Na een stapavondje pakte Joyce de auto naar huis: ‘Ik schaam me kapot’

14 oktober 2024

Iedereen heeft wel iets wat hij liever (even) voor zich houdt. Of het nu een groot, klein, mooi of minder mooi geheim is. Na een stapavondje pakte Joyce (39) de auto naar huis.

Net als Vriendin brengt ook Mijn Geheim de allermooiste persoonlijke verhalen, die we hier graag elke week met je willen delen.

“Toen ik die zondagochtend mijn ogen opendeed, voelde ik me ronduit afgrijselijk. Vervolgens sloeg de schrik me om het hart. Wat was er vannacht allemaal gebeurd? Mijn hart begon steeds sneller te bonzen. Ik kon niet alles meer terughalen, maar de flarden die mijn bonkende hoofd te binnen schoten, waren voldoende om het schaamrood naar mijn kaken te jagen.

Verjaardagsfeestje

Verjaardagsfeestje van mijn vriendin Saskia. De eerste keer in drie jaar dat ik zonder mijn man Pim en de kinderen uit was. De eerste jaren met onze tweeling waren slopend geweest. Ik keek er dan ook naar uit om mijn oude vriendinnen weer te zien. Saskia had een tafeltje voor ons vieren gereserveerd in een restaurantje in het centrum. Wij wonen sinds kort in een dorpje buiten de stad, daarom was ik met de auto gegaan. Ik was dan ook helemaal niet van plan geweest om alcohol te drinken. Sowieso drink ik normaal gesproken bijna nooit. Dat verklaarde waarschijnlijk waarom de alcohol zo hard bij me binnenkwam toen ik in alle gezelligheid tóch dat eerste wijntje nam.

Wat ook meespeelde, was het feit dat Saskia zelf binnen no-time aangeschoten was. Veertig was ze geworden en daar was ze niet blij mee, want het confronteerde haar met het feit dat ze alleen was en geen kinderen had en die waarschijnlijk ook niet meer zou krijgen. Toen de volgende fles wijn aan ons tafeltje werd ontkurkt en iedereen zich liet bijschenken, ging ik ook overstag.

Café uitgezet

Waar de anderen waren gebleven tijdens de daaropvolgende kroegentocht, wist ik niet, maar ik kon me nog wel herinneren dat ik uiteindelijk samen met Saskia na sluitingstijd het café uit was gezet. ‘Net als vroeger,’ hadden we nog gelachen.

Nou ja, tikje gênant eigenlijk, maar moet op zich nog kunnen. Maar het ergste komt nog. Bij het eerste wijntje had ik nog duidelijk met mezelf afgesproken dat ik na afloop een taxi zou bellen. Toch ben ik uren later met mijn dronken hoofd zomaar in mijn auto gestapt…

Auto

Eigenlijk geloofde ik zelf pas wat ik had gedaan, toen ik uit het slaapkamerraam keek en beneden de auto op de oprit zag staan. Zo op het eerste gezicht zonder deuken en gelukkig niet opvallend scheef geparkeerd.  

Pas na drie kwartier douchen voelde ik me in staat om mijn gezin onder ogen te komen. Het was al niet eens ochtend meer, toen ik met lood in de schoenen de keuken binnenliep. Pim zat aan tafel met de kinderen te legoën. Ik wist bijna zeker dat hij, na één blik op mij, zou vragen hoe ik precies aan die gigantische kater kwam. Ik was klaar om te liegen dat ik ‘maar’ twee glazen wijn ophad.

Op de oprit

‘Goeiemiddag,’ zei hij alleen maar opgewekt. ‘Ik dacht, ik laat je maar lekker liggen. Ik heb je niet eens horen thuiskomen. Was het zo gezellig?’
‘Saskia zat nogal in een dip. We zijn de kroeg uitgeveegd.’ Ik liep door naar het koffiezetapparaat, zodat ik Pim de rug toe kon keren en zette me schrap voor vervolgvragen. Maar Pim grinnikte alleen maar en richtte zich weer op de kinderen. Blijkbaar zag ik er minder belabberd uit dan ik me voelde. Of misschien keek Pim na tien jaar huwelijk niet meer zo goed naar me.

Hoe dan ook, hij vroeg niet of ik gedronken had. Logisch ook. De auto stond immers op de oprit. Het idee dat ik zoiets onverantwoordelijks, zoiets stoms, zou doen, kwam blijkbaar niet eens in hem op. Zo veel vertrouwen had hij in me. En zo diep was ik dus gezonken.

Geheim

Ik heb mijn vriendinnen gesmeekt om dit onder ons te houden. Ik moet er niet aan denken dat Pim erachter zou komen. Of stel dat de kinderen het later te horen krijgen. Mooi voorbeeld zou ik zijn! Ik schaam me echt kapot. Ik had mezelf wel in de vernieling kunnen rijden, of nog erger: iemand anders. Dit valt niet goed te praten. Ik ben zó teleurgesteld in mezelf!”

Tekst: Lizet Jonkers – Uit privacy-overwegingen zijn de namen in dit verhaal gewijzigd.
Foto: Getty Images

Meer Mijn Geheim? Neem nu een digitaal abonnement of bekijk de Facebook-pagina.