vrouw

Nadine: ‘Mijn man ging vreemd, dus ik ook’

Nadine (31) is getrouwd met Lars (32). Ze is moeder van Jip (6), Cato (4) én sinds drie maanden zwanger van de derde. Toen ze hoorde dat Lars vreemd was gegaan, zette ze hem dat betaald. “Ik dacht: wat jij kan, kan ik ook, maar dan beter.

Nadine: “Om eerlijk te zijn was het zoenen oké, maar de seks niets bijzonders. Gewoon rechttoe, rechtaan, zonder passie. Althans van mijn kant. Daar ging het me eigenlijk ook niet om. Ik was totaal niet van plan verliefd te worden op een ander of een jarenlange affaire te beginnen omdat ik niet happy was in mijn huwelijk, of mijn man voor een minnaar te verlaten. Deze vrijpartij met mijn oud-klasgenoot maakte onderdeel uit van een vooropgezet plan om revanche te nemen op mijn man. Hem met precies dezelfde munt terug te betalen door met een ander te zoenen en te seksen. Het zou bij deze ene nacht beginnen en eindigen. Nu stonden we quitte.
Het begon allemaal met een ‘doen-durf-of-de-waarheid’-antwoord tijdens een onschuldig ogend spelletje met vragenkaartjes dat mijn man Lars en ik vorig jaar zomer met vrienden van ons speelden. We waren een weekend kamperen in eigen land. De kinderen lagen allang te slapen in de tenten en wij zaten nog buiten met wijn, toastjes paté en een ondeugende-vragenbox. Er was al flink wat rosé doorheen gegaan toen op een van de waarheidskaartjes iets stond als: ben je ooit vreemd gegaan of heb je ooit met een ander gezoend?”

Broodnuchter

“Mijn man was aan de beurt en begon te grinniken: nou ja, echt vreemd gaan wilde hij het niet noemen, want het was over voor hij het wist. Maar hij had helemaal in de begintijd met mij, toen we een maand verkering hadden, een keer een ‘mega snelle wip gemaakt op de wc in een kroeg’. Lars vertelde het hard lachend, als een goede grap. Onze vrienden begonnen ook te lachen. Ik niet, ik vond het totaal niet grappig. Ik was stomverbaasd en ineens broodnuchter. Biechtte hij nu werkelijk een slippertje op? Zomaar, na een huwelijk van acht jaar? Wat een eikel.
Lars zag aan mijn gezicht dat ik not amused was en begon het te vergoelijken: het had niks te betekenen, het was een beetje tongen, wat hand- en vingerwerk en in drie minuten was het weer over geweest. Hoe veel meer kun je op een wc? En ja, we hadden een relatie, dus officieel kon het niet, maar het was nog zo pril. Hij zou het nu nooit meer doen, hij was gek op mij en we hadden twee kinderen, dus blablabla…”

Platonisch

“Met zijn excuses maakte hij het alleen maar erger. Ik vond het een banale actie, en vond het vooral ook niet kunnen. Lars riep nu wel dat het al negen jaar terug was en we toen pas een maand verkering hadden, maar dat was niet waar. Wat hij even vergat: we woonden op dat moment zelfs al sámen. We kenden elkaar namelijk al veel langer, zijn gestart als goede vrienden. We kenden elkaar van de voetbalclub – Lars zat destijds in het team van mijn broer – en ik kwam altijd kijken naar de wedstrijden. We vonden elkaar leuk, maar hadden ook allebei al een relatie. Onze vriendschap bleef daarom platonisch.
Vlak nadat hij het uitgemaakt had met zijn vriendin verbrak ik ook mijn relatie. Niet lang erna kregen Lars en ik verkering. We waren smoorverliefd en super gelukkig. Na mijn relatiebreuk ging ik terug naar mijn ouders. Lars woonde alleen: een en een is twee, dus ik trok bij hem in. Terugkijkend op die tijd was onze relatie voor mij direct bloedserieus. Ik zag in hem de man met wie ik oud wilde worden en wiens kinderen ik wilde. Geen twijfel mogelijk. Andersom verklaarde Lars me destijds ook dagelijks de liefde. Niks ‘we rommelden maar wat aan en zien wel waar het strandt’, zoals hij het nu deed lijken. Vandaar dat ik in shock was toen ik hoorde dat precies in die periode hij gewoon een of andere meid had genomen op het toilet. Hoe bizar en ordinair, maar ook zo gemeen!”

