Eveline: ‘Aan tafel verdwijnt de hand nog lager dan daarnet’
5 november 2024
Eveline (52) en haar partner Emiel raken op vakantie betoverd door een veel te vervallen villa. Na lang twijfelen besluiten ze dat hun toekomst in Frankrijk ligt. Dat betekent wel dat er enorm veel op ze afkomt.
In Vriendin deelt ze elke week hoe het ervoor staat met hun paleisje.
‘Bonjour.’ Ik schrik me een hoedje. Het is midden juli en in de hal staat een stel, hun vingers in elkaar verstrengeld. Zij is een paar jaar ouder dan hij, en aan aanbellen doen ze niet. Verrast verlaat ik mijn snijplank met de eerste helft van de inmiddels geraspte zak wortels en heet hen welkom. ‘Kunnen wij een upgrade krijgen?’ De man glimlacht. ‘Ik bedoel, we zagen net op internet dat de door ons geboekte kamer grenst aan een andere. Is er een kamer die wat meer vrij ligt?’
Gelukkig is onze suite nog vrij. De dame is zichtbaar enthousiast als ze het grote bed en het ligbad ziet. ‘Deze wil ik, mon amour.’ De man knikt en vraagt dan aan mij hoeveel hij moet bijbetalen. ‘Kan dat in contanten? Gewoon zo, zonder bonnetje?’ Ik knik en steek het briefgeld in de huishoudportemonnee.
Hand onder tafel
Die avond, ze eten met ons mee, ‘dan hoeven we er lekker niet meer uit’, verdwijnt zijn hand onder tafel. Zij glimlacht naar hem. Pas als ik goed kijk, zie ik dat zij enkel rechts een dunne ring draagt. Aan zijn linkerhand een flink uitgevallen trouwring.
Emiel heeft het ook gezien. Bij het uitserveren van het voorgerecht staart hij naar buiten. Er staan twee onbekende Franse auto’s geparkeerd. De laatste kamer moet nog inchecken, dus deze twee wagens zijn van het stel in de suite.
Aan tafel verdwijnt de hand nog lager dan daarnet. Elkaars hand vasthouden heeft plaatsgemaakt voor een hand op haar knie. Het tafelkleed flappert.
Terug in de keuken, Emiel ruimt de vaatwasser in terwijl ik het dessert op de borden schuif, horen we een zacht gegiechel in de woonkamer. ‘Jij bent lekker mon amour,’ zegt Emiel en hij knuffelt me. Ik voel me een geluksvogel. Dat stiekeme gedoe is niets voor mij.
Verliefd koppel
Zelden zag ik zo’n verliefd koppel. Toch houdt iets me tegen. Dit stel is geen stel. Logeren ze bij ons om dingen met elkaar uit te zoeken? Of is het een stiekeme romantische liaison? Duidelijk is wel de rol voor Emiel en mij: hier mogen wij ons niet mee bemoeien.
Het tafelkleed wiebelt opnieuw bij het toetje. Hun benen wrijven tegen elkaar aan. En nee, koffie hoeven ze niet. Hij heeft blossen op zijn wangen als hij het zegt. Zij kijkt naar hem alsof hij de aller knapste man is van het hele universum.
Eén auto
Na het afscheid, ze vertrekken de volgende ochtend een half uur na elkaar, verdwijnt het beddengoed in de kookwas en zetten we de ramen wijd open.
Vier maanden later zien we ze weer terug. Ik herken zijn naam op de reserveringsbevestiging. Dit keer boekten ze meteen de suite. ‘Bonjour.’ Ze begroeten ons alsof we oude bekenden zijn. Als ik met ze meeloop naar boven zie ik het. Op de plek van de trouwring van meneer zit een plekje witte huid en ze dragen nu allebei hetzelfde horloge.
‘Kijk eens naar buiten,’ zegt Emiel als ik weer beneden ben. Door het raam zie ik wat hij bedoelt. Dit keer zijn ze met één auto.
Meer lezen van Eveline? Je leest haar columns elke week in Vriendin. Volg haar ook op Instagram @villaverte87.
LEES MEER
Eveline (52) en haar partner Emiel raken op vakantie betoverd door een veel te vervallen villa. Na lang twijfelen besluiten ze dat hun toekomst in Frankrijk ligt. Dat betekent wel dat er enorm veel op ze afkomt.
Volg Eveline haar verhalen
