Jennies man had een ernstig bedrijfsongeval

18 januari 2024

Welke dag zal jij nooit vergeten? Elke week vertellen lezeressen over een bepaalde dag in hun leven die ze altijd bij zal blijven. Deze week is dat Jennie (36). In 2020 raakte haar man Pieter (39) ernstig gewond tijdens zijn werk als elektricien. “Zijn lichaam was voor 36 procent verbrand en de artsen wisten niet hoe hij uit zijn coma zou komen.”

Jennie: “Het was op een woensdagmiddag, 7 oktober 2020. Ik zat net met mijn kinderen thuis te eten toen mijn tante belde. Haar zoon, mijn neef, werkte bij het bedrijf waar mijn man Pieter als elektricien werkte. Ze vertelde dat Pieter een ongeluk had gehad en met de ambulance naar het ziekenhuis werd gebracht. Wat er precies was gebeurd, vertelde ze niet, maar mijn gevoel zei direct: dit is ernstig.
Een beetje in paniek zei ik tegen mijn oudste zoon (ik heb drie kinderen van toen tien, zeven en vier jaar) dat hij zijn oom moest halen. Hij woont achter ons in de straat, dus ik wilde hem vragen of hij op de kinderen kon passen, zodat ik naar het ziekenhuis kon gaan. Natuurlijk wilde de kinderen meteen weten wat er aan de hand was. Helaas had ik daar niet echt een duidelijk antwoord op, maar ik vertelde ze wel wat mijn tante had gezegd. Ondertussen stond mijn schoonmoeder opeens voor de deur. Zij was al door de baas van Pieter op de hoogte gebracht van het ongeluk. Zelf wist ze verder ook weinig, alleen dat we naar het ziekenhuis in Zwolle moesten gaan.”

Traumahelikopter

“We wonen in Urk en vanaf daar is het ongeveer 40 minuten rijden naar het ziekenhuis in Zwolle. Onderweg zag ik ergens een traumahelikopter staan. ‘Als die maar niet voor Pieter is’, zei ik tegen mijn schoonmoeder. ‘Dat zal wel niet’, probeerde ze mij gerust te stellen. Toch had ik er geen goed gevoel over.”

Ander ziekenhuis

“Eenmaal in het ziekenhuis in Zwolle bleek Pieter daar niet was. Een arts van de spoedeisende hulp vertelde namelijk dat hij met een traumahelikopter naar een ziekenhuis in Groningen onderweg was. Blijkbaar had Pieter ‘wat brandwonden’ opgelopen en die konden in Zwolle niet worden verzorgd.
Op dat moment dacht ik: zie je wel, mijn voorgevoel was toch goed. Ik had alleen nog geen idee hoe zwaar gewond Pieter echt was. Dat ontdekte ik pas in het brandwondencentrum in Groningen. Bij aankomst stonden er vier artsen op mij te wachten. Vanwege de strenge coronaregels mocht mijn schoonmoeder eigenlijk niet bij het gesprek zijn. Iets wat ik absoluut niet zag zitten en daarom kon er gelukkig een uitzondering worden gemaakt.”

Coma

“Nadat we ons in een speciaal pak hadden gehesen (om eventueel besmettingsgevaar zo klein mogelijk te houden) mochten we meelopen naar een kamertje. Daar vertelden de artsen dat Pieter voor 36 procent derdegraads verband was in zijn hals, op zijn armen en een deel op zijn rug en zijn gezicht. Blijkbaar was er tijdens werkzaamheden aan een heel grote kast kortsluiting ontstaan, waardoor Pieter een vlamboog over zich heen had gekregen. Of hij had ook rook had ingeademd, wisten de artsen niet. Hij was in ieder geval ernstig gewond geraakt en om zijn lichaam wat rust te geven, lag Pieter in een kunstmatige coma. Volgens zijn artsen was het de vraag hoe het zou aflopen. De eerste twee dagen waren kritiek.”

Helemaal in het verband

“Ik kon het niet geloven. Is dit echt, dacht ik. Het was alsof ik me in een heel slechte film bevond en alles een beetje langs me heen ging. Omdat het medische team druk met Pieter bezig was, mocht ik hem heel even zien. Dat was superheftig. Daar lag hij, helemaal in het verband, terwijl hij beademd werd. De tas met kleding die ik voor hem had meegenomen, kon zo weer mee naar huis. Voorlopig kon hij bijna niks meer op zijn verbrande huid verdragen.”

Omstebeurt op bezoek

“De volgende dag werd Pieter met spoed geopereerd aan allebei zijn armen. Ik werd ondersteund door een maatschappelijk werker en kreeg tips hoe ik alles het beste kon vertellen aan de kinderen. Helaas mochten zij door de strenge coronamaatregelen niet mee op bezoek bij Pieter. Er mochten maximaal twee personen bij hem zijn, dus mijn schoonmoeder en ik gingen iedere dag bij hem langs. Soms ging mijn schoonvader ook mee, dan bleef ik een dagje thuis.”

Verrassing

“Uiteindelijk lag Pieter drie weken in coma. Daarna werd hij op maandag 26 oktober, toevallig op de verjaardag van mijn schoonmoeder, wakker gemaakt. Dat was voor ons echt een verrassing, want we wisten dit niet van tevoren.”

Erg gedreven

“Wat volgde, was een lange weg van herstel. Pieter kon zich niks meer herinneren van het ongeluk en moest alles opnieuw leren, zoals drinken, eten, lopen, enzovoort. De eerste week ging alles ontzettend moeizaam, maar gelukkig was Pieter heel erg gedreven om zich weer beter te voelen. Dit zorgde ervoor dat hij binnen drie weken het ziekenhuis mocht verlaten. We stonden er allemaal versteld van hoe goed hij het deed. Natuurlijk moest hij thuis wel verder herstellen. Ook kreeg hij nog een aantal correctieoperaties voor zijn brandwonden.”

Werk

“Inmiddels zijn we ruim drie jaar verder en met Pieter gaat het goed. Helemaal de oude zal hij waarschijnlijk nooit meer worden, want de brandwonden hebben zijn huid voorgoed veranderd, maar hij is wel weer volledig aan het werk. Iets waar ik enorm trots op ben. Ik geef toe: na alles wat we hebben meegemaakt, vind ik het soms best eng dat hij zijn werk als elektricien weer heeft opgepakt, maar ik weet dat hij heel voorzichtig is. Bang voor een nieuw ongeluk ben ik niet. Toch ben ik altijd blij als Pieter weer veilig thuis komt als hij in het bedrijf van het ongeval gewerkt heeft.”

Genieten

“Het bijzondere is dat Pieters ongeluk ons allebei best heeft veranderd. Het had namelijk ook heel anders kunnen aflopen en daar zijn we ons nog elke dag bewust van. Daarom genieten we nu nog meer van het leven en plannen we veel leuke uitjes en vakanties met ons gezin. Op 7 oktober gaan we ook altijd uiteten, juist om te vieren dat deze heftige gebeurtenis goed is afgelopen…”

Tekst: Renée Brouwer
Foto: eigen foto

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.