De vriendschap van Jolijn en Astrid verwaterde, maar is nu sterker dan ooit

14 oktober 2024

Raken jij en je beste vriendin ook nooit uitgepraat? Deze week vertellen Jolijn (39) en Astrid (39) over hun bijzondere band. Hun jeugdvriendschap verwaterde, maar vervolgens werden ze vriendinnen voor het leven.

Even voorstellen

Jolijn (39) 
Thuis: in een beginnende relatie
Werk: verzekeringsadviseur
Hobby’s: lezen, tuinieren, zwemmen en gezellige dingen doen met Astrid (zoals uit eten gaan)

Astrid (39)
Thuis: woont samen met Robert (50)
Werk: category manager
Hobby’s: lezen, naar festivals en op vakantie gaan, een hapje eten en drankje drinken (bij voorkeur op een zonnig terras)

Zo begon het:

Jolijn: “Ik woonde en volleybalde in Uffelte. Door een verbouwing van de plaatselijke gymzaal moest mijn volleybalvereniging trainen in buurtdorpen. Astrid woonde en volleybalde in Havelte. Daar kwamen we elkaar tegen. In die tijd zaten we allebei in groep acht van de basisschool.”
Astrid: “Uffelte en Havelte waren niet de beste vrienden, zeg maar. Dus mijn eerste ingeving was: nou moeten we met dat andere dorp samen trainen. Maar uiteindelijk pakte dat goed uit.”
Jolijn: “Toen ik in de eerste klas van de middelbare school zat, verhuisde ik naar Havelte, kwam ik bij Astrid in het team en werden zij en ik vriendinnen.”
Astrid: “Maar echt dikke vriendinnen werden we pas een of twee jaar later. We hadden een groepje van vijf – drie jongens en wij. Daarmee deden we veel leuke dingen. Daarnaast belden Jolijn en ik elkaar elke dag om af te spreken.”

De kink in de kabel:

Jolijn: “We waren zestien. Ik kreeg verkering met een jongen uit een ander dorp en liet Astrid en de jongens eigenlijk vallen.”
Astrid, lachend: “Ja, jij had andere prioriteiten.”
Jolijn: “Die verkering van mij duurde ongeveer een jaar. Daarna durfde ik me niet meer in het groepje te mengen.”
Astrid: “Voor mij was het wat het was. We waren allebei jong en gingen ieder onze eigen weg.”
Jolijn: “Een jaar of tien later kwamen we elkaar weer tegen bij de uittocht van de motor-TT in Assen en raakten we aan de praat. We hadden een stuk van elkaars leven gemist, maar de klik was er nog steeds. Astrid bleek inmiddels in Amsterdam te werken. Toen planden we een dagje Amsterdam en vanaf dat moment was onze vriendschap weer aan.”

Dit is onze klik:

Astrid: “Over een aantal dingen denken we hetzelfde, ondertussen zijn we ook verschillend – daarin vullen we elkaar aan. Het is in ieder geval heel comfortabel om bij elkaar te zijn. Alles gaat soepel. En we vertrouwen elkaar, dus we kunnen alles tegen elkaar zeggen.”
Jolijn: “En we zijn er altijd voor elkaar. Vorig jaar november heb ik een maagverkleining gehad. De operatie was in Zoetermeer, de nacht ervoor heb ik daar in een hotel geslapen. Astrid kwam me op de dag zelf in dat hotel ophalen om me naar het ziekenhuis te brengen. ’s Middags ging ze terug naar Volendam, maar de volgende ochtend was ze er weer en bracht ze me thuis. Omdat ik die eerste nacht niet alleen wilde zijn, is ze ook nog een nachtje gebleven. Dat vond ik heel bijzonder.”
Astrid: “En zo is Jolijn er ook vaak voor mij. Ik heb een aantal relaties gehad. Ik wil niet zeggen dat die allemaal in een drama zijn geëindigd, maar Jolijn was er wel op die momenten dat ik een vriendin kon gebruiken.”

Leuke herinneringen:

Astrid: “We gaan elk jaar samen op vakantie of nachtjes of weekendjes weg. Dat zijn leuke herinneringen. Toch zijn het vooral de dingen uit de tijd dat we nog jong en onbezonnen waren en alles kon.”
Jolijn: “Elke vrijdagavond tegenover de supermarkt hangen… Er kwamen ook wel eens andere dorpsgenoten bij. Dan hadden we een soort minifeestje. En de jongens met die brommers en auto’s. Soms gingen we met z’n allen naar McDonald’s. Dat was een hele happening in die tijd.”
Astrid: “We kregen ook allemaal een mobiele telefoon. Ik weet nog dat mijn vader zei: ‘Jullie hebben elkaar vanmiddag nog gesproken, moet je nou weer bellen?’ Maar ineens konden we sms’en en hoefde bellen niet meer.”

Zo houden wij onze vriendschap goed:

Astrid: “Ik woon nu in Volendam en Jolijn in Meppel, dus we kiezen er bewust voor om onze vriendschap in stand te houden.”
Jolijn: “De afstand maakt het niet altijd makkelijk. We hebben weleens moeten praten omdat we elkaar dreigden te verliezen, met dikke tranen tot gevolg. Een jaar of twee geleden bijvoorbeeld zaten we niet op één lijn. Toen is Astrid op een dag die niet gepland was naar me toe gekomen om het uit te praten.”
Astrid: “We hadden aannames gedaan die achteraf niet bleken te kloppen. Ik heb me na dat gesprek wel gerealiseerd dat we voor onze vriendschap ons best moesten blijven doen.”
Jolijn: “We hebben toen gezegd: ‘Als we vriendinnen willen blijven, moeten we elke maand afspreken.’ De ene keer bij Astrid, de andere keer bij mij. En soms, want Astrid heeft een druk sociaal leven, ergens halverwege.”
Astrid: “Eind dit jaar verhuizen mijn vriend en ik naar Meppel. We hebben een woning gekocht in een nieuwbouwwijk. Een paar honderd meter bij Jolijn vandaan, maar dat is toeval. Straks hoeven we dus niets meer te plannen. We lopen dan makkelijker bij elkaar naar binnen en spreken ook makkelijker dingen af. Ik denk dat onze vriendschap dan nog leuker wordt.”

Mooi cadeau:

Jolijn: “Ik ben al heel lang abonnee van Vriendin. Op een gegeven moment kon je je beste vriendin een abonnement op Vriendin geven en kreeg je daar twee zilveren armbandjes met hartjes bij.”
Astrid: “Die dragen we nu iedere dag.”

Gedeelde hobby’s:

Astrid: “Lezen, samen reizen en uit eten gaan.”
Jolijn: “En gezelschapsspelletjes doen. Qwixx, The Decades, Hitster… Hitster is vooral leuk als Astrids vriend niet meedoet, want dan win ik namelijk.”
Astrid: “Ik win in ieder geval nooit, dat is een ding dat zeker is.”

Fan van:

Astrid: “The Backstreet Boys. In onze jeugd was dat wel onze band.”
Jolijn: “Dat is inderdaad onze muziek. Maar ook wel nineties-muziek in het algemeen.”

Tekst: Hilli voor den Dag
Foto: privébezit

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.