Canva1 2022 11 09t123354.663

Noraly was 14, Davey 13 en ze zijn nog steeds samen

Noraly en haar man Davey zijn al achttien jaar samen. Dat is al bijzonder, maar helemaal als je weet hoe oud ze nú zijn: 32 en 31. Ze waren dus piepjong toen ze voor elkaar kozen.

Noraly (32) en haar man Davey (31) ontmoetten elkaar toen zíj 14 was en hij 13. De liefde is nooit overgegaan. “Nee, inderdaad, wij zijn altijd aan elkaar blijven plakken”, lacht Noraly. “Onze jubileumdatum is 2 december, toen kregen we verkering. Bij die datum staan we altijd stil, dan vieren we dat we al zoveel jaar samen zijn.” Waar ze elkaar nu precíes ontmoetten, dat weten ze allebei niet meer. “Het is ook al zo lang geleden, achttien jaar al. Ik kende Davey toen nog niet, maar een schoolvriendin had verkering met zijn beste vriend. Op een dag vroeg ze of ik een keer met ze meeging als ze naar de kermis gingen, of gingen schaatsen of zwemmen. Dat wilde ik wel. Zo heb ik Davey leren kennen. Hij had in die tijd nog een vriendinnetje. Maar dat maakte hij voor mij uit, en daarna heb ik verkering met hem gekregen. Onze eerste zoen was in het zwembad, kort voordat we verkering kregen, in november 2004. Ineens gebeurde het.” Hoe dat was, die eerste zoen: ook dát is ze niet helemaal bijgebleven. Noraly: “We waren nog zo jong, we hadden niet het idee dat we de rest van ons leven samen zouden delen.” Lachend: “Anders had ik wel wat beter opgelet.”

Was Noraly meteen verliefd op Davey? “Niet echt, ik vond hem gewoon een leuke jongen.” En hij op haar? “Daar hebben we het weleens over. Maar als ik terugkijk naar hoe we toen waren, waren we echt verschillend. Water en vuur, zou je kunnen zeggen: ik was het braafste meisje van de klas, hij was een beetje een kwajongen. Davey heeft een lastige schooltijd gehad. Ik was ook niet het type waar hij op viel. Op die leeftijd vallen jongens vooral op blond en slank. En sowieso op meisjes zonder bril. Nou: ik ben niet blond, ik was niet slank en ik had een bril en ook nog eens een beugel.”

In het begin zagen Noraly en Davey elkaar niet elke dag. “Soms ging er zomaar een week voorbij dat we elkaar niet zagen. Ik woonde in een ander dorp, het was lastig om na school af te spreken. Maar we zijn elkaar nooit uit het oog verloren. En nu zijn we opeens achttien jaar verder.” Dat klinkt ongelofelijk, en zo reageren veel mensen als ze Noraly’s verhaal horen. Maar het is toch echt zo: die prille liefde van toen is nu een heus volwassen leven worden. Want: “inmiddels hebben we koophuis, een kindje en een hond, en zijn we alweer een hele tijd getrouwd”, vertelt Noraly. Was er een omslagpunt waardoor de liefde van toen zich heeft ontwikkeld? “Dat niet echt”, zegt Noraly. “Davey was een beetje een bad boy. Ik ben destijds bij hem gebleven omdat ik het goede in hem zag. Daarna zijn we gewoon nooit meer uit elkaar gegaan.”

Jeugd gemist?

Lastig was het soms wel, om al zo jong een relatie hebben. “We hadden allebei onze eigen vrienden. Toch kozen we er soms voor om bij elkaar te zijn. Dat werd raar gevonden, op die leeftijd. Want hoezo gingen wij met z’n tweeën op zijn zolderkamer zitten of samen tv kijken, terwijl de rest buiten hing? Wij waren in onze vriendenkring de eersten die er echt voor gingen en ook zo lang samenbleven. Dat hadden we zelf trouwens ook nooit gedacht. Als ik kijk naar onze neefjes en nichtjes van dertien of veertien, denk ik: op die leeftijd hadden wij al verkering. Het is raar om dat te beseffen.” Soms vragen mensen Noraly weleens of ze zich nooit afvraagt hoe het met iemand zou zijn geweest – en of ze het niet jammer vindt dat ze een deel van haar jeugd heeft gemist. “Nee, dat gevoel hebben wij allebei niet zo. Het is gewoon heel mooi wat wij hebben. Natuurlijk: als ik nu kijk naar mijn nichtje van elf, hoop ik dat ze nog even bij de jongens wegblijft, ik voel me beschermend ten opzichte van haar. Maar mocht ze toch al iemand tegenkomen, dan gun ik het haar van harte. Net zoals ik het iedereen gun om al jong iemand te ontmoeten met wie je samen een toekomst kunt opbouwen. Davey en ik zijn elkaars beste vrienden. Onze relatie staat voorop, we vinden vertrouwen belangrijk en kunnen alles met elkaar bespreken. We kunnen samen lachen maar ook serieus zijn. Ruzie hebben we nooit. Natuurlijk zijn we weleens chagrijnig en kunnen dan rustig een uur niets tegen elkaar zeggen, maar daarna zeggen we: dat was eigenlijk niet echt nodig.”

Fijn samen

Waarom Noraly en Davey zo goed bij elkaar passen? Noraly lacht: “We hebben allebei hetzelfde sterrenbeeld, we zijn Vissen. Nee hoor, dat is een grapje, ik geloof daar niet zo in. Ik denk dat ik er altijd voor iemand wil zijn, het mooie in mensen zie, geduld heb en: als ik ergens voor ga, ga ik er ook écht voor. Davey had dat ook nodig. Hij deed altijd stoer tegen zijn vrienden, maar als hij bij mij was, was hij die lieve jongen die mij lieve berichtjes stuurde. Voor mij is hij iemand die mij geruststelt als ik me ergens druk over maak, dan zet hij mij weer met beide benen op de grond. Of hij zegt dat het niet nodig is om ergens over te twijfelen en dat ik bést die beslissing kan nemen. Dat heb ik dan weer af en toe nodig. Davey en ik hebben er ook allebei niet zo’n behoefte aan om ieder weekend uit te gaan. We zijn allebei rustig en vinden het gewoon fijn samen. Lekker thuis!” Natuurlijk kan ze hem ook weleens achter het behang plakken. Bijvoorbeeld als hij weer eens te lang achter de Playstation zit. “Het is zijn ontspanning, dat vindt hij leuk. Maar soms vind ik het wel weer lang genoeg geweest.” En dan is daar natuurlijk de klassieker: “als hij zijn was naast de wasmand gooit in plaats van erin. Maar dat heeft vast iedereen.”

Hoogtepunt

Het hoogtepunt in hun relatie tot nu toe was de geboorte van hun dochter Arya (2), zegt Noraly. “Zij staat op nummer 1.” Maar ook de koop van hun huis, hun verloving en de bruiloft waren absolute hoogtepunten. “We waren al een hele tijd verloofd, dat gebeurde toen we in Disneyland waren en we tien jaar verkering hadden. Dat was superleuk. Hij ging voor mij op zijn knieën vlak voor het kasteel. Er was toen net even helemaal niemand, dat was ons momentje.” Wat hun trouwdatum was, moet Noraly even nakijken. “Ja, nu weet ik het weer, dat was op 11 september 2015. Onze jubileumdatum weet ik beter, haha. In de tijd dat we ons verloofden, waren we bezig om een huis te kopen. De makelaar adviseerde ons om te trouwen voor de wet als we dat toch al van plan waren. Dat was wat makkelijker vanwege de financiering. We hebben het klein gehouden, alleen met onze familie en beste vrienden. Precies op de manier waar wij voor staan: dat knusse.”

Uit eten bij de Mac

Wat er ook aan heeft bijgedragen dat hun relatie zo sterk is, komt door iets vervelends, vertelt Noraly. “Davey heeft sinds hij een jaar of achttien was last van een paniekstoornis. Een van de eerste keren gebeurde het in een restaurant. Wij konden in de tijd daarna nergens heen. Naar de bioscoop of supermarkt gaan, was al te veel voor hem. Vandaar dat we veel tijd samen op zijn zolderkamer hebben doorgebracht en films hebben gekeken. We waren in de bloei van mijn leven en anderen vroegen me weleens of ik op deze manier wel met hem door wilde. De meeste mensen willen op die leeftijd lekker uitgaan, dat zat er bij ons niet in. Maar ik ben bij hem gebleven. Ik vond vanzelfsprekend om er voor hem te zijn. We zijn er samen doorheen gekomen en we zijn het langzaam weer gaan opbouwen. We konden niet uit eten, naar een fastfoodrestaurant ging ook nog niet, en dus gingen we eerst naar de McDrive en ons eten in de auto opeten. De volgende stap was om ons eten binnen in de McDonald’s op te eten. Zo gingen we steeds verder. Een paar jaar later waren we zover dat we naar Disneyland Paris konden. Dat werd de plek waar hij zijn paniekstoornis overwon. Ik weet nog dat ik in het hotel dacht: laten we hier langzaam even wennen. Maar ik had mijn koffer nog niet uitgepakt of wij wilde het park al in. Vandaar dat we aan die plek een speciale herinnering hebben en dat we ons daar ook hebben verloofd, om onze liefde te bezegelen.”

Praten is ons geheim

Wat hun geheim is? Het wordt ze vaker gevraagd, zegt Noraly. En altijd zegt ze: “Praten! Dat staat op nummer één. Bij mij heeft dat wat tijd nodig gehad. Ik ben een binnenvetter. Hij zegt wat sneller waar het op staat, ik heb moeten leren in onze relatie om het uit te spreken als ik ergens mee zit.” De laatste paar jaar speelt Daveys paniekstoornis soms weer even op. Als Noraly op een feestje naar haar man kijkt, ziet ze meteen wat er aan de hand is. “Dan laat ik alles uit mijn handen vallen en gaan we naar huis. Het is aan de ene kant pittig om te zien als je partner het zo moeilijk heeft. Maar aan de andere kant maakt dat dat je dicht naar elkaar toe groeit. Bovendien is het voor ons niet zo vanzelfsprekend dat we ergens naartoe kunnen. Dus als wij uit eten gaan, genieten we daar samen heel erg van. Dan denk ik: kijk nou eens waar wij zijn.”

Tekst: Ella Mae Wester
Foto: Ruud Hoornstra
Visagie: Lisette Verhoofstad

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.