Weer verliefd na een lange relatie: déze vrouwen maakten het mee

Tekst: Mariette Middelbeek

3 februari 2025

Niet eten, niet slapen, eindeloos naar een foto staren, en dat op je vijftigste – verliefdheid is heus niet alleen voor pubers. Deze vrouwen maakten het allemaal opnieuw mee na een lange en soms moeilijke relatie. “Ik leef weer helemaal op.”

‘Ik weet weer wat ik waard ben’

Annemiek (41): “Twintig was ik, toen ik trouwde met Ben. Dat hij niet goed voor me was, wist ik altijd wel. Maar hij was knap en volwassen – want vijf jaar ouder – en ik prees me gelukkig met zo’n stoere man. Ik was te jong en te bleu om te beseffen dat bij Ben alles draait om Ben en tegen de tijd dat ik me dat begon te realiseren, waren we een trouwerij en twee kinderen verder. Ben maakte me kapot, maar pas op mijn 41e durfde ik bij hem weg te gaan. Daarna zwoer ik mannen af, tot ik via via Silas ontmoette. Ik vond hem leuk maar stond mezelf niet toe om verliefd te worden. Silas haalde echter alles uit de kast en won langzamerhand mijn vertrouwen. Toen we uiteindelijk voor het eerst zoenden, was er geen houden meer aan. Het voelde onwennig, na 21 jaar, maar ook verschrikkelijk goed. Vlinders in mijn buik, niet kunnen eten, alleen maar aan hem denken – de verliefdheid deed het allemaal met me. Door Silas voel ik me geliefd en sexy en grappig, hij geeft me het gevoel dat ik het allerbeste en allermooiste schepsel op aarde ben. Ik leef op, weet weer wat ik waard ben. Als mijn telefoon pingt omdat er een berichtje binnenkomt, schiet mijn hartslag omhoog. Ik weet niet wat ik toekomst brengt en eerlijk gezegd ben ik daar ook niet mee bezig. Ik geniet van het heerlijke gevoel waarmee ik wakker word en weer ga slapen, en ben blij dat ik voor mezelf heb durven kiezen.”

‘Het lijkt wel alsof ik weer een puber ben’

Marina (61): “Dertig jaar was ik samen met mijn ex Rob, tot hij me zomaar ineens verliet voor een ander. Belachelijk, op zijn zestigste. En dan ook nog voor een twintig jaar jongere vrouw – hoe cliché. Lange tijd twijfelde ik aan mezelf: was ik dan zulk vreselijk gezelschap? Zo onaantrekkelijk? Tot mijn vriendinnen besloten dat ik moest daten en een profiel voor me aanmaakten op een app. Vré-se-lijk, alleen maar mannen met vissenfoto’s die uit waren op één ding. Ik wilde de app al verwijderen, maar wierp een laatste blik op mijn inbox en daar vond ik een berichtje van Han. Hij klonk aardig en vooral: anders dan de anderen. Rustig, geïnteresseerd, een beetje afwachtend. Ik stuurde terug dat ik zijn bericht leuk vond en zo raakten we aan de praat. Nog voor ik hem had ontmoet, merkte ik dat ik naar zijn berichten begon uit te kijken. Voor onze eerste ontmoeting, deed het geluid van mijn WhatsApp mijn hartslag al toenemen. Tientallen keren mijn telefoon optillen en echt zo’n sprongetje van mijn hart als er een nieuw bericht bleek te zijn. Ik leek wel een puber, de hele tijd bezig met mijn mobiel, twijfelend of mijn bericht wel leuk genoeg was voor hem, drie keer de tekst wissen en dan opnieuw beginnen. Toen Han en ik elkaar eenmaal ontmoetten, was ik bloednerveus maar het voelde ook vertrouwd. Inmiddels zijn we een paar maanden verder en ben ik nog steeds stapelgek op hem. Ik heb mijn man vervloekt dat hij me verliet, maar o, wat is het heerlijk om weer verliefd te zijn.”

