Home
Persoonlijke verhalen
Eveline deelt voor- en nafoto’s van badkamer in Villa Verte

Eveline deelt voor- en nafoto’s van badkamer in Villa Verte

11 april 2023

Eveline (52) en haar partner Emiel raken op vakantie betoverd door een veel te vervallen villa. Na lang twijfelen besluiten ze dat hun toekomst in Frankrijk ligt. Dat betekent wel dat er enorm veel op ze afkomt.

In Vriendin deelt ze elke week hoe het ervoor staat met hun paleisje.

Groene villa in art-deco-stijl

Villa Verte is gebouwd in 1946, nét na de tweede wereldoorlog. De bouwers, meneer en mevrouw Coquillaud, trokken vanuit Parijs naar Saint-Mathieu. Hun ideeën waren verrassend. Zo kozen zij voor een woning zonder traditionele Perigord-kenmerken zoals hellende leistenen daken. Het werd een groene villa in art-deco-stijl: ronde bogen, ronde muren en zelfs een balkon én een schouw met rond metselwerk. Alles wat Emiel en ik maar kunnen behouden in het huis, laten we zo. De psychedelische keukentegels. Het entreehek in typisch smeedwerk. Het houtwerk bleek rot en moest vervangen maar we vroegen de Franse kozijnenman om exact dezelfde raamformaten met op exact dezelfde plekken exact dezelfde sierlatten.

Badkamer

In het hele huis bevond zich één badkamer. Boven was er voor vier slaapkamers een deelwastafel met enkel koud water. We moesten dus alle leidingen, aan- en afvoeren laten aanleggen. Die klus hebben we onderschat, al was het alleen maar door de aanschaf van drie nieuwe boilers. Eén voor beneden en twee voor boven, want als iemand het bad laat vollopen wil een ander ook graag douchen.
Die eenzame badkamer bleek honderd procent ‘art-deco’ te zijn. Zwarte tegels. Groen keramiek. ‘Alles eruit’, zeiden Emiel en ik eerst tegen elkaar. Na het doorrekenen van ons budget dat niet meerekte met onze wensen, besloten we dat we ‘onze zwarte bunker’ heel ‘designerig’ vonden. En art-deco, want dat woord vonden we plotsklaps helemaal geweldig.

Knaloranje

Het bad bleek een ruimteslokker en in plaats van een bidet vonden wij een toilet veel handiger. Acht maanden zocht ik op zes verschillende websites tot ik uiteindelijk een jadegroene porseleinen wc kon laten verschepen vanuit Normandië. Het plafond was afgebladderd. De radiator lekte. Op sommige tegels zaten Calimero-stickers. Alles incasseerden we met liefde, op dat éne dingetje na. De. Vloer. Want die was, heel art-deco, knaloranje. We moesten bijna een zonnebril op, zo fel. Zeil dan maar? Waterbestendig laminaat? Of het origineel behouden?

Een bezoek aan een bijna identieke art-deco-badkamer in een museum verleidde me. De badkamer van revue-vedette Josephine Baker had niet alleen hetzelfde groene keramiek en zwarte tegels. Ook was er een crèmekleurige vloer met zwarte randen in de hoeken. Wat was dat prachtig! Dat wilde ik ook! Helaas Pindakaas. Het juiste vloerzeil bleek nergens te vinden.

Prachtbadkamer

Door een klusfilmpje op Youtube kwam ik op het idee om de vloer te schilderen. Klusdame Debbie durfde het aan. Eerst plakten we op de grond een border af die zij zwart schilderde. Daarna kwam in het midden een roomwitte laag. Het rood was weliswaar verdwenen, alleen de zwarte verf droogde niet. Vreemd, maar het moest wel opnieuw. Schrapen dus en een ander merk verf erop. Dat lukte! Nu was het tijd voor ‘plan B’: het sjabloneren. Met goudverf spoten we via een sjabloon uit een internetwinkel voor art-deco-materialen een patroon op de tegels. Het was een hele klus, zeker omdat er daarna nog twee lagen vernis over gingen. Maar heel eerlijk? Ik denk dat de familie Coquillaud reuzetrots zou zijn op onze prachtbadkamer!