Canva1 98

De beste vriend van Fleurance (30) kwam om bij een brand

Het verlies van een dierbare is ongelooflijk verdrietig. Over hem of haar praten, kan soms helpen. Wie was degene die overleed en wat is zijn/haar verhaal? Deze week vertelt Fleurance over haar beste vriend David. Hij overleed op 27-jarige leeftijd door een brand in het flatgebouw waar hij woonde.

Fleurance: “David en ik studeerden samen journalistiek in Utrecht. We leerden elkaar kennen tijdens de introductieweek en hadden gelijk een goede klik met elkaar. Wat ik vooral leuk aan hem vond, was zijn typerende lach. Hij was een echte gangmaker en als hij lachte, deed iedereen mee.
Samen met acht andere klasgenoten vormden we een hechte vriendengroep. Buiten school spraken we regelmatig met elkaar af, maar helaas stopte David na twee jaar met zijn studie. Het paste toch niet helemaal bij hem, want hij hield zich liever bezig met de zin van het leven. Zo wilde hij altijd weten hoe de wereld in elkaar zat. Hij was een echte denker en kon over bepaalde dingen best lang doorgaan. Dat hij de overstap naar een studie filosofie maakte, vond ik dus niet zo heel gek. Wel was het jammer dat ik David hierdoor minder vaak zag. Door zijn studieswitch kreeg hij ook andere vrienden en interesses. Het initiatief om af te spreken, kwam vooral van mij, maar dat vond ik niet erg. Ik deed graag moeite om David te blijven zien.”

Laatste appcontact

“Vlak voor mijn 24ste verjaardag appte ik hem nog of hij naar mijn feestje kwam. Al onze vrienden zouden er ook zijn, maar David stuurde terug dat hij niet zo’n zin had. Toevallig vierde een vriendin van ons kort daarna ook haar verjaardag. ‘Kom je daar dan wel naartoe?’ vroeg ik. Maar ook daar had David geen behoefte aan. Zo was hij. Meestal was hij heel gezellig, maar soms kon hij erg op zichzelf zijn. ‘Ga ik je dan ooit nog eens zien?’ appte ik voor de grap. ‘Vast wel’, antwoordde hij. ‘Ooit’. Het was het laatste contact dat ik met hem had, want tien dagen later overleed hij.”

Bericht via Messenger

“Ik was op dat moment net aangekomen in Indonesië. Samen met een vriendin maakte ik daar een reis en via Messenger kreeg ik een berichtje van Davids broer. Ik had hem al een paar keer ontmoet, dus ik wist wie hij was. En helaas had hij slecht nieuws. ‘David is dood’, stuurde hij.
In shock las ik het berichtje. Opnieuw en opnieuw, totdat de woorden eindelijk bij mij binnenkwamen. Ik kon het niet geloven. Wat was er gebeurd?!”

Brand

“Davids broer vertelde dat er een brand was geweest in het flatgebouw waar David pas net naartoe was verhuisd. Wat er precies was gebeurd, wist hij niet. Snel appte ik een vriend. Ook hij had het nieuws gehoord en daarna de rest van onze vrienden. Blijkbaar waren er een aantal gewonden door de brand, maar David was de enige die overleden was. In onze groepsapp zeiden we tegen elkaar dat het allemaal heel onwerkelijk voelde. David was pas 27 jaar, hoe kon hij opeens dood zijn?”

Verdachte

“Al snel ging in de woonplaats van David het gerucht dat de brand was aangestoken. Dat was voor mij een extra klap. Ik dacht: welke idioot steekt er nou een brand aan?
Die nacht werd een verdachte aangehouden. En later volgde er nog twee. Ondertussen zat ik in dubio in Indonesië. Het liefst wilde ik terug naar Nederland, maar dat ging niet zo makkelijk. Ik was natuurlijk ook met een vriendin op reis en ik kon haar niet zomaar alleen laten. Bovendien kon ik in Nederland weinig betekenen. Daarom besloot ik in Indonesië te blijven en via Davids broer en moeder bleef ik op de hoogte van de ontwikkelingen rondom Davids uitvaart en de brandstichting.”

Niet bij begrafenis

“Wat ik het moeilijkste vond, was dat ik niet bij zijn begrafenis kon zijn. Een online uitvaart was toen nog niet zo normaal als nu en een opname maken, lukte helaas niet. In Indonesië stond ik daarom op mijn eigen manier stil bij Davids begrafenis. En toen ik eenmaal terug in Nederland was, ging ik direct naar zijn graf. Zo nam ik alsnog afscheid van hem, wat ontzettend moeilijk was. Ik kon niet begrijpen waarom dit moest gebeuren. David was in de bloei van zijn leven.”

Verzekeringsgeld

“Zeven maanden na de brand vond er een rechtszaak plaats. Ik volgde het op de voet en was blij dat de drie verdachten veroordeeld werden. De straffen van veertien tot zestien jaar vond ik alleen te laag. Van mij hadden ze alle drie levenslang mogen krijgen. Helemaal toen ik hoorde dat twee van de verdachten bekenden dat ze de brand hadden aangestoken. De reden was dat ze zo verzekeringsgeld hoopten op te strijken. Dat hun daad fatale gevolgen zou hebben, hadden ze alleen niet verwacht. Iets wat ik onvoorstelbaar vind. Hoe kan je nou niet bedenken dat een brand stichten supergevaarlijk is? David moest het met zijn leven bekopen en dat zal ik de daders nooit vergeven.”

Veel in gedachten

“Ik denk vaak aan David, maar vooral op zijn verjaardag en sterfdag is hij extra in mijn gedachten. Onze vriendengroep is nog steeds bij elkaar en met z’n allen praten we regelmatig over David. Ook halen we mooie herinneringen aan hem op. Zo blijft hij nog steeds een beetje bij ons, maar het liefst had ik natuurlijk nooit hoeven missen. Hij was echt veel te jong om dood te gaan.”

Tekst: Renée Brouwer
Foto’s: eigen foto

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.