9 moeders over hun geheim: ‘Ik heb haar spaarrekening geplunderd’

Tekst: Redactie Vriendin

14 oktober 2024

Kinderen hoeven niet alles te weten. Soms is het maar beter dat je iets bij ze vandaan houdt, bijvoorbeeld omdat ze het toch niet begrijpen. Daar weten deze negen lezeressen alles van. Mama’s kleine geheimpje…

‘Alles is bij ons bespreekbaar, maar dit vond ik te groot’

Barbara (47): “Ik heb drie jaar geleden een abortus laten uitvoeren. Ik ging ervan uit dat ik in de overgang zat; ik was al anderhalf jaar niet meer ongesteld. En ineens voelde ik me anders. Mijn borsten deden pijn, ik kon de geur van koffie niet verdragen en ik was in de ochtend misselijk. ‘Het zal toch niet…’, zei ik tegen mijn man. We hadden regelmatig onbeschermde seks. Met de pil was ik al een tijdje gestopt, omdat ik daar niet goed op reageerde. Het was gewoon dom dat we hebben gedacht dat ik niet meer zwanger kan worden. Dat kan nog prima op je 44ste, zo wees de zwangerschapstest uit. Ik was bezig met het opstarten van een eigen onderneming, onze kinderen zaten allebei op de middelbare school, we maakten eindelijk de verre reizen die we zo graag wilden maken. En dan nu weer een baby? Ik was er vanaf het begin heel stellig in: ik laat het weghalen. Alleen al de negen maanden zwangerschap leken me een hel op mijn leeftijd. Ik wilde niet de oudste moeder op het schoolplein zijn. En tot ver na m’n zestigste kinderen thuis hebben. Mijn man stond er precies hetzelfde in. We hebben besloten het de kinderen niet te vertellen. Zeker onze jongste dochter zou een broertje of zusje namelijk geweldig vinden. Zij zou woest worden als we het haar zouden zeggen. Alleen mijn beste vriendin weet ervan. Zelfs mijn moeder heb ik er buiten gehouden. Dat ik nu zo’n geheim voor mijn kinderen heb, vind ik soms best weleens lastig. We zijn altijd heel open naar ze en alles is bespreekbaar. Maar dit vond ik te groot. De abortus heeft ook meer impact op me gehad dan ik dacht. Ik sta er nog steeds voor honderd procent achter, maar als ik een kindje van een jaar of drie zie lopen, denk ik toch: zo’n hummeltje hadden wij nu ook kunnen hebben.”

‘Mijn kinderen gaan naar de bso, ik ga naar de sauna’

Ineke (37): “Mijn kinderen gaan drie dagen in de week naar de bso. Op een van die dagen werk ik maar tot 13.00 uur. Ze hebben dus helemaal geen opvang nodig, maar ik wél een moment voor mezelf. De donderdagmiddag is van mij. Dan ga ik winkelen of naar de sauna. Ik lees een boek of ga een stuk wandelen. Soms ga ik zelfs lekker op bed liggen en dan doe ik een dutje. Mijn man weet het uiteraard en die vindt dat ik er niet zo geheimzinnig over moet doen. Maar de kinderen vinden de bso echt niet altijd even leuk, dus ik voel me er op een bepaalde manier ook wel schuldig over. Soms komen ze helemaal afgedraaid thuis en dan zit ik nog na te gloeien van de sauna… Dat voelt dan niet goed. Toch blijf ik het zo doen. Tegen de kinderen zeg ik dat ik gewerkt heb. Ik heb vier jaar geleden een fikse burn-out gehad en daardoor geleerd dat je soms echt even voor jezelf moet kiezen. Het is maar één middag in de week.”

‘Ik heb een affaire’

Shirley (41): “Mijn geheim is niet zo ‘little’. Ik heb een affaire. Dat houd ik niet alleen verborgen voor de kinderen, maar ook voor hun vader. Ik heb al meerdere keren geprobeerd er een punt achter te zetten, maar de liefde is sterker. Ik vrees dan ook dat het meer is dan een verliefdheid. Dit waait niet over. Ik zal ergens een knoop door moeten hakken en een keuze moeten maken. Ik bedrieg niet alleen mijn man, maar ook mijn kinderen met mijn dubbelleven. Het vreet in ieder opzicht aan me. Ik schaam me, ik voel me schuldig, maar ik kan het vreemdgaan niet laten. Het is mijn grootste angst dat het uitkomt voordat ik het vertel. Het zou me niks verbazen als mijn kinderen mij dan voorlopig niet meer willen spreken.”

‘Wij eten stiekem sushi als de kinderen op bed liggen’

Karolien (37): “Onze drie kinderen zijn, net als wij, gek op sushi. Zo nu en dan maak ik het zelf, maar het liefst bestel ik het. Het is alleen zó duur – helemaal als je het voor vijf personen haalt. Dus bestellen we het weleens en dan eten we het stiekem als de kinderen al op bed liggen. Het is ons geluk dat ze alle drie ook echt meteen gaan slapen en vrijwel nooit meer naar beneden komen. Het heeft wel wat: stiekem de bestelling uit de schuur halen en dan naar binnen smokkelen, terwijl we weten dat ons drietal aan het wegdommelen is.”

‘Ik heb haar spaarrekening geplunderd’

Jolanda (45): “Ik ben net gescheiden en heb daardoor de afgelopen tijd behoorlijk wat kosten gehad. Ik wilde absoluut niet bij mijn ex aankloppen voor financiële steun – we zijn immers niet voor niks uit elkaar. Geld lenen van vrienden wil ik ook niet, daar hou ik niet van. Lenen bij mijn ouders kan niet. Zij leven van een klein pensioentje. Dus heb ik de spaarrekening van mijn dochter tijdelijk geplunderd. Er stond een kleine 4000 euro op, waarvan ik nu 3000 euro heb gebruikt. Ze is dertien en al een echte puber. We liggen om alles in de clinch. Ik weet dat ze helemaal gek wordt als ze dit van mij hoort. Ik zou haar honderd keer kunnen uitleggen dat ik het haar in de komende twee jaar volledig terugbetaal – het maandelijks automatisch overboeken is al ingesteld. Ze zou blijven roepen dat het haar geld is en dat ik ervan af moet blijven. Ik houd het dan ook angstvallig geheim voor haar. Gelukkig kan dat. Alleen ik heb inzage in de rekening. En ondanks dat ik het voor mezelf echt wel goed weet te praten, knaagt het. Ik zou blij zijn als alles weer teruggestort is.”

‘Eens in de twee maanden gaan mijn man en ik helemaal los’

Paula (34): “Ik ben heel jong moeder geworden, al op m’n negentiende. Ik heb daardoor echt een stuk van mijn jeugd moeten missen. Waar vriendinnen uitgingen en er lekker op los leefden, zorgde ik voor mijn zoontje. Op m’n 23ste werd onze dochter geboren en was mijn gezin compleet. Heel lang heb ik gedacht dat het goed was zoals het was, maar vier jaar geleden werd ik ineens heel onrustig. Ik wilde niet meer alleen maar zorgen en moederen. Ik wilde met mijn vriendinnen mee naar festivals, ik wilde uit. Mijn man stond daar precies hetzelfde in. Ook hij heeft op heel jonge leeftijd veel verantwoordelijkheid gekregen én opgepakt. We gaan tegenwoordig eens in de twee maanden ‘helemaal los’, zoals we dat noemen. We brengen de kinderen dan afwisselend een weekend bij mijn of zijn ouders en dan gaan we naar een feest of festival waar we bijvoorbeeld een pilletje slikken of hartstikke dronken worden. Als de kinderen ons zo zouden zien, zouden ze zich kapot schamen. Ze weten dan ook van niets. We vertellen ze wel dat we een feestje hebben, maar de details laten we achterwege. ‘Nog een paar jaar, dan komen we ze tegen op de festivals waar wij staan te spacen’, zei mijn vriend pas nog. Dat zien we dan wel weer…”

‘Wij bezoeken een parenclub’

Marloes (45): “Mijn man en ik bezoeken weleens een parenclub. Niet vaak, hoor, misschien twee keer per jaar. Als mijn kinderen dat ooit te weten komen, denk ik dat ze ons nooit meer recht in de ogen aan durven te kijken. Zeker onze oudste van twaalf. Zij vindt alles wat ook maar een beetje met seks te maken heeft ‘superranzig’. Als haar vader en ik elkaar knuffelen of zoenen, begint ze al te gillen dat we normaal moeten doen. Ik heb ook in de kast, heel hoog en afgesloten, een koffer met seksspeeltjes opgeborgen. Ook een geheim voor de meiden. Ze hoeven niet alles van mama te weten.”

‘Dat ik betaald kreeg voor seks, houd ik voor ze verborgen’

Jo-Lynn (38): “Ik heb een best wel onstuimige jeugd gehad. Op m’n zestiende ben ik het huis uit gegaan en ik heb tot m’n achttiende in instellingen gewoond. Ik deed alles wat God verboden had; drinken, drugs, seks, stelen – mijn leven was een aaneenschakeling van drama’s. Er was bij ons thuis geen basis, ik miste veiligheid. Mijn vader was alcoholist en mijn moeder kampte met depressies. Ik heb nooit geleerd van mezelf te houden. Mijn zelfbeeld was lager dan laag. Toen ik echt op mezelf ging wonen, wist ik met geen mogelijkheid een baan vast te houden. Om uiteindelijk toch aan geld te komen, heb ik een tijdje in de prostitutie gewerkt. Het was maar een half jaar en ik vond het verschrikkelijk. In die periode heb ik het licht gezien. Ik wist dat als ik zo door zou gaan, er niets van mij terecht zou komen. Ik heb het roer omgegooid en ben van de ene op de andere dag gestopt met drinken en drugs gebruiken. Ik ben in therapie gegaan en bij de supermarkt als caissière aan de slag gegaan en fulltime gaan werken. Vanaf dat moment heb ik de wind in de zeilen gehad. Ik was binnen drie jaar assistent-bedrijfsleider, ik kreeg een relatie met een heel leuke man en weer een jaar later was ik getrouwd en zwanger van mijn eerste kind. Dat ik ooit betaald heb gekregen voor seks, wil ik voor altijd voor ze verborgen houden. Ik schaam me daar vreselijk voor en ik vind het vooral geen voorbeeld. Dit is niet hoe zij hun moeder mogen zien. Alleen mijn man weet ervan en hij staat achter mijn keuze dit niet met ze te delen. Ze hoeven niet alles te weten. Ik zie er ook echt het nut niet van in het ze wel te vertellen.”

‘Ze weten niet dat ik botox gebruik’

Charline (45): “Ik ben ontzettend ijdel en heb het er moeilijk mee dat mijn lijf begint te verouderen. Ik heb best wat rimpels in mijn gezicht en een behoorlijke frons tussen mijn ogen, waardoor ik er ouder uitzie. Sinds een jaar gebruik ik botox en fillers. Dat deel ik niet met mijn twee puberdochters die ik regelmatig op het hart druk dat ze perfect zijn zoals ze zijn. Mijn oudste dochter vindt zichzelf te dik. Mijn jongste dochter zou wel een kleinere neus willen. In haar bijzijn verafschuw ik hardop plastische chirurgie. Ik probeer mijn meiden te laten inzien dat ze van zichzelf moeten leren houden en dat ze uniek en prachtig zijn. Als ik ze vervolgens zou vertellen dat ik mezelf iedere paar maanden met injecties jong probeer te houden, heeft die boodschap veel minder kracht. Wat als ze zelf als ze achttien zijn beginnen over botox? Ik weet dat er meiden van die leeftijd zijn die het doen. Ik overweeg een liquid facelift, maar ben bang dat ze dan het resultaat zullen opmerken en ik ‘met de billen bloot’ moet. Mijn man vindt dat ik er niet zo ingewikkeld over moet doen. ‘Wat maken die paar prikjes nou uit?’ zegt hij steeds. Maar ik vind het echt een slecht voorbeeld voor mijn meiden. Dus houd ik het geheim.”

Tekst: Hester Zitvast
Foto: Getty Images. Om privacyredenen zijn alle namen veranderd. De echte namen zijn bekend bij de redactie.

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.