‘We appen en bellen de hele nacht’

Inge (51): “Soms denk ik: mijn moeder zou eens moeten weten. Of mijn kinderen. Na een huwelijk van vijftien jaar verliet ik mijn man vijf jaar geleden. We waren gewoonweg uitgepraat, er was geen liefde, geen lust, niks meer. Na de breuk had ik een paar dates, maar het laatste jaar was het stil op dat front. Tot ik via een vriendin Reinier ontmoette. Met hem had ik iets wat ik al heel lang niet meer had gevoeld: seksuele spanning. Ik had eigenlijk niet gedacht dat ik dat ooit nog met iemand zou hebben, op mijn leeftijd. Maar Reinier en ik… Ik weet niet wat hij met me doet, maar ik weet wel dat ik het heerlijk vind. Als hij niet bij me is, appen en bellen we de hele nacht. Vaak stuurt hij pikante foto’s, daar moet ik vreselijk om lachen. Ik stuur dan graag een foto terug, of een tekstje dat ik hier echt niet ga herhalen. Ik heb me sinds mijn twintiger jaren niet meer zo opgewonden gevoeld. Dat ik, op mijn 51e, gewoon een potje zit te sexten, dat is toch hilarisch? En ik vind het nog leuk ook. Na zo’n nacht zit ik met een grote glimlach op mijn werk. Mijn baas vroeg laatst zelfs: ‘Inge, wat is er toch met je?’ Ik zei maar snel dat ik gewoon blij werd van het mooie weer.”

‘We moesten elkaar bijpraten over ons leven’

Anne (50): “Bernd kende ik al mijn halve leven. We woonden als kind bij elkaar in de buurt, hadden een tijdje puberverkering maar ik was niet heel erg verliefd. Uiteindelijk verloren we elkaar rond ons twintigste uit het oog. Allebei trouwden we met een ander, scheidden, daten er lustig op los en toen voegde hij me toe op Facebook. Grappig, vond ik, en ik stuurde een bericht om te vragen hoe het met hem ging. Natuurlijk scrolde ik door zijn foto’s en zag dat hij met de jaren knapper was geworden. We raakten aan de praat en al snel spraken we af. Zodra ik hem zag, stond ik ‘aan’. Ik weet niet wat er gebeurde, maar ik voelde het in mijn hele lijf. We begonnen met een lunch, maar om elf uur ’s avonds waren we nóg niet uitgepraat. We moesten elkaar echt bijpraten over ons leven, over die jaren dat we elkaar niet hadden gezien, en dat was eigenlijk heel leuk. Toen ik uiteindelijk naar huis ging, was het al bijna middernacht. De hele nacht kon ik niet slapen, ik kon niet eens stil liggen, zo blij en opgewonden voelde ik me. De volgende dag was ik niet moe, het was de hele tijd alsof ik bij elke stap een meter de lucht in vloog. Zo is het nog steeds als ik Bernd zie. We geven geen naam aan wat we hebben. Mijn leven is een beetje leuker met hem erin, en andersom geldt hetzelfde. Voor nu is dat meer dan genoeg.”

‘Soms voelt het alsof ik mijn man bedrieg’

Femke (50): “Nooit had ik gedacht dat ik nog eens verliefd zou worden op een andere man dan Sander. Hij en ik voor altijd, zo simpel was het. Maar toen overleed hij plotseling in zijn slaap, nu vier jaar geleden. Met een andere man was ik lange tijd niet bezig, dat zag ik gewoon echt niet voor me. Het was mijn twee tieners en ik tegen de rest van de wereld. Maar toen passeerde de derde sterfdag van Sander en voelde ik voor het eerst: alleen is ook maar alleen. Maar ja, waar vind je iemand? Dat duurde een tijd, tot ik op de padelclub aan de praat raakte met een leuke man, Tim. Ik durfde nog niets van gevoel toe te laten, maar toen ik die avond naar huis reed, was het wel met een glimlach. De week erop sprak ik hem weer en daarna bij een toernooi en ik herinner me dat ik op het toilet was en in de spiegel keek, en iets van een twinkeling in mijn eigen ogen zag die er lang niet was geweest. Zo’n zelfde soort twinkeling voelde ik ook in mijn buik. Die avond gebeurde er nog niets, maar ik voelde me in de dagen daarna wel de hele tijd vreemd. Grote lach op mijn gezicht, de hele tijd blij bij de gedachte aan zó’n leuke man. Maar met zo’n verliefdheid komt natuurlijk ook de andere kant: onzeker, zenuwachtig, vindt hij míj wel leuk? Waarom appt hij niet? Heb ik iets verkeerds gezegd? En daarna: ik ben vijftig en niet meer zo strak – wat als hij daarop afhaakt? Maar gelukkig appte Tim wel, vond hij me prachtig, zoenden we al snel na die avond van dat toernooi en kan ik nu volmondig zeggen: ik ben smoorverliefd. Het enige wat ik lastig vind, is dat ik wéét dat Sander me dit zou gunnen en toch voelt het soms alsof ik hem bedrieg. Gelukkig kan ik daar met Tim over praten en begrijpt hij me. Ik zei het toch al: zó’n leuke man.”

