Mara: ‘Ik wil echt niet dat zijn moeder op onze bruiloft komt’

Tekst: Joan Makenbach

11 maart 2025

Mara (28) gaat deze zomer trouwen met Lars (28). Eén probleem: ze wil zijn moeder er absoluut niet bij hebben, met haar nare dronk. “Ik snap dat het hard klinkt, maar deze dag kan ik nooit meer overdoen.”

Mara: “Iedereen in de familie van mijn verloofde weet dat mijn schoonmoeder Ria te veel drinkt. Maar niemand zegt er iets over, vooral niet tegen haarzelf. Ik moet altijd denken aan dat sprookje van die keizer zonder kleren: als hij naakt op straat loopt, complimenteren zijn onderdanen hem met zijn kledingkeuze. Precies dat gevoel krijg ik altijd als Ria op bezoek of op een feestje is. We zien allemaal hoe ze achter elkaar grote glazen sauvignon blanc achteroverslaat en dan grof en gemeen van tong wordt, maar niemand die er iets van zegt of op zijn minst ophoudt met bijschenken. Ik doe daar niet meer aan mee. Ik wil haar vanwege haar alcoholprobleem niet op mijn bruiloft wil hebben. Dan ben ik maar de gemene schoondochter, maar ik wil gewoon niet dat ze mijn mooiste dag komt verpesten.”

Stevig innemen

“Vlak nadat ik Lars vijf jaar geleden ontmoette en hij me voor het eerst voorstelde aan zijn ouders,  waarschuwde hij al dat zijn moeder stevig kon innemen. Dat had een verdrietige reden, zo vertelde hij. In zijn jeugd heeft Lars zijn babybroertje verloren aan wiegendood. Het is nu 25 jaar geleden, maar zijn moeder is volgens hem nooit over het verlies van haar kind heen gekomen.
De eerste jaren heeft ze zich verdoofd met medicatie. Later werd dat vooral witte wijn. Liters droge sauvignon en chardonnay. Het hielp haar om te gaan met het verdriet. Uit een soort medelijden tolereert iedereen in de familie haar alcoholgebruik. De vader van Lars vindt dat hij niets kan zeggen, omdat hij zelf ook graag bier en baco’s drinkt. Lars vergeeft haar gedrag, hij ziet het als een troost voor zijn moeder en haar zussen en nichten hebben het geaccepteerd als weliswaar een naar trekje, maar als iets wat bij tante Ria hoort.
Ik ben een van de weinigen die zich stoort aan haar overmatig drankgebruik. Tegen Ria zelf durf ik niets te zeggen uit angst haar te beledigen, maar ik zeg het wel altijd tegen Lars als we samen zijn. Ik kom zelf uit een gezin waar best wel een glas bier of rosé wordt gedronken, maar puur voor de gezelligheid. Op een terras in de zomer, bij de barbecue of een feestelijk diner. Maar mijn moeder begint niet om drie uur al te ‘borrelen’. Alcohol is bij ons een toevoeging, geen invulling.
Ik vind haar gedrag vreselijk zodra ze te veel op heeft. Ze begint lacherig en vrolijk, maar wordt dan steeds luidruchtiger en naarder. Sowieso heb ik een hekel aan mensen die anders doen zodra ze alcohol op hebben. Dat is ook de reden dat ik nooit meedoe aan carnaval, terwijl ik wel in Brabant woon. Puur omdat ik niet hou van mensen die zich anders voordoen als ze verkleed zijn of teveel drank op hebben.
Ria gaat ook gekke dingen zeggen en mensen beledigen als ze tipsy is. Dan vindt ze dat zij ‘recht hebben op haar waarheid’. En uiteindelijk – als ze echt over het randje gaat – wordt het ruzie met mijn schoonvader. Hij probeert haar op zo’n moment te kalmeren of af te remmen, maar dan is het te laat, want dan is ze te ver heen. Als buitenstaander – en zo voel ik me toch – is dat altijd enorm ongemakkelijk.
Bijna alle keren dat ik bij de familie van Lars een verjaardag of feestdag heb gevierd, eindigde dat in een drama. Maar ook gewone avondmaaltijden werden vervelend, want tegen etenstijd is Ria al zwaar onder invloed. We gingen de laatste tijd vaak op zondagochtend langs, want dan wisten we zeker dat er echt koffie in haar beker zat. Dan was ze tenminste nog nuchter.”

