Ita (48) heeft spijt dat ze heeft belegd

20 september 2024

Soms zou je willen dat je de klok terug kon draaien. Dat je een andere keuze had gemaakt, waardoor alles anders was gelopen. Ita (48) heeft spijt dat ze heeft belegd.

Net als Vriendin brengt ook Mijn Geheim de allermooiste persoonlijke verhalen, die we hier graag elke week met je willen delen.

“Het is al ruim veertig jaar geleden, maar ik zie het nog zo voor me. Ik stond met mijn vader op de kermis voor zo’n ouderwetse fruitmachine. Hij hield me een gulden voor. ‘Let op,’ zei hij, en hij gooide de gulden in het apparaat. Hij drukte op een paar knoppen, de automaat maakte wat herrie, de wieltjes draaiden een paar keer rond, en toen bleef het stil. Mijn vader knikte tevreden. ‘Hup, weg geld.’ Hij keek me recht aan, en als mijn vader dat deed, dan wist je als kind dat het belangrijk was wat hij ging zeggen. ‘Gokken is geld weggooien.’ Verder maakte hij er geen woorden aan vuil, maar dat was ook niet nodig. Hij had zijn punt gemaakt, en wel zo duidelijk dat ik mijn leven lang voorzichtig ben gebleven met geld. Op één keer na. En daar heb ik gigantisch veel spijt van gekregen.

Verbouwen

Mijn man Tuur en ik zijn gezegend met drie kinderen, twee jongens en een meisje. Omdat we maar drie slaapkamers hebben, delen de jongens er eentje. We hadden al jaren het plan om de zolder om te bouwen tot onze slaapkamer, zodat de jongens eindelijk allebei een eigen kamer zouden krijgen. Die zouden binnen afzienbare tijd gaan puberen en dan is een beetje privacy wel fijn. Tuur is handig en kon die verbouwing grotendeels wel zelf aanpakken. Maar het kleine zolderraampje moest vervangen worden door een heuse dakkapel en dat was toch echt een klus voor professionals. Daarom waren we al jaren aan het sparen voor een dakkapel. Heel breed hebben we het niet, dus dat ging best langzaam, maar zo’n tweeënhalf jaar geleden hadden we toch al iets meer dan vijfduizend euro. Bijna genoeg voor een kleine dakkapel, maar we wilden meteen een grote. Dus spaarden we verder voor onze droom.

Cryptovaluta

En toen raakten we op een familiebarbecue aan de praat met Erwin, een van Tuurs zwagers. Erwin was hoogopgeleid, zag er altijd netjes uit en had overal een goed onderbouwde mening over. Tuur en ik zijn vrij eenvoudige mensen en we lieten ons altijd een beetje door hem overdonderen. Hij kwam gewoon zo slim en verstandig over. Op dat moment verdiende hij, naar eigen zeggen, goed met de handel in cryptovaluta. Bitcoins waren voor de massa, betoogde hij. Hij belegde zelf in een veelvoud van meer obscure cryptovaluta’s, want daar zat volgens hem nu het échte grote geld. Alleen wist bijna niemand dat dus. Op de vraag of dat niet riskant was, schoot hij in de lach. Zelfs als we de meest voorzichtige tactiek zouden kiezen, dan nog zouden we binnen het halfjaar onze inleg makkelijk verdubbelen. Erwin gaf ons het gevoel dat we wel héél stom zouden zijn als we deze unieke kans voorbij lieten gaan.

Geduld

Van het technische verhaal dat hij hield, snapte ik helemaal niks, maar we lieten ons verblinden door de gouden bergen die hij beloofde.
Een week dachten we erover na. Dat meerdere familieleden al overstag waren gegaan en geld hadden ingelegd, trok ons uiteindelijk over de streep. We namen ons spaargeld op en overhandigden het cash aan Erwin.

Toen we een halfjaar later informeerden naar de stand van zaken, zei Erwin dat het vanwege corona een onverwacht slechte periode was op de markt en dat we nog wat meer geduld moesten hebben. Toen kreeg ik al een heel vervelend gevoel, en terecht, zo bleek. Een jaar later hadden sommige van die cryptomunten meer dan 99% van hun waarde verloren, andere valuta bestonden inmiddels niet eens meer. Al ons geld was verdampt.

Spijt

Erwin zien we nooit meer. Hij ligt in scheiding met Tuurs zus, misschien heeft hij ook met háár geld een verdwijntruc uitgehaald. We waren zo goed bezig met sparen. Als we daar gewoon mee waren doorgegaan, hadden we eind dit jaar die dakkapel kunnen laten plaatsen. Nu zitten we qua spaargeld nog niet eens op het niveau van twee jaar terug. Ik heb echt spijt als haren op mijn kop. Maar ja, wij moesten zo nodig een keertje gokken. Hup, weg geld.”
Tekst: Lizet Jonkers – Uit privacy-overwegingen zijn de namen in dit verhaal gewijzigd
Foto: Getty Images

Meer Mijn Geheim? Neem nu een digitaal abonnement of bekijk de Facebook-pagina.