Jeugdige actie

“Later die avond, toen we weer alleen in de tent waren, was ik echt spinnijdig over het avontuurtje van Lars. Ik was niet verdrietig of gekwetst, alleen maar kwaad en teleurgesteld. In de dagen erna weer thuis bleef ik hem bestoken met vragen. Ik had er wel honderd, maar Lars gaf slechts een paar vage antwoorden. Het was voor hem geen big deal, gewoon te veel gedronken, een of ander meisje had hem versierd en hem gek zitten maken. Hij had niet nagedacht en haar met wederzijdse toestemming de wc ingetrokken. Daarna had hij haar nooit meer gezien. Niet eens gewild.
Het was eenmalig geweest. Hij zag het als een jeugdige actie, hij was nu zo trouw als een hond. In ieder geval hoefde ik me geen zorgen te maken, hij wilde alleen mij en zou nooit ons gezinnetje in gevaar brengen door een andere vrouw. Lars zei het wel tien keer. Ik geloofde hem. Echt. Ik kon en wilde het hem uiteindelijk ook vergeven. Maar het lukte me niet het te vergeten. Ik bleef bozig om deze laffe, gemene actie. Lars snapte dat niet. Die vond dat ik zat te zeuren. Hij zei dat hij allang spijt had dat hij zo eerlijk was geweest over zoiets onbenulligs. Het was niet eens een onenightstand geweest, eerder een onehourstand. Hij begreep niet dat ik er nog zo’n toestand van wilde maken en wilde er niet meer over praten.”

Oude scharrel

“Ergens in mij begon toen iets te broeien. Een soort vergeldingsactie. Zo van: wat jij kan, kan ik ook, maar dan beter. Misschien heel kinderachtig, om iemand voor iets van negen jaar terug te straffen, maar ik vond dat Lars zich er wel erg makkelijk vanaf maakte. Ik zocht naar een manier om het hem betaald te zetten. Ik zou hem wel eens willen horen piepen als ik met een ander had zitten tongen, voelen of erger. En ik had ook al iemand in gedachten: oude scharrel Jeroen. We hadden ooit een paar keer gezoend tijdens een schoolkamp, maar het was nooit verder gegaan. Inmiddels waren een half leven verder en ieder onze kant op gegaan, maar we waren wel aan elkaar gelinkt via de sociale media. Hij was gescheiden en recent opgedoken in mijn Insta-account met de vraag of ik meeging naar de reünie van onze middelbare school. Eerst wilde ik afzeggen, maar ineens leek me het een prima idee. Toen ik instemde, veranderde zijn toon. Jeroen werd flirterig; zei dat ik nog net zo sexy was als vroeger en schreef zelfs dat hij nog regelmatig terugdacht aan onze scharreltijd in de vierde klas van de havo. Hij noemde mijn man een enorme bofkont.
Ik vermoedde dat Jeroen wel oké was met mijn revancheplan. Hij zou minstens in zijn voor een herhaling van de zoenpartij, en misschien nog wel meer. Wat het nog beter maakte, was dat ik die nacht bij mijn moeder zou slapen. Lars en ik waren inmiddels naar 100 kilometer verderop verhuisd en ik wilde niet ’s nachts nog terug hoeven rijden. Mijn moeder woonde praktisch om de hoek van mijn oude school en zou mij haar huissleutel geven zodat ik na het feest zonder moeilijke vragen in het logeerbed zou kunnen kruipen. Bovendien was het een prachtig alibi voor wat ik in mijn hoofd had.” 

