Linda: ‘We leefden op veel te grote voet en hebben nu 40.000 euro schuld’
18 oktober 2023
Linda (45, secretaresse) is getrouwd met Jorn (43, logistiek manager). Samen hebben ze twee kinderen en ogenschijnlijk gaat het ze financieel voor de wind. ‘Maar er is ook een schuld van 40.000 euro. Ik lig daar steeds vaker wakker van.’
“Mijn eerste lening sloot ik af voor een auto. Ik had net mijn rijbewijs gehaald en vond dat ik daar dan ook meteen volop gebruik van moest maken; wat had ik aan dat roze papiertje als ik geen kilometers kon maken. Ik had geen stuiver op mijn bankrekening, maar wel een vaste baan. Een persoonlijke lening was daardoor in no time afgesloten. Ik woonde op dat moment nog thuis en had verder nul onkosten. Mijn ouders waren woest toen ze hoorden wat ik gedaan had. Ik kom uit een gezin waarin sparen de norm is. Ze hebben het altijd over ‘reserves inbouwen’ en ‘aan je toekomst denken’. Ik mis dat gen. Ik heb altijd alles wat er aan geld binnenkwam meteen uitgegeven.
Waar mijn broer destijds de duizend gulden die we van oma kregen keurig naar de bank bracht, boekte ik een vakantie naar Griekenland met mijn toenmalige vriendje. Geld moet rollen, vind ik. En met mijn nieuwe auto rolde mijn geld letterlijk. Wat was ik trots! Ik had me bij de dealer over laten halen een duurdere auto te kopen dan ik aanvankelijk in gedachten had. Ik werd verliefd op het autootje dat hij vol enthousiasme aanprees. Nog geen half jaar later had ik zo ongeveer hetzelfde bedrag als de aanschaf uitgegeven aan reparaties. De dealer gaf niet thuis en bleek, zo ontdekte ik toen pas, niet zo heel betrouwbaar. Het deed best pijn maandelijks te betalen voor een auto die al bijna niets meer waard was. Ik probeerde er maar niet te veel bij stil te staan.”
In het ongewisse
“Ik ging op mezelf wonen in een heel klein huurhuisje. Ik kon in principe keurig rondkomen van mijn salaris, maar kwam toch iedere keer aan het einde van de maand geldtekort. Ik sloot een doorlopend krediet af. Als ik maar zo nu en dan even uit de rode cijfers kwam, hield de bank zich koest. Dat ging me prima af. Ik schrok weleens als ik zag hoeveel het vele rood staan mij kostte. Maar zoals ik bij alles doe, stak ik ook hierbij weer mijn kop in het zand. Op jaarbasis was het een behoorlijk bedrag, maar per maand viel het best mee. En iedereen deed dit toch op mijn leeftijd?
Als ik wat ouder en volwassener zou zijn, zou ik vast ook beter met geld om kunnen gaan, prentte ik mezelf in. ‘Geniet nou maar lekker van het leven’, zei ik soms echt hardop tegen mezelf. Als mijn vriendinnen een stedentripje voorstelden, hapte ik meteen toe – ook als het financieel gezien echt niet kon. Ik dichtte toen al het ene gat met het andere en dat ging me best goed af. Slechts een enkele keer ontving ik een aanmaning omdat ik iets over het hoofd had gezien. Ik weet nog goed dat een vriendin vroeg hoe hoog mijn inkomen wel niet was. ‘Jij laat echt niets in het leven!’, zei ze. Ik heb haar in het ongewisse gelaten. Ze moest eens weten hoe mijn bankrekening er op dat moment voorstond.”
Geen rooie cent
“Op m’n 26ste ontmoette ik Lars, mijn huidige partner. Lars en ik staan precies hetzelfde in het leven: geniet nu, morgen kun je dood zijn. Toen we gingen samenwonen, hadden we allebei geen rooie cent. We konden van Lars’ ouders lenen om ons huurhuisje in te richten. Ik heb geen seconde getwijfeld. Die mensen boden het toch zeker zelf aan? Mijn ouders vertelde ik niets. Toen ze zagen hoe luxe we het voor elkaar hadden, vroegen ze wel waar we dat van betaald hadden. ‘Lars had nog een spaarrekening’, loog ik. Dat we, inclusief mijn doorlopend krediet, bijna 15.000 geleend hadden, hoefden ze niet te weten. Ik zou toch alleen maar commentaar krijgen. Daar zat ik niet op te wachten. Bovendien wist ik zelf ook wel dat geleend geld uiteindelijk toch moet worden terugbetaald. Het knaagde wel in mijn achterhoofd, maar ik was er een ster in dat gevoel snel weer weg te drukken.
