Lieve: ‘Het doet pijn dat ik nooit oma ben geworden’
30 oktober 2024
Iedereen heeft wel iets wat hij liever (even) voor zich houdt. Zo wil Lieve (76) haar dochters niet belasten met haar grote verdriet dat ze nooit oma is geworden.
Net als Vriendin brengt ook Mijn Geheim de allermooiste persoonlijke verhalen, die we hier graag elke week met je willen delen.
“Ik ontdekte zelf eigenlijk pas dat ik moeder wilde worden op het moment dat ik na de bevalling mijn eerste kind in mijn armen gedrukt kreeg. Ik was vooral zwanger geworden, omdat dat nu eenmaal van me verwacht werd door de mensen in mijn omgeving: mijn man, mijn familie, het dorp. De hele zwangerschap lang was ik bang geweest dat het oermoedergevoel bij mij zou uitblijven, maar het was er tot mijn opluchting meteen. Ik vond het moederschap zelfs zo leuk dat ik daarna zo snel mogelijk weer zwanger wilde raken. Helaas duurde het een paar jaar voordat dat lukte. Ik had daarna nog wel een derde kind gewild, maar dat was ons niet gegeven. Achteraf is het verlangen naar kleinkinderen misschien toen al ontkiemd. Maar ik was dolgelukkig met mijn twee topmeiden!
Vruchtbaarheidstraject
Ik heb Daniëlle en Nicol altijd aangespoord om toch vooral eerst jaren plezier te hebben in het leven en lekker veel te ondernemen, alvorens aan kinderen te beginnen. Ik wilde ze vooral niet de druk opleggen die ik zelf vroeger had ervaren. Het deed me goed om te zien hoe ze genoten van hun studententijd en daarnaast ook mooie reizen maakten. En altijd vriendjes bij de vleet.
Daniëlle was 34 toen ze me vertelde dat zij en haar toenmalige vriend gingen starten met een vruchtbaarheidstraject, omdat zwanger worden voor haar niet vanzelfsprekend was. Ze is er bijna tot haar veertigste mee bezig geweest.
Tevergeefs, het heeft niets opgeleverd. Als moeder vond ik het vreselijk om al dat verdriet te zien, zonder ook maar iets te kunnen doen. Ik had de pijn zo graag van haar over willen nemen en voelde me zo machteloos.
Nicol lijkt in alles erg op mij. Het was voor mij ook geen verrassing dat ze lange tijd geen kinderwens had. Maar ik dacht: dat komt heus nog wel. Op het moment dat het inderdaad toch een heel klein beetje begon te kriebelen bij haar, rond haar 35e, ging echter haar langdurige relatie uit. Toen wist ik eigenlijk al dat ook Nicol me geen kleinkinderen zou gaan schenken. Dat kwam ook uit. En zo is het gekomen dat ik ongewild kleinkinderloos ben gebleven.
Gat
Mijn ex-man en ik zijn al bijna dertig jaar uit elkaar en ik heb daarna nooit meer een echte relatie gehad. Daar had ik ook geen behoefte aan. Ik ben niet iemand die snel eenzaam is. Ik ben ruim veertig jaar onderwijzeres geweest en dat was voor mij echt een levensvervulling. Maar toen ik elf jaar geleden met pensioen ging, viel ik wel in een zwart gat. Ik had de afgelopen jaren zó graag een of meerdere kleinkinderen gehad om op te passen. Met alle liefde had ik luiertjes verwisseld, pleisters op kapotte knieën geplakt, ze leren lopen en fietsen, voorgelezen en geholpen met hun huiswerk, en ze later in het leven bijgestaan met Oma’s Ouderwets Goede Raad.
Moeilijk
Het heeft helaas niet zo mogen zijn. Het is heus niet zo dat ik hele dagen achter de geraniums zit te sippen. Maar het voelt wel alsof ik nu een stukje zingeving mis in mijn leven. Alsof mijn rol is uitgespeeld. Steeds wanneer iemand uit mijn kennissenkring wél het blijde nieuws krijgt, voel ik een steek in mijn hart en heb ik het er weer weken extra moeilijk mee. Helemaal sinds Nicol me een paar maanden geleden heeft verteld dat ze al in de overgang is. Zelf was ze er heel nuchter onder, maar ik moest echt iets wegslikken. Hoewel ik het dus al jaren had zien aankomen, was het toch enorm confronterend dat het nu definitief werd afgesloten. Alsof ik ergens toch altijd nog hoop had gehouden.
Ja, ik ben teleurgesteld. Enorm. Er gaat eigenlijk geen dag voorbij dat het niet minimaal één keer door mijn hoofd schiet. Maar dat kan ik natuurlijk niet tegen mijn kinderen zeggen. Ik wil ze niet opzadelen met een extra schuldgevoel. Daarom houd ik het voor me. Maar pijn doet het wel, hoor.”
Uit privacy-overwegingen zijn de namen in dit verhaal gewijzigd.
Foto: Getty Images
Meer Mijn Geheim? Neem nu een digitaal abonnement of bekijk de Facebook-pagina.
