Lucy deelt haar motorpassie én kennis tijdens leerzame workshops

24 juli 2024

De liefde voor motoren werd Lucy (32) met de paplepel ingegoten. Als baby zette haar vader haar al op het zadel. Inmiddels is ze monteur en geeft ze workshops, waarin ze mannen én vrouwen leert hoe hun motor in elkaar zit en hoe ze veilig de weg op kunnen. Ze is de enige vrouw in Nederland die dat doet.

Zorgvuldig schikt Lucy de rijk belegde broodjes voor de lunch alvast in een schaal. De vers gezette koffie schenkt ze over in thermoskannen. Dan komt een donker motorgebrul dichterbij en het geluid zwelt aan op de parkeerplaats. Als de nagalm van het gebulder is weggestorven, stappen de eerste deelnemers van de basis workshop motoronderhoud de stoer gedecoreerde werkplaats van Geratel binnen.
Eva (39), Annewil (34) en Bianca (40) nemen plaats op olijfgroene Louis XV-achtige stoelen. Alles op deze plek ademt de sfeer van motoren, techniek en nostalgie. Fraaie posters van motormerken, oude emaille reclameborden, vintage helmen, keurig gerangschikt gereedschap, onderhoudsmiddelen, hippe motorkleding, een blotemannenkalender, een vitrine met accessoires en merchandise van Geratel, een ontmantelde lesmotor en natuurlijk de brug waarop aan de motoren gesleuteld kan worden. Op de achtergrond klinkt gitaarmuziek.
Lucy zal haar cursisten vandaag uitleggen wat nodig is om een motor goed te onderhouden en er veilig mee op pad te gaan. Hoe zit het bijvoorbeeld met de banden, de accu, olie, benzinesoorten, bougies, remblokken en de uitlaat? Hoe kun je zelf je motor controleren en herken je slijtagepunten? Hoe kies je de motor die bij je past? Waar moet je op letten als je een motor koopt? Hoe zet je hem in de winterstalling?

Liefde voor motoren

Lucy heeft er, voordat de cursisten arriveerden, al met zichtbaar enthousiasme over verteld. Je hoeft haar over motoren niets meer wijs te maken, want ze werd er groot mee. Ze heeft haar motorpassie niet van een vreemde, want ook haar opa en vader zijn dol op motoren. Als baby plaatste haar vader – een ruige Harley Davidson-rijder met baard een tatoeages – haar al op het zadel. Ingeklemd tussen haar opa en oma maakte de kleine Lucy tochtjes. “Mijn vader zette na het eten vaak een motorblok op tafel en legde me precies uit hoe alles werkte. Dat vond ik heel interessant. Hij nam mijn broer en mij ook mee naar motorevenementen. Ik raakte er door gegrepen. De liefde voor motoren zat er bij mij al vroeg in.”
Op haar achttiende haalt Lucy haar motorrijbewijs en koopt ze een Honda uit 1977. Ze wijst op een BMW R50 die op een mooie plek achterin de werkplaats staat. “Dat is een erfstuk: een oldtimer uit 1956. Mijn opa, mijn vader én ik hebben erop gereden.” Ook de lesmotor, een Honda uit 1991, is ooit van Lucy geweest. “Dat is mijn oude ‘pekelfiets’. Ik gebruik hem om dingen uit te leggen over de techniek en de onderdelen.”
Lucy is eigenlijk opgeleid tot grafisch vormgever, maar ontdekt al snel dat ze geen zin heeft om de hele dag achter de computer te zitten. Na andere banen in de horeca en als fotograaf, volgt ze haar hart en grijpt haar kans om bij een Ducati-specialist te gaan werken. “Eerst twijfelde ik. Ik monteur? Zou ik dat wel kunnen? Maar de directeur van dat bedrijf overtuigde me ervan dat het júíst iets voor vrouwen is. Ze zijn preciezer en met hun dunnere handen hebben ze een verfijnde techniek. Hij liet me proefdraaien. Nog altijd ben ik hem dankbaar dat hij in me geloofde. Ik ben daardoor de opleiding voor motorfietstechnicus gaan doen. Dat is een traject waarbij je vier dagen werkt en één dag op school zit.”

