vrouw

Mieke: ‘Ik ben 54, hij 27. En dat vinden veel mensen raar’

Mieke (54) is gescheiden. Ze is moeder van Lisa (29) en Luke (26) en oma van kleinzoon Mitch (2). Sinds drie jaar heeft Mieke een relatie met de Mexicaanse Pablo (27). ‘Je ziet mensen fronsen als ik vertel dat Pablo de stiefgrootvader van Mitch is en bij mij hoort.’

“Een dagje pretpark met mijn hele gezin plus aanhang en mijn vriend levert altijd gestaar of verbaasde blikken op. Mijn vriend Pablo is twee jaar jonger en dan mijn dochter en een jaar ouder dan mijn zoon. We schelen dus een hele generatie. Als we een dag met de hele familie in de Efteling of dierentuin zijn, dan denkt iedereen automatisch dat mijn Surinaamse schoondochter en Pablo een relatie hebben en mijn kleinzoon hun kind is. Je ziet mensen gek opkijken als ik Pablo op de mond kus. Ik schaam me ook altijd een beetje als ik moet uitleggen hoe onze familie in elkaar zit. Zeker omdat je mensen echt ziet fronsen als ik vertel dat Pablo de stiefgrootvader van Mitch is en dat hij bij mij hoort.
Dezelfde schaamte voel ik bij voorstelrondjes op mijn werk of als we samen binnenkomen op feestjes en verjaardagen van kennissen. Dan voel ik hun afkeuring. Ik zie ze denken: wat moet die vrouw met die jonge gast? Hij zal wel bij haar zijn om haar geld of om een verblijfsvergunning. Is allebei niet waar, maar leg dat maar eens uit als mensen hun oordeel al klaar hebben. Een man met een veel jongere vrouw wordt vaak nog wel geaccepteerd, maar andersom heeft de buitenwereld meer moeite met het leeftijdsverschil in een relatie. Ze noemen mij een cougar, vinden het raar of erger: vies.”

Opzichtig flirten

“Vlak voor corona leerde ik mijn vriend Pablo kennen. Het gebeurde tijdens een vakantie in Duitsland. Samen met mijn jeugdvriendin An kuurde ik in een wellnesshotel, en in het stadje ernaast dreef Pablo een Mexicaans restaurant. We belandden toevallig in zijn restaurant en raakten in gesprek met de eigenaar. Dat was de intens knappe Pablo. Hij flirtte opzichtig met mij en maakte me complimenten over mijn uiterlijk. Ik smolt weg bij zijn glimlach.
Aan het eind van de avond kwam hij bij ons aan tafel zitten voor een drankje en een kletspraatje. Eigenlijk sloeg er toen al meteen een enorme vonk over tussen ons. Ik begreep niks van mijn gevoel. Ik was op dat moment al ruim twaalf jaar vrijgezel en riep tegen iedereen dat ik ‘nooit meer aan de man hoefde’. Wel zo rustig zo, alleen. Maar Pablo maakte iets in mij los. Ik kan niet uitleggen wat precies. Hij besteedde veel aandacht aan me. Ik kreeg de kriebels van hem en voelde me gezien door hem. Ook de dagen erna aten we taco’s en tortilla’s in zijn restaurant en schoof hij weer bij ons aan. We kletsten uren lang in een mix van Duits, Engels en Nederlands, maar dat maakte niet uit, want we begrepen elkaar prima.
Mijn vriendin An was blij voor me. Ze zag hoe ik genoot van zijn aandacht en stimuleerde me ‘een keer eens gek te doen’. Niemand die me immers hier kende. Op de laatste avond liet ik An achter op de hotelkamer en bracht de nacht door bij Pablo. Seks kende ik alleen uit mijn huwelijk en ooit met een schoolvriend. Maar dat was niks vergeleken met de temperamentvolle Pablo. Het was gepassioneerd en romantisch. Ik wist niet wat me overkwam. Pablo riep dat hij ‘totally in love’ was. Ik durfde dat bijna niet te geloven. Hij was zo knap!”

