vrouw buren

Daphne’s buurvrouw paste op haar katten en ‘leende’ haar kleding

Die liefde of vriendschap lijkt de leukste van de wereld! Maar dan gebeurt er iets waardoor je toch ernstig gaat twijfelen… Deze lezeres vertelt over haar heldere momenten.

Daphne (31): “Vivienne was nieuw in de buurt, ze kwam twee huizen verderop wonen. Ik bracht haar een mand met allerlei lekkers om haar te verwelkomen en zij vroeg mij meteen op de koffie. Dat was het begin van onze vriendschap, we waren direct heel close. Op dagen dat we elkaar niet zagen, zaten we de hele dag met elkaar te appen. Mijn man Peter zei weleens voor de grap: ‘Het lijkt wel of je er een echtgenote bij hebt!’

Huissleutels uitwisselen

We kenden haar nog niet zo lang, een maand misschien, toen ik al voorstelde of we geen huissleutels konden uitwisselen. De andere mensen uit de straat zijn niet onaardig, maar wel allemaal wat ouder. Vivienne is even oud als ik en bij haar zou ik het ook niet erg vinden om na een avondje uit nog aan te bellen als ik mijn sleutel kwijt ben. Zij had andersom hetzelfde. Dus zo kregen we de sleutel van elkaars voordeur. Als Peter en ik een weekend weg gingen, gaf Vivienne onze kat te eten. Heel fijn vond ik dat. Na een paar maanden begon het me op te vallen dat ik soms kleding kwijt was. Nu ben ik echt een chaoot, dus ik weet dat meteen aan mijn eigen slordigheid. Maar toen mijn nieuwe top, een doorschijnend zwarte met een soort kristallen op één schouder, plots foetsie was, vond ik het toch wel raar. Ik wist zeker dat ik die op een speciale stapel in de kast had gelegd, naast de andere tops, omdat ik deze liever met de hand wilde wassen. Maar hij was daar niet meer. Twee dagen later wel weer: netjes op de stapel bij mijn andere shirts. Dat kón gewoon niet, ik had die stapel drie keer overhoop gehaald. Ik vond het zo gek. Peter wist nergens van, die komt nooit in mijn kast want zijn kleding ligt in een andere. Voor het eerst vroeg ik me af of Vivienne er soms iets mee te maken had.

Mijn nieuwe top

Ik weet niet precies waarom, maar ik besloot haar op Instagram te zoeken. Ik zat daar nog niet op en riep altijd hard dat ik meer dan genoeg had aan Facebook. Maar een pro el was zo gemaakt en Vivienne was zo gevonden, met een openbaar pro el. En wat zag ik daar? Een foto van een bedrijfsfeestje van haar werk, en daarop droeg ze mijn nieuwe top. Een paar foto’s verder terug: Vivienne met haar zus, en zelf droeg ze mijn lange groene jurk. Zo was haar profiel een bron aan bewijs van diefstal.

Geleend

Ik belde haar meteen woedend op, en vroeg schreeuwend waarom ze mijn kleding had gestolen. Ze reageerde niet eens verontschuldigend, maar zei brutaal: ‘Niet gestolen, geleend! Ik heb alles toch gewassen en weer teruggelegd?’ Het lef! Als je iets wilt lenen, dan vráág je dat toch eerst? ‘Ik dacht dat je het geen probleem zou vinden’, was haar antwoord. Ik was zo boos. Ik heb gezegd dat ze mijn vriendin niet meer was en heb diezelfde avond nog Peter onze huissleutel op laten halen. Ontzettend jammer is het wel, want nu ben ik een vriendin kwijt. Vivienne en ik kijken tegenwoordig allebei snel de andere kant op als we elkaar op straat tegenkomen, heel pijnlijk is dat. Maar ik blijf achter mijn keuze staan, zoiets doe je gewoon niet.”

Foto: Getty Images

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.

LEES OOK

Lees meer Persoonlijke verhalen