Mannenwereld

Maar eenmaal op de werkvloer blijkt het toch niet zo eenvoudig als vrouw in een mannenwereld. “Ik ging bij Harley Davidson-dealer werken. Dat vond ik geweldig, want bij die motoren lag altijd al mijn hart. Helaas werd ik niet zo makkelijk geaccepteerd. Ik mocht bijvoorbeeld niet werken tussen de andere monteurs van mijn eigen leeftijd. Dat zou te veel afleiden. Klanten mochten niet weten dat ik hun motor had gerepareerd. Op Secretaresse-dag kreeg ik een bloemetje, terwijl ik monteur was. Omdat ik daar niet gelukkiger van werd, ben ik vertrokken.”
Kennissen uit de motorwereld vragen Lucy intussen regelmatig om advies over het onderhoud en reparaties van hun motoren. Ze kan het zo begrijpelijk en goed uitleggen, hoort ze vaak. Zo ontstaat het idee om workshops in een eigen werkplaats te gaan geven. Lucy is de enige vrouw in Nederland die dat met haar bedrijf Geratel doet. “In dit werk komt alles samen wat ik leuk vind: klanten helpen, sleutelen en motoren. Ik kwam er bovendien achter dat dit écht nodig is. Motoren kennen geen APK- keuring, omdat er van oudsher meer hobbymatig op werd gereden. Dat is veranderd; ze worden nu veel vaker gebruikt. Oók door moeders met kinderen en jonge meiden. Als een motor niet goed onderhouden is en mankementen heeft waar je geen weet van hebt, kan het gevaarlijk zijn. Lang niet elke tweedehands motor die je koopt, is van top tot teen gecheckt met alle gevolgen van dien. De veiligheid vind ik heel belangrijk en daar draag ik met mijn workshops aan bij.”
Twee keer per week geeft Lucy ’s middags een workshop voor tien personen, zowel vrouwen als mannen. “Bewust koos ik niet voor ‘ladies only’. Mannen vinden het óók prettig om hier een workshop te volgen. Juist omdat ze dan niet in zo’n haantjessfeer zitten en zich vrijer voelen iets te vragen. De groepen zijn daardoor divers: van man tot vrouw, van jong tot oud, van beginner tot ervaren motorrijder of sleutelaar.”
Deelnemers kunnen kiezen uit een basis workshop, een vervolg workshop of merk gebonden masterclasses en specials voor mensen die zelf aan hun motor willen sleutelen.

Vrijheid

Twee keer per week rijdt Lucy vanuit haar huis in Schijndel naar de werkplaats die daar vlakbij ligt. “Soms slaapt mijn dochtertje Molly (1) boven de werkplaats als ik een workshop heb. Mijn oudste dochter Rosie (3) is genoemd naar Rosie de Riveter. Deze naam staat in Amerika symbool voor de vrouwen die tijdens de Tweede Wereldoorlog in de fabrieken werkten, omdat de mannen opgeroepen waren voor het leger. Ze bouwden auto’s en legden wegen aan. Daarbij klinkt Rosie ook gewoon lief.”
Mollie en Rosie zijn dit keer thuis gebleven. Hun motormoeder geeft deze zondag weer een basis workshop. Bij toeval is het merendeel van de cursisten vrouw. Een van hen is Bianca. Ze haalde vorig jaar haar motorrijbewijs en rijdt sinds november op een Honda CBF 600 uit 2004. “Hij is matzwart met hardroze. Al sinds ik op mijn twaalfde een keer achterop een Harley zat, is motorrijden mijn grote droom. Ik heb dan ook geen moment spijt dat ik hem uiteindelijk heb waargemaakt. Het gevoel van vrijheid is geweldig. Ik werk in de zorg en vind het heerlijk om na mijn werk een ritje te maken en mijn hoofd leeg te maken. Inmiddels heb ik er al 3000 kilometer op gereden. Mijn zoontje gaat vaak mee en zit achterop. Hij vindt het schitterend en is echt een motorrijder in de dop. ‘Sneller mama!’ roept hij dan.”
Bianca meldde zich aan voor de workshop bij Geratel, omdat ze meer wil weten over het onderhoud. “Ik ga er niet zelf aan sleutelen, maar vind het wel fijn om te weten wat er nodig is. Om mijn auto geef ik niks, maar mijn Honda is echt mijn kindje. Daar zorg ik heel goed voor.”

Vrouwvriendelijk

Lucy opent de workshop met een korte inleiding en vraagt alle deelnemers iets vertellen over hun eigen motor. “Ik wil graag weten wat voor merk is het, uit welk jaar komt hij, hoeveel kilometer heeft hij gereden, waar je hem voor gebruikt enzovoorts. Dan kan ik op basis daarvan adviezen geven tijdens de workshop”, legt ze uit.
Foske (26) vertelt over haar Honda Shadow uit 1991, die eigenlijk van haar moeder is. “Ik rijd er momenteel niet op, omdat hij nogal wat kuren heeft. Daar wil ik graag meer van snappen.” Het is meteen ook de reden dat ze zich heeft aangemeld bij de workshop. “Toen ik een garage belde om te vragen of ze hem konden repareren, reageerde die man onprettig en betuttelend. Alsof ik een suf vrouwtje was dat er niets van wist. Op internet ben ik gaan zoeken naar een vrouwvriendelijke omgeving waarin ik meer over mijn motor kon leren. Deze workshop is precies wat ik zoek. Als ik meer van mijn motor weet en snap hoe hij in elkaar zit, kan ik de dialoog met de monteurs beter aangaan. Zodra hij gemaakt is, hoop ik er weer op te gaan rijden. Liefst wil ik dan ook reizen naar het buitenland gaan maken.”
Nadat iedereen zijn of haar motor geïntroduceerd heeft, besteedt Lucy aandacht aan het peilen van olie. Hoe vaak moet dat? Gebeurt het op een koude of warme motor? Peil je hem recht of op de zijstandaard? Lucy laat zien waar de oliereservoirs op motoren kunnen zitten. Ze vertelt dat de oliesoort enorm kan verschillen per motor, wat voor problemen de verkeerde olie kan veroorzaken en wat een droge en natte plaatkoppeling te maken heeft met olie. IJverig maken enkele deelnemers aantekeningen in hun schrijfblok. Nu en dan stellen ze vragen.

Vergelijking met Usain Bolt

Lucy vertelt levendig. Aan de hand van beeldende vergelijkingen weet ze de ingewikkelde techniek behapbaar te maken. Zo vergelijkt ze motormerken soms met Usain Bolt of de Hulk met anabolen en het motorblok met een marathonloper en zijn longinhoud. Met trage of juist snelle pasjes laat ze zien hoe een motor kan lopen: traag of explosief en snel. “Bij een Harley voel je de motor meteen na de start onder je brullen en komt het testosteron bij wijze van spreken in je los. Bij de Honda die ik had, moest ik veel harder werken. Dan gebeurde dat pas als je 150 reed.”
Vervolgens vertelt ze over de verschillende benzinesoorten, de carburateur die vies kan worden van binnen door verkeerde brandstof, hoe een luchtfilter werkt en welke onderdelen aan het werk zijn in een motorblok. Ze houdt een onderdeel omhoog: “Wie weet wat dit zijn? Juist, bougies.” Lucy toont hem ook nog een keer op haar onderarm, waarop een tatoeage van een bougie prijkt.
De ene na de andere goede tip komt in de workshop voorbij. Geen korte ritjes; die zijn slecht voor een motor. Gebruik een flesje valve cleaner om de tank schoon te houden. En laat de motor nóóit draaien als hij in de winterstalling staat. “Als je dat wel doet, vormt zich condensvorming, water, in het blok. Zet je hem toch in de stalling, rij dan eerst de tank leeg en vul hem daarna met ‘98 benzine en stabilisator. Als je toch blijft rijden, spuit dan pekel af met koud water.” Lucy heeft het allemaal in een samenvatting gezet, die elke cursist mee krijgt om thuis nog eens terug te lezen.

Zelf checken

Na de pauze leren de cursisten alle ins en outs over banden. Wanneer moet je ze vervangen, hoe herken je slijtage en hoe zei je hoe oud een band is? “Laat je goed informeren over het type band, want niet iedereen band is voor elke motor en elk rijgedrag geschikt,” zegt Lucy.
Annewil, die sinds drie jaar op een Kawasaki rijdt, heeft er veel van opgestoken. “De techniek begrijp ik nu beter. Ik ben deze workshop gaan doen, omdat ik de basisdingen zelf wil kunnen. Zo kan ik regelmatig een check doen en heb ik meer inzicht in wat er aan de hand kan zijn. Ik ben niet van plan om zelf te gaan sleutelen, maar vind het wel belangrijk om te weten hoe de motor werkt.”
Eva sluit zich daar bij aan. “Ik wil de basiskennis hebben. Als ik bijvoorbeeld een nieuwe motor ga kopen, wil ik er verstand van hebben en kunnen beoordelen of hij goed is. Maar ik vind het ook handig om te kunnen zien of mijn motor, een KTM, onderhoud nodig heeft. Dat is veiliger, want ik gebruik hem veel voor woon-werkverkeer, dagtrips en weekendjes weg.”
Bianca: “Reparaties zijn, vooral door het arbeidsloon, vaak kostbaar. Dan is het wel fijn als je weet waar het over gaat of kunt inschatten of het ook echt nodig is. De laatste keer dat ik in de garage was, zat ik hartgrondig mee te knikken alsof ik helemaal snapte wat er aan de hand was, terwijl ik geen idee had. Maar nu kan ik meepraten!”

Tekst: Marloes de Moor
Foto: Ruud Hoornstra

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.