Lars had ook nog een studieschuld. Dat vertelde hij me pas toen we al ruim een jaar samen waren. ‘Daar moet je je echt geen zorgen over maken’, zei hij. Geen rente, amper iets per maand terug betalen, geen probleem toch? Bovendien viel zijn schuld van 12.000 euro wel mee. Hij had vrienden met een studieschuld van vele tienduizenden euro’s, zei hij. Zo’n opmerking deed het bij mij goed. Ik vond het fijn te horen dat anderen hun financiën ook niet op orde hadden. Het ik-ben-niet-de-enige-gevoel stelde me gerust.”
Depressie
“Ik kon ook echt jaloers zijn op mensen bij wie het geld tegen de plinten leek te klotsen. Twee vriendinnen van mij bijvoorbeeld kochten in dezelfde periode als waarin wij gingen huren hun eerste huis, gingen daarnaast nog heerlijk op vakantie en reden allebei in een leuke, nagenoeg nieuwe auto. ‘Waar doen ze het toch allemaal van?’, vroeg ik me regelmatig hardop af. Ik had een alsmaar aanhoudende ontevredenheid. Als we iets hadden afgelost, nam ik zonder problemen weer een flinke som geld op. We kochten steeds vaker met ‘achteraf betalen’, de halve uitzet voor de kinderen bijvoorbeeld. En we hoogden diverse keren onze leningen op voor iets als een vakantie of een luxe tuinset. Aan de lening van Lars’ ouders betaalden we niets terug. Zijn ouders deden er niet moeilijk over en Lars ging ervan uit dat het een voorschot op de erfenis zou zijn.
Acht jaar geleden vroeg Lars mij ten huwelijk. We hebben altijd gezegd dat we niet van het trouwen zijn, maar we hadden relationeel gezien een pittige periode achter de rug en Lars wilde onze liefde voor elkaar bezegeld zien. Ik was ongelooflijk ontroerd toen hij, in bijzijn van onze kinderen, door de knieën ging. In de periode daarvoor had ik diverse keren gedacht dat we uit elkaar zouden gaan. Lars was verliefd geworden op een andere vrouw en ik kampte met een depressie. We hebben echt moeten vechten om elkaar weer te hervinden en dat was gelukt. Trouwen leek me ineens geweldig. We wilden het klein houden. Maar ook klein kost een trouwerij al snel veel geld. We sloten opnieuw een lening af, dit keer bij een andere geldverstrekker. We hebben allebei een prima inkomen, dus dat ging probleemloos. Ik kocht, samen met Lieke en mijn moeder, een prachtige trouwjurk. ‘Je koopt iets met geld dat niet van jou is’, zei een stemmetje in mijn achterhoofd toen ik afrekende. Dat rotgevoel stak steeds vaker de kop op. En ik kon het steeds minder goed wegdrukken.”
Geluks-high
“Onze trouwdag was fantastisch. Heel intiem en ontzettend gezellig. Daarna vlogen we met de kinderen naar Florida voor een tiendaagse huwelijksreis. We zaten echt op een soort geluks-high, zo omschrijf ik het. Daarna kwam de kater. Als ik alle leningen bij elkaar optelde, kwam ik op een bedrag van 56.000 euro. Ik schrok me kapot, helemáál toen ik uitrekende hoeveel we per maand aan rente betaalden. Sinds zeven jaar werken we nu aan het afbetalen van onze leningen. Dat gaat minder goed dan ik van tevoren had gedacht. Omdat we geen reserves hebben, is het nog steeds het makkelijkst weer even wat bij te lenen.
