twee kinderen en gaan ze volgende maand zelfs trouwen.

“Twee dagen in de week paste ik op de kinderen van Hendrik, die toen in scheiding lag. Dat was altijd heel gezellig. We klikten gewoon goed. Als hij thuiskwam van werk, kletsten we wat. Steeds vaker bleef ik hangen of at ik ‘s avonds mee. Het begon als een vriendschap, maar op een gegeven moment ontstond er meer. Dat ging eigenlijk heel geleidelijk. Op den duur zei Hendrik tegen me: ik heb het idee dat ik iets voor je voel en geloof dat dat wederzijds is. Daar had hij gelijk in, en dit was het eerste moment waarop we dat naar elkaar uitspraken.

De vraag was toen of we daar ook daadwerkelijk iets mee wilden. We beseften heel goed dat we zevenentwintig jaar leeftijdsverschil hebben en dat er daarnaast kinderen bij betrokken zijn. Daar hebben we het zeker met elkaar over gehad. Je wilt namelijk, zeker voor de kinderen, het juiste doen. Ik dacht er dan ook goed over na. Klopte dat wat ik voelde? Maar ik wist al dat het antwoord ja was. Het voelde meteen heel goed voor mij, en dat gold ook voor hem. Daarom besloten we er honderd procent voor te gaan.”

Wisselende reacties

“Ik woonde op dat moment nog thuis en was ontzettend zenuwachtig om daar te vertellen wat er aan de hand was. Mijn moeder schrok er wel even van toen ik het nieuws bracht. Moest ik dit wel doen? Vond hij het niet alleen maar makkelijk dat hij dan standaard een oppas had? Toch waren die twijfels al snel voorbij, want mijn moeder zag dat het goed zat. Dat geldt niet voor iedereen. Ik heb ook familieleden die ik niet veel meer spreek, omdat ze nog steeds denken dat het niet goed zit. Ook mijn vrienden reageerden wisselend. De één zei: als jij gelukkig bent, ben ik dat ook. Anderen hadden geen idee waar ik mee bezig was en stonden er niet achter. Zo had ik een vriendin die ik heel veel sprak en sinds mijn relatie met Hendrik ineens niet meer. In zijn vriendenkring is dat net zo goed. Ik begrijp dat je even moet wennen aan het leeftijdsverschil, maar dat je niet meer met ons om wilt gaan? Dat begrijp ik niet.
Ook van buitenaf krijgen we met oordelen en reacties te maken. We wonen in een klein dorp. Toen ‘de fiets van de oppas’ op een gegeven moment steeds langer bij Hendrik bleef staan, deden er al snel verhalen de ronde. Er werd gezegd dat ik het voor het geld zou doen, dat dat lekker makkelijk voor me was. Ik vind dat soort opmerkingen heel jammer. Dat is totaal niet aan de orde en het leeftijdsverschil heeft mijzelf überhaupt nooit uitgemaakt. Die reacties zijn de reden dat we sommige mensen helaas links hebben moeten laten liggen. De mensen die op ons pad mee willen gaan, nemen we graag mee. Maar de mensen die het constant negatief blijven benaderen, hebben we niet nodig. Natuurlijk moesten zijn eigen kinderen van twaalf en dertien jaar ook even wennen, maar ik denk dat een nieuwe relatie voor ieder kind van gescheiden ouders eerst een beetje gek is. Gelukkig kan ik het goed met zijn kinderen vinden. Doordat ik hun oppas was, kenden we elkaar natuurlijk al. Dat was fijn.”

Lees ook: https://www.vriendin.nl/persoonlijke-verhalen/monjas-36-vriend-is-22-jaar-ouder/

Kinderwens

“Ondanks die reacties hebben we heel bewust voor elkaar gekozen. We houden van elkaar en zijn gelukkig, vullen elkaar aan. We hebben een fijne relatie waarin we veel met elkaar praten en leuke dingen doen. Onderling merken we ons leeftijdsverschil eigenlijk amper. Hij hoeft niet meer elke avond op stap, maar dat hoef ik zelf ook niet. Daarin matchen onze levens heel goed met elkaar. We vinden het prima om ’s avonds lekker op de bank te hangen en niks meer te hoeven. Wat ik al wel snel naar hem heb uitgesproken, was mijn kinderwens. Daar stond hij gelukkig open in. Voor hem was de wens er niet meer direct, omdat hij al twee kinderen had. Toch wilde hij mij daar graag in tegemoetkomen. Daarom hebben we redelijk vroeg in onze relatie besloten voor kinderen te gaan, omdat hij niet te laat vader wilde worden. Inmiddels hebben we samen een dochter van tweeënhalf en een zoontje van drie maanden. Dat gaat hartstikke goed.”

Bruiloft

“Hendrik is de man van mijn dromen. Ik zie absoluut een toekomst met hem. Het is een hele lieve man die hard werkt en altijd voor me klaarstaat. Ik denk dat dat ook is waar ik voor gevallen ben. Hij steunt me. Ik kijk enorm uit naar onze bruiloft in mei, waar we nu druk mee bezig zijn. We houden het lekker klein en vieren het overdag met de mensen die wij graag om ons heen hebben. Dat is voor ons het belangrijkst.”

Tekst: Laura van Horik

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.