‘Maar we gaan niet samenwonen’

Geertje (45): “Ik krijg nog rillingen als ik denk aan mijn scheiding. Mijn ex en hadden het traditioneel verdeeld: ik de kinderen, hij het geld. En zo gingen we ook uit elkaar. Ik wist niet dat je als vrouw zo berooid achter kon blijven, met twee pubers in een piepklein huurhuis. Het is te danken aan een pitbull van een advocaat dat mijn ex nu een beetje alimentatie betaalt. Nadat ik een baan had gevonden en een eigen huis kon kopen, nam ik me voor nooit meer afhankelijk te worden van een man. Ik liet een paar leuke mannen lopen omdat ze te snel te veel wilden. Misschien ben ik te rigide in mijn ‘ik deel niet’-standpunt, maar ik moet mezelf beschermen. Eigenlijk waren die mannen ook niet leuk genoeg. En toen kwam Wouter voorbij, mijn buurtgenoot. Deze was te leuk om te laten lopen. Ik sta niet snel in vuur en vlam en het kostte ook nu wat tijd voor ik echt dacht: ik ben verliefd op hem. Maar toen dat eenmaal gebeurde, voelde ik me zo goed. Ik kan snel dingen van de negatieve kant bekijken, heb soms een donkere blik op de wereld. Maar nu ik verliefd ben, zie ik alles positief in. Ik geniet van wat ik voorheen vaak niet zag: een mooi zonnetje, een eekhoorntje tijdens een boswandeling, een lief appje van een vriendin. Ik vind mezelf ook leuker in zijn gezelschap. Soms vind ik het nog eng dat Wouter zoveel met me doet, het maakt me kwetsbaar om opnieuw verlaten te worden. Maar nooit meer kan iemand me aandoen wat mij ex me aandeed. Hoe leuk ik Wouter ook vind, we gaan niet samenwonen. Mijn huis is en blijft van mij. Ik mag dan verliefd zijn, ik ben wel verstandig.”

‘Mijn kinderen weten nog van niets’

Alice (36): “Ergens wist ik wel dat er iets niet klopte toen ik een relatie had met Dennis, mijn ex en de vader van mijn kinderen. Ik dacht dat ik verliefd op hem was, maar het voelde altijd lafjes, nooit dat allesverterende gevoel waar ik mijn vriendinnen over hoorde. Tot ik vorig jaar eindelijk begreep – of meer: aan mezelf durfde toe te geven – waarom dat zo was. Ik was nooit verliefd op Dennis. Hoe verliefd zijn écht voelt, merkte ik toen ik Isa ontmoette op mijn werk. Ik wist niet wat er gebeurde. Ik kreeg geen adem als zij in de buurt was, ik wilde haar aanraken, ruiken, alles van haar weten. Er kwam niets uit mijn handen als zij voorbij liep, ik staarde minutenlang naar een lege e-mail op mijn scherm zonder een idee wat ik moest typen. Soms schrok ik van de heftigheid van dat gevoel, soms moest ik om mezelf lachen. Dáárom had ik dit nooit voor Dennis gevoeld, ik val helemaal niet op mannen. Het was een verwarrend jaar, maar inmiddels heb ik mijn relatie met Dennis opgezegd en ben ik vol voor Isa gegaan, die gelukkig net zo verliefd op mij bleek te zijn. Dat is me op veel kritiek komen te staan van vrienden en familie, maar ik kan niet anders, de verliefdheid is veel te sterk. Misschien ben ik roekeloos, maar ik voel me vrijer dan ooit. Nu alleen nog even aan mijn kinderen vertellen, want die weten nog niet dat mama’s nieuwe liefde een vrouw is.”

Foto: Getty Images

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.