Onlangs ging bijvoorbeeld de wasmachine kapot. We hadden destijds een heel dure gekocht en die was ook lang meegegaan. Ik wilde er weer een van datzelfde merk. Ik zocht uit welke de beste was en kwam uit op een wasmachine van 1700 euro. ‘Goedkoop is duurkoop’, zei ik tegen mezelf. En voor ik het wist had ik weer iets op afbetaling gekocht. Lars was woest toen hij het hoorde. Ik had toch ook gewoon een wasmachine van 600 euro kunnen uitzoeken? Wat dat betreft is bij hem het kwartje dat we het financieel anders moeten doen wel iets meer gevallen. Ik hou gewoon te graag vast aan mijn luxe leven, denk ik. ‘We leven al jaren op te grote voet’, zei Lars laatst nog. Daar heeft hij groot gelijk in.”
Koopverslaafd
“Het is lastig om gewoontes te doorbreken. Ik pak al mijn hele leven te pas en te onpas mijn creditcard om van alles te betalen. Dat wordt dan aan het begin van de nieuwe maand afgeschreven en is dus ‘voor later zorg’. Bij online kopen klik ik heel makkelijk op ‘achteraf betalen’. Dan kun je rustig weken later pas de rekening voldoen. Tussentijds even checken hoeveel geld ik heb uitgegeven, doe ik nooit. Ik maak een grove berekening in mijn hoofd en die rond ik dan vervolgens naar beneden af. Als de eindrekening dan komt, zit ik er steevast naast. Dan heb ik weer veel meer geld over de balk gesmeten dan ik dacht. Ik laat me heel makkelijk verleiden. Lars heeft ooit gezegd dat ik koopverslaafd ben en misschien zit daar wel wat in. Spullen maken me gelukkig. Ik wil er graag goed uitzien. Ik gebruik toevallig een ontzettend duur geurtje. En dan heb ik ook nog eens een handtassentic. Ondertussen geeft Lars bakken met geld uit aan zijn motor. Hij is wat dat betreft geen haar beter.
Nu ik 45 ben, heb ik pas echt spijt van onze leefstijl. We hadden een eigen koophuis kunnen hebben, maar zitten nog steeds in een huurhuis. Een hypotheek krijg je niet met al onze schulden. We hebben in die zeven jaar een kleine 16.000 euro afgelost en nog 40.000 euro te gaan. Als ik dat hardop uitspreek, krijg ik meteen pijn in mijn buik.”
Puppy gekocht
“Eind 2021 heeft Lars een nieuwe baan met een aanzienlijk hoger salaris gekregen. We namen ons voor dat extra geld, ruim 500 euro per maand, te gebruiken om af te lossen. Dat is ons precies twee keer gelukt, de eerste twee maanden. De laatste keren hadden we onze oude leefstijl weer te pakken. Lekker uit eten, toch weer flink shoppen en we hebben afgelopen maand een puppy gekocht. Financieel misschien niet de slimste zet, maar we zijn er wel allemaal heel blij mee.
We zijn voorlopig nog jaren bezig om deze schuld weg te werken. De schuld aan Lars’ ouders staat ook nog in z’n geheel open. Een jaar geleden zei zijn vader met een lach dat hij er niet meer op rekent er ooit nog een stuiver van terug te zien. Ik denk dat hij er geen seconde mee zit, Lars’ ouders zitten goed in de slappe was. Maar toch schaamde ik me kapot. ‘Nog een paar jaar, dan zijn de kinderen de deur uit en dan kunnen we versneld aflossen’, zei Lars recent nog. Zo’n opmerking geeft me dan weer even lucht. Dat heb ik echt nodig, want ik lig er steeds vaker wakker van dat we er zo’n potje van hebben gemaakt.”
Tip van de redactie
Hoe krijg je grip op je geld in plaats van dat het geld jou in zijn greep houdt? Dat begint in de eerste plaats met inzicht krijgen in je financiën. Daarin zijn het pensioen, de hypotheek en het vermogen op de bankrekening hot items op dit moment, want waar doe je slim aan? In Grip op je geld en je leven kun je er alles over lezen. Voor meer informatie klik op onderstaande button.
Grip op je geld en je leven
Tekst: Hester Zitvast. Om privacyredenen zijn alle namen veranderd, De echte namen zijn bekend bij de redactie.
Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.