Geen houden aan

“Ik schrok enorm toen hij vertelde nog maar 23 te zijn. Dat hij jonger was, zag ik natuurlijk wel. Maar ik schatte hem minimaal dertig. Het voelde in ieder geval niet alsof ik met mijn zoon naar bed was geweest. Daarvoor was hij te serieus, te volwassen in zijn gedrag. Pablo had ook veel meegemaakt. Hij was als puber met zijn ouders vanuit Mexico naar Duitsland gekomen, maar verloor op zijn negentiende zijn ouders door een auto-ongeluk. Vanaf dat moment had hij er alleen voor gestaan.
Voor hem was mijn leeftijd totaal geen issue. Ik ben slank en sportief, heb lang haar en kleed me jeugdig. Niet als mijn dochter, maar ook niet als een middelbare vrouw. Maar dat ben ik natuurlijk wel. Ik heb genoeg rimpels in mijn gezicht die dat bewijzen. Pablo vond ze prachtig, zei hij. Het interesseerde hem niet dat ik twee keer zo oud was. Hij was verliefd op mijn uitstraling. Ik zag hem in eerste instantie als een fling. Goed voor mijn ego. Misschien leuk voor af en toe een vakantie. Maar eenmaal thuis was er geen houden aan. We appten en belden de hele dag door. Op vrije dagen en in weekenden zochten we elkaar op. Vanuit Amsterdam was het een kleine drie uur met de auto en vier uur als ik met het ov naar hem reisde. Lange trips, maar helemaal de moeite waard als ik weer in zijn mooie donkere ogen keek.” 

Daten in het geheim

“We waren allebei smoorverliefd en happy, maar dat wil niet zeggen dat het allemaal soepel ging. Ik voelde meteen dat het leeftijdsverschil problemen zou opleveren, vooral voor mijn familie en vrienden. Behalve An, de vriendin die mee was op vakantie, wist niemand van mijn Mexicaanse vakantieliefde. De eerste weken spraken we in het geheim af. Ik wilde mijn kinderen nog niet met hem confronteren. Mijn dochter is heel beschermend naar mij. Ik was bang dat ze zou denken dat Pablo misbruik van me wilde maken of het niet serieus zou menen. Mijn zoon was makkelijker, maar ik wilde niet dat hij geheimen voor zijn zus zou hebben.
Dus jokte ik dat ik met An op stap was of bij haar logeerde, terwijl ik in werkelijkheid met Pablo was. Ik hield me thuis schuil met Pablo. Dan verzon ik excuses waardoor mijn kinderen, die vrijwel om de hoek wonen, niet op bezoek konden komen. Eén keer heb ik zelfs letterlijk Pablo verstopt in mijn slaapkamer toen mijn dochter onverwachts koffie kwam drinken. Al die tijd lag Pablo in het donker in mijn bed, wachtend totdat zij weer zou vertrekken.”

Superlief

“Na drie maanden was dat niet meer vol te houden. Ik liep de hele dag met een rode kleur rond en straalde van oor tot oor. Mijn dochter Lisa had al een paar keer geïnformeerd of ik ziek was. Ik deed zo vreemd. Het kostte me bovendien steeds meer moeite zijn naam niet te noemen. Ik wilde het steeds over Pablo hebben, zo vol was ik van hem. Maar het allerbelangrijkste: ik wilde eerlijk zijn. Liefde moet iets moois zijn, niets om over te liegen. Ik hoopte dat mijn kinderen dat ook zouden inzien.
Zoals ik had verwacht, reageerde Lisa in het begin sceptisch. Bij haar eerste ontmoeting met Paco vuurde ze wel honderd vragen op hem af: wat moest hij van haar moeder? Was hij echt verliefd of op mijn geld uit? Zocht hij een moederfiguur? Wilde hij nog kinderen? Pablo reageerde gelukkig superlief. Hij beantwoordde keurig alle vragen en legde uit dat hij écht stapelgek was op mij en met mij een toekomst wilde opbouwen. Dat hij vrouwen van zijn eigen leeftijd niet interessant vond en dat hij niet per se een kinderwens had, maar het wel heel leuk vond dat ik ze wel had.
Langzamerhand begon ze te ontdooien. Ik zag aan haar dat ze Pablo ook erg sympathiek vond. Vooral naar mij toe. Na de scheiding van hun vader had ik nooit meer iemand gehad. Mijn ex was inmiddels hertrouwd en Lisa gunde mij ook een fijne relatie. Als dat met een man was die haar broer had kunnen zijn, dan moest dat maar, zei ze later. Het belangrijkst was dat hij lief voor me was. Ook mijn zoon accepteerde zijn jonge stiefvader. Hij vond Pablo in de liefde voor de Formule 1-autosport. Pablo is fan van Sergio Pérez en Luke van Max Verstappen. Toevallig twee coureurs die in hetzelfde raceteam zitten. Ze kunnen er samen uren over kletsen.”

Op familiebezoek

“Pablo en ik zouden nog maandenlang op en neer hebben gereisd als corona er niet tussen was gekomen. Tijdens de eerste lockdown ging zijn restaurant dicht en aangezien hij toch geen familie in Duitsland had, kwam hij naar Nederland. Terwijl we samen opgesloten zaten in onze lockdownbubbel, groeide onze liefde. Na een paar maanden besloot Pablo zijn tent te verkopen en definitief bij mij in te trekken. Hij kon hier prima aarden. Hij had een tijdelijke baan als kok in een restaurant gevonden en droomde ervan ooit hier een eigen zaak op te zetten. Hij wilde eerst goed Nederlands leren. Inmiddels is hij ook bezig met een taalcursus.
Inmiddels wonen we ruim een jaar samen en het gaat super. Hoe langer we samen zijn, hoe minder ik het leeftijdsverschil opmerk. Zelf vergeten we het vaak en reageren we verbaasd als anderen er een opmerking over maken. Of dus verstoord opkijken als we ergens samen binnenkomen. Pablo moest laatst naar het gemeentehuis. Ik ging mee om te tolken, maar het is dan wel vervelend dat ik eerst moet uitleggen dat ik zijn vriendin ben en niet een vrijwilliger. Ik ben ook best zenuwachtig voor aankomende zomer. Dan gaan we samen naar zijn geboortedorp in Mexico waar hij nog wat tantes en neven heeft wonen. Pablo zegt dat zijn familie alleen maar blij is dat hij gelukkig is, maar ik kan me best voorstellen dat ze schrikken als ze mij naast hem zien.”

Oud worden in Mexico

“Hoe ik onze toekomst voor me zie? Natuurlijk hoop ik dat we samen oud worden, het liefst ergens in een huisje aan zee in Puerto Vallarta in Mexico. Maar als ik ver in de 80 ben, is hij net zo oud als ik nu. Zijn we dan nog wel samen? Ik ben nu nog fit; ik fiets, wandel en fitness, maar zit wel midden in de overgang. Wie weet ben ik over een paar jaar hulpbehoevend en kan ik helemaal niet meer reizen, laat staan emigreren. En wat weet hij nou over eeuwige trouw? Hij is zo jong. Ik dacht immers ooit ook dat ik voor altijd getrouwd zou blijven met de vader van mijn kinderen. Soms loopt het leven anders.
Ik zou niets liever willen dan lang en gelukkig samen blijven, maar ik ben ook realistisch. Die kans is niet zo groot. Nu zegt hij geen kinderwens te hebben, maar wat als hij toch een sterk verlangen naar een eigen kind krijgt? Ik vind niet dat ik hem dan dat moet onthouden. Ik ben zelf ook dolblij dat ik kinderen heb. Pablo wuift al deze argumenten steeds weg. Hoe gek het ook klinkt voor iemand die nog geen dertig is: hij geniet enorm van het feit dat hij opa is en ziet mijn kleinzoon ook als zijn kleinzoon. Hij heeft genoeg aan ons en wil met mij in dat hutje aan het strand wonen. ‘Desnoods duw ik je in een rolstoel’, zegt hij altijd lachend als we over onze toekomst praten.’
Voorlopig ga ik me geen zorgen maken voor de dag van morgen. We hebben het nu goed samen. De seks is fantastisch en elke morgen maakt hij me wakker met een grote glimlach en een ‘te quiero’ (ik hou van jou, red.). Wat wil een mens nog meer?!”

Tekst: Joan Makenbach. Om privacyredenen zijn alle namen veranderd, De echte namen zijn bekend bij de redactie.​​​​​​

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.