Schaamte

“Ik had gelijk. Jeroen hapte als een vis op het aas dat ik hem voorhield. Mezelf. We hebben het ongeveer een uurtje volgehouden op de reünie en zijn toen naar zijn huis gereden. We dronken prosecco, begonnen te tongzoenen en doken toen zonder veel woorden het bed in. Al die tijd dacht ik maar aan één ding: wraak. Dit was drie maanden later mijn antwoord op het oude avontuurtje van Lars. Zo voelde het dus om je partner te bedriegen.
Toch heb ik er niet echt van genoten. Niet alleen omdat de seks me weinig deed, maar al snel verdween mijn boosheid en kwam er een ander gevoel voor terug. Berouw. Schuldgevoel. Schaamte. Waar was ik in godsnaam mee bezig? Wat deed ik hier, in het bed van een oude scharrel, terwijl ik gelukkig getrouwd ben en moeder van twee kinderen? Waarom verlaagde ik mezelf tot dit niveau? Dit was voor niemand goed. Niet voor Lars en ons huwelijk, niet voor Jeroen, maar zeker niet voor mezelf.”

Alles gewist

“Gelukkig duurde de hele vrijpartij maximaal een kwartiertje. Jeroen wilde als naspel nog een sigaret roken met mij, maar ik wimpelde hem af. Ik zei dat ik hem erg lief vond, maar spijt had dat ik me had laten gaan en dit nooit had mogen doen. Ik gaf hem een laatste kus op zijn mond, bedankte hem voor de gezelligheid en reed naar mijn moeder. Daarna stond ik minstens een half uur onder de douche, hopend alles van de avond van me af te spoelen.
’s Morgens appte Jeroen me nog hoe het met me ging. Ik hield mijn bericht kort, wenste hem veel geluk in de liefde en zei dat ik verder ging met mijn leven. Het uur terug naar huis gebruikte ik om alles te overdenken en weer op een rij te krijgen. Bij thuiskomst heb ik Jeroen geblokkeerd op sociaal media en al onze gesprekken gewist. Hij was mijn revanche-lover geweest en nu was het klaar. Zowel mijn kinderen als Lars reageerden blij toen ik er weer was, maar ze waren niet echt geïnteresseerd in mijn reünieverhaal. Ik hoefde geen smoezen te verzinnen. Dat het wel aardig was geweest en ze de groeten kregen van oma, volstond. Ze waren allemaal vol van de labradoodle-pup die we net hadden gekocht, dus alle aandacht ging naar hond Sammie.”

Bang voor gevolgen

“Vlak na mijn slippertje heb ik getwijfeld of ik het Lars zou opbiechten. Oorspronkelijk was dat wel mijn bedoeling, hem confronteren met het gevoel van een overspelige partner. Hem laten inzien dat het gewoon afschuwelijk is als je weet dat je partner het met een ander heeft gedaan. Maar gaandeweg bedacht ik dat het toch niet zo slim was. Het diende geen enkel doel. Mijn boosheid was over, maar ik bleef me schuldig voelen. Mijn actie was een stuk minder bevredigend en minder fraai dan vooraf bedacht. Bij mij was het puur met voorbedachte rade geweest. Geen geiligheid, maar vergelding. Het enige doel was om mijn echtgenoot pijn te doen.
Maar nu het achter de rug was, wist ik niet of Lars dat sportief zou opvatten. Ik maakte me zorgen over de eventuele gevolgen. Misschien zou hij zó kwaad worden dat hij bij me weg zou gaan, of het me nog lang nadragen. Niet slim, zeker niet nu ik net zwanger ben van ons derde kind. Vandaar dat ik heb besloten hem niets te vertellen. Het voegt niks toe en kan onze relatie nodeloos schaden. Het is nu ook alweer ruim acht maanden geleden. Voor mijn gevoel een afgesloten hoofdstuk. Lars en ik staan nu quitte. Hij had een vluggertje op een openbaar toilet, ik in een redelijk schoon bed, maar het komt op hetzelfde neer. Mijn ‘wat jij kan, kan ik ook’- idee is in ieder geval gelukt. Al voelt het stiekem toch een stuk minder fijn dan ik vooraf had bedacht”.

Vriendin’s favoriet

Het fenomeen vreemdgaan of overspel is van alle tijden en gaat veelal gepaard met heftige emoties. Wat drijft de partner tot overspel? Wat zijn de motieven van de minnares? En wat is de reden dat de bedrogen echtgenote haar man toch niet kwijt wil en het overspel vergeeft? Hier kun je alles over lezen in De duivelsdriehoek van Carolien Roodvoets. Voor meer info klik op onderstaande button.

Tekst: Hannah König
Foto: Getty Images

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.