Eveline: ‘Hoe lang we hier ook zullen wonen: kerst vieren we niet met Fransen’
17 december 2024
Eveline (52) en haar partner Emiel raken op vakantie betoverd door een veel te vervallen villa. Na lang twijfelen besluiten ze dat hun toekomst in Frankrijk ligt. Dat betekent wel dat er enorm veel op ze afkomt.
In Vriendin deelt ze elke week hoe het ervoor staat met hun paleisje.
‘Du moment’ dat ik deze column bij de Vriendin-redactie inlever, is Sinterklaas nog net in het land. Door de naderende kerstvakantie gaat Vriendin iets eerder naar de drukker dan normaal. En geloof me als ik zeg dat ik uit ervaring weet dat Vriendin altijd supersnel werkt.
Andere, prachtige tijd
Ik ben stapelgek op flauwe versjes, banketletters en alles wat lijkt op Piet, een mijter en Ozosnel, de opvolger van de dappere maar inmiddels gepensioneerde schimmel Amerigo. Maar met de terugreis van Sint en consorten naar Spanje, begint weer een andere, prachtige tijd.
Kou trekt door de straten, in de huizen waar ik langs loop branden lichtjes en samen met die eerste keer Chris Rea op de radio, ploppen ook de kerstbomen tevoorschijn. Met een beetje geluk kan ik voor vertrek naar Winterwonderland Saint-Mathieu nog een kerstmarkt meepakken. Wie weet lukt het zelfs nog om een oliebollenkraam te vinden voor de reis terug naar Frankrijk, waar alles weer helemaal anders is en niemand ‘un olleboel’ kent.
Zo kent Frankrijk slechts één kerstdag. En waar ik even aan moest wennen: die dag is niet voor vrienden, feestjes of lekker cocoonen met alleen je hubbie, maar voor familie. En dan ook enkel familie. Het is onmogelijk om met kerst uitgenodigd te worden bij een Frans gezin als dat niet is aangetrouwd of uit dezelfde genen is ontstaan. Hoe lang Emiel en ik hier ook zullen wonen: kerstmis vieren we niet met Fransen.
Uitbundige versiering zag ik ook nooit eerder in het nuchtere Haute Vienne. Zodra ik een dorp inrijd, staat er een gemeenteboom met wat treurige linten erin of er staan kartonnen dozen vermomd als cadeautje in glanzend folie. Verder is het karig.
Drie kerstbomen
Zelf zijn Emiel en ik wat enthousiaster. In ons huis staan drie kerstbomen. We kopen een paar cadeautjes voor elkaar (ik vroeg aan de Kerstman een ordner met showtassen voor mijn inmiddels indrukwekkende receptenverzameling) en we drinken de allerlaatste pakken meegesmokkelde Nutricia-chocomel. Natuurlijk wordt er in Frankrijk prima chocolademelk verkocht, maar een beetje sentiment hoort bij kerst, nietwaar?
We hangen een paar lichtslingers op. En vooruit: daar is de stal met beeldjes en een flakkerend lampje dat dienst doet als houtvuurtje voor de herders. Overdrijven doen we niet, want dat past niet bij ons dorp, en daar wonen we nog wel even!
Met kerst hebben we gasten. En dus trekken we alles uit de kast om iedereen in Villa Verte fantastische dagen te geven met een dito herinnering. Voor ons geen meubelboulevard maar knisperende bospaden, overstekende hertjes en daarna een goed glas wijn. Daarna maken we ons op voor ons Oud en Nieuwfeest, dit jaar al in augustus volgeboekt. Villa Verte met een feestelijk tintje en een avondvullend programma. Ik verklap nog niets! En we bedachten spontaan een nieuw en spannend concept voor volgend jaar oktober.
December is de maand van de lichtjes. Ik wens u een heel mooie feestmaand en hoop dat uw lichtje tot lang in de donkere nachten zal stralen!
Meer lezen van Eveline? Je leest haar columns elke week in Vriendin. Volg haar ook op Instagram @villaverte87.
LEES MEER
Eveline (52) en haar partner Emiel raken op vakantie betoverd door een veel te vervallen villa. Na lang twijfelen besluiten ze dat hun toekomst in Frankrijk ligt. Dat betekent wel dat er enorm veel op ze afkomt.
Volg Eveline haar verhalen
