Suzanne was single en wilde een kind: ‘Bij donor Lars wist ik: van jou wil ik een kind!’

5 april 2017

Over haar zoektocht naar een zaaddonor schreef Suzanne (41) het boek ‘Ik ga even zaad halen’. “Het ging niet van een leien dakje. Dat warme gevoel dat je krijgt als je denkt aan het krijgen van een kind had ik nog niet gehad. Totdat ik ‘kennismaakte’ met donor Lars.”

Over haar zoektocht naar een zaaddonor schreef Suzanne (41) het boek ‘Ik ga even zaad halen’. “Het ging niet van een leien dakje. Dat warme gevoel dat je krijgt als je denkt aan het krijgen van een kind had ik nog niet gehad. Totdat ik ‘kennismaakte’ met donor Lars.”

'Het leek me een mooi idee dit samen met een bekende te doen'

Suzanne heeft altijd een sterke kinderwens gehad. Het leek haar geweldig de wereld te ontdekken door de ogen van een kind, háár kind. Samen eropuit, de wereld ontdekken. Op gure zondagmiddagen naar het strand en daarna iets drinken. Verhaaltjes voorlezen voor het slapengaan. Omdat Suzanne single en lesbisch is én omdat de biologische klok begint te tikken, besluit ze bijna vijf jaar geleden actief op zoek te gaan naar een spermadonor om haar kinderwens mee te vervullen. Het zou een lange, moeizame zoektocht worden.

In eerste instantie kijkt ze naar de mannen in haar directe omgeving. “Het leek me een mooi idee dit samen met een bekende te doen, met wie het goed voelt. Helemaal top als hij ook nog een dag in de week zou willen zorgen voor het kindje, of eens in de twee weken een weekend. Want in dat geval zou ons kind hem echt leren kennen en niet alleen mijn vorm van opvoeden meekrijgen. Ik had er goed over nagedacht en iemand op het oog die heel enthousiast bleek. Helaas kreeg hij in de weken dat wij volop in gesprek waren een vriