Kelly werd tijdens een wilde achtervolging aangereden

2 maart 2023

Welke dag zal jij nooit vergeten? Elke week vertellen lezeressen over een bepaalde dag in hun leven die ze altijd bij zal blijven. Deze week is dat Kelly (35) die op 4 februari 2019 opeens met haar gezin in een wilde achtervolging terechtkwam. “We hadden net ergens gegeten toen we op weg naar huis plotseling werden aangereden.”

Kelly: “Het gebeurde op een maandagmiddag. Mijn man, zoontje en ik hadden net ergens in de buurt gegeten toen we op weg naar huis iets geks meemaakten. Mijn man wilde net bij een kruispunt een bocht naar links nemen toen we opeens iets verderop gierende banden horen. Zo alert als hij was, bleef mijn man rustig staan, maar voordat ik het wist, reed er een auto in een bloedgang langs ons. Even leek het alsof hij ons zou raken, maar blijkbaar lukte het de bestuurder om net langs ons te rijden. Aan de banden te zien, was dat niet bij andere auto’s gelukt, want de auto reed alleen nog op zijn velgen en had verschillende grote deuken.”

Botsing

“Amper van de schrik bekomen, volgde er binnen tien seconden nog een auto. Ik zag de bestuurder iets schreeuwen, maar had geen idee wat hij zei. En plotseling botste hij tegen onze voorkant. We voelden de auto schudden, maar gelukkig was de botsing niet al te hard. Het eerste wat ik deed, was checken hoe het mijn zoon ging. We hadden alle drie geen verwondingen, maar de schrik er goed in Vooral mijn zoontje was duidelijk in shock. Zelf kon ik ook niet geloven wat er gebeurd was. Mijn eerste reactie was: ik moet mijn zoontje in veiligheid brengen. Ik wist niet wat er ging gebeuren en was bang dat ze wellicht zouden gaan schieten?

In veiligheid brengen

“Zo snel als ik kon, haalde ik mijn zoontje uit zijn autostoel. Vervolgens nam ik hem mee naar een huis in de straat waar we waren aangereden. Een vrouw was net verbaasd naar buiten gekomen en ik zei tegen haar: ‘Neem hem mee naar binnen alsjeblieft, dan is hij veilig’. Normaal zou ik mijn kind nooit bij een wildvreemde achterlaten, maar door de adrenaline dacht ik verder niet na en vond ik het veiliger als hij binnen zou zijn. Ik moest zo snel mogelijk terug naar mijn man om te kijken hoe het met hem en onze auto ging.”

Bestolen

“Omdat wij in de weg stonden, konden de auto die ons had aangereden, niet meer verder rijden. Aan het kenteken zag ik dat de mensen Roemeens waren. In het Engels schreeuwden ze dat we aan de kant moesten, maar dat deden wij dus niet.
Binnen tien minuten was de politie er. Een omstander had ze gebeld en mijn man en ik moesten blijven om een verklaring af te leggen. Ondertussen belde ik een familielid om mijn zoontje op te halen. Dan was hij in ieder geval bij iemand die hij kende.”

Achtervolging

“Het bleek dat de Roemenen vlak voor de achtervolging aangehouden waren door de mensen in de eerste auto, zij hadden zich voorgedaan als agenten. De Roemenen hadden een enorm geldbedrag bij zich omdat ze een vrachtwagen gingen kopen en door de nepagenten werden ze overvallen. Vandaar dat ze de achtervolging hadden ingezet.”

Verzekering

“Omdat de schade aan onze auto meeviel, mochten mijn man en ik drie uur later weer gaan. De schade werd afgehandeld door onze verzekering, maar of en hoeveel de Roemenen moesten betalen, is niet aan ons gecommuniceerd. We waren allrisk verzekerd, dus we hoefden zelf niks bij te dragen.
Of de Roemenen hun geld ooit hebben teruggekregen, weet ik helaas niet. We kregen te horen dat de politie de auto van de daders een aantal dorpen verderop had teruggevonden, zelf waren ze nergens meer te bekennen. Ze zijn, gezien de schade aan hun auto, nog best ver gekomen.”

Dankbaar

“Door een eerder auto-ongeluk in 2011 (mijn dochtertje en ik werden toen ook door iemand aangereden) wist ik hoe heftig een botsing kan zijn. Zo heb ik na die aanrijding lang moeten revalideren, mijn leven moeten aanpassen en ook nog een jarenlange strijd met de verzekering gehad. Dat dit bij deze tweede aanrijding niet van toepassing was, maakte het voor mij iets minder zwaar. Ik was vooral heel dankbaar dat wij ongedeerd waren, want het had echt veel erger kunnen aflopen als die eerste auto met een rotgang wel op ons was ingereden…”

Tekst: Renée Brouwer
Foto’s: privébezit

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.