Mislukte kerst

“Afgelopen kerst was de druppel. Lars en ik hadden mijn ouders en zijn ouders uitgenodigd bij ons te komen eten, dat leek ons leuk met het oog op onze bruiloft. Dan konden onze ouders een beetje met elkaar ‘bonden’. Ik had me uitgesloofd in de keuken met een voorafje, tussengerecht, hoofdgerecht en grand dessert. Maar nog voor de garnalencocktail was Ria al aangeschoten. En bij het opdienen van de kalkoen was ze kachellam.
Wij hadden haar zelf slechts één glas ingeschonken, maar blijkbaar was ze steeds ongemerkt naar de keuken gelopen en had ze meer wijn uit de koelkast gepakt. Na een paar glazen begon ze uit te vallen tegen mijn moeder. Ze noemde haar een ‘saaie en zure vrouw’. Geen idee waarom ze mijn moeder moest hebben, maar blijkbaar verdiende zij de ‘waarheid’ van Ria.
Mijn moeder werd verdrietig, omdat Ria negativiteit bleef afvuren op haar. Mijn moeder zou onder de plak zitten bij mijn vader en onderdanig zijn. Ook was haar kledingkeuze ouderwets en noemde Ria haar te dik. Echt héle onaardige dingen. Ik beet omwille van de lieve vrede op mijn tong, Lars probeerde de boel te sussen en mijn schoonvader deed een poging Ria tot zwijgen te brengen. Maar dat lukte niet, want toen koos ze hem als slachtoffer en ging tegen hem tekeer. Haar man was een lamzak en een bemoeial. Met als gevolg dat de sfeer echt inzakte en niemand nog een hap nam van de kalkoen.
Nog voor de koffie zijn mijn ouders naar huis gegaan, zogenaamd omdat ze het niet prettig vonden in het donker naar huis te rijden, maar ik weet wel beter. Ria zelf zat als een trotse koningin op haar troon, toen ze opstapten. Ze moest nog net niet hard lachen, maar ze vond het duidelijk grappig. In ieder geval zei ze zich van geen kwaad bewust te zijn, mijn ouders moesten toch wel tegen een grapje kunnen? Mijn moeder had toch een jurk uit 1999 aan en die zat veel te strak om haar buik? Dat zag er toch niet uit? Ik zei niks, wederom omdat ik geen olie op het vuur wilde gooien, maar kookte vanbinnen. Haar schandalige optreden sterkte me in mijn beslissing om mijn schoonmoeder niet uit te nodigen voor onze bruiloft.”

Met restricties

“Vorig jaar ben ik op vakantie op Rhodos ten huwelijk gevraagd door Lars. Superromantisch op het strand, bij de ondergaande zon. We zijn het afgelopen half jaar druk bezig geweest met plannen en voorbereidingen makken en we hebben een hele fijne dag uitgestippeld. Om twaalf uur trouwen we in een kerkje dat dienstdoet als stadhuis. Daarna is er een fotosessie en koffie met taart. Om drie uur houden we een receptie op de feestlocatie met aansluitend diner voor de daggasten en ’s avonds een live band.
Een hoop geregel en een hoop geld: zo’n evenement gaat aardig in de papieren lopen als je het goed wilt doen en dat wil ik. Dit doe je eens in je leven en dat mag iets kosten. Hoe kun je je leven samen beter starten dan met een huwelijk? We hebben er lang voor gespaard. Vanzelfsprekend wil ik niet dat dat die dag verpest wordt door een dronken schoonmoeder.
Dat ze onze kerst heeft verpest door haar gedrag is jammer en verdrietig, maar volgend jaar is er weer een kerst. Als het aan mij ligt, komt er nooit meer een nieuwe trouwerij en dus wil ik niet dat die vergald wordt. Het is niet gezegd dat mijn schoonmoeder gek gaat doen, maar de kans is wel erg groot. Daarom heb ik tegen Lars gezegd dat ik – hoe erg ik het ook vind voor hem – zijn moeder niet op de bruiloft wil hebben. Ze mag bij de ceremonie zijn, ze krijgt zelfs nog een stuk taart en gaat natuurlijk ook op de foto. Maar daarna is het klaar. Dus géén receptie, diner of feest. Ik wil me op mijn trouwdag niet druk hoeven maken over een lallende Ria. Ik snap dat het hard klinkt, maar deze dag kan ik nooit meer overdoen.
Lars vindt het een verschrikkelijke oplossing, maar hij begrijpt ook mijn argumenten en steunt me volledig. Hij heeft zijn vader gebeld en gezegd dat we Ria maar beperkt uitnodigen op onze huwelijksdag. Lars heeft uitgelegd, dat we een scène zoals die met kerst willen voorkomen. Zijn vader zei ons te snappen, maar solidair te zijn aan zijn vrouw. Als Ria na de huwelijksvoltrekking niet meer welkom is, dan komt hij ook niet.
Dat betekent dus dat de twee belangrijkste personen in het leven van mijn aanstaande man straks zullen ontbreken in de rij met hand schudden op de receptie. Dat vindt Lars vreselijk. Hij stelde als alternatief nog voor om een ‘dry’ receptie in te stellen, zodat zijn moeder gewoon nuchter kon blijven. Maar ik wil niet dat honderd man moeten lijden onder het gedrag van een vrouw met een alcoholprobleem. Ik wil trouwens zelf ook met een glas champagne kunnen toosten. Bovendien zie ik Ria ervoor aan dat zij dan stiekem een heupfles wodka in haar handtas stopt, als ze weet dat we geen alcohol schenken.
Het diner kan ook niet zonder alcohol, want we hebben een speciaal wijnarrangement bij de culinaire gerechten. Het gaat me echt te ver om alleen maar Virgin cocktails en 0.0’s te serveren vanwege Ria. En we weten ook dat als er flessen op tafel staan, zij die als eerste allemaal zal legen. Het risico dat zij dan straalbezopen raakt, is heel groot.”

Bekoelde band

“De band met mijn aanstaande schoonmoeder is flink bekoeld, sinds ze weet dat wij haar niet op de bruiloft willen hebben. Lars en ik hebben nog geprobeerd er eerlijk met haar over te praten, haar voor te stellen te gaan afkicken of in ieder geval te minderen, maar dat bleek onmogelijk. Al na een paar zinnen wuifde ze al onze bezwaren weg. Volgens haar is niets mis met haar drankgebruik, wordt zij alleen maar gezellig van een wijntje en stel ik me aan.
Ze gaat volledig voorbij aan het feit dat het een beslissing is van ons samen, zij wijst naar mij als de schuldige: Ik ben net zo zuur als mijn moeder en houd ‘gewoon niet van een feestje’. Lars heeft toen gezegd, dat hij haar ook niet wil als ze drank op heeft. Maar kennelijk geloofde ze hem niet.
Sindsdien zit Lars echt tussen twee vuren in. Hij vindt hoe zijn moeder doet absoluut niet oké, maar heeft wel medelijden met haar. Daarom probeert hij haar steeds te pleasen. Ria vraagt Lars regelmatig alleen langs te komen. Dan verzint ze een smoes dat Lars even haar computer moet nakijken, omdat ze geen email meer ontvangt of omdat de wifi hapert. Ik weet zeker dat ze op zulke momenten vreselijk tekeer gaat over mij en Lars is te lief, om daar tegenin te gaan.
Het doet me verdriet dat onze aanstaande trouwerij zorgt voor barstjes in de familie. Ria heeft ook de tantes van Lars opgestookt. Die weigeren nu op onze receptie te komen, ze staan achter hun zus. Iets wat ik echt gek vind, want zij zien toch ook hoe akelig Ria zich gedraagt als ze teut is? Ze hebben vaak genoeg meegemaakt dat Ria zichzelf verliest in de drank. Maar ja, net als bij dat sprookje, ze vertellen liever dat ze mooie kleding draagt, dan dat ze naakt is. Blijkbaar is dat makkelijker dan eerlijk zeggen dat ze een alcoholprobleem heeft en dringend hulp moet gaan zoeken.”

Tekst: Joan Makenbach. Om privacyredenen zijn alle namen veranderd, De echte namen zijn bekend bij de redactie.​​​​​​
Foto: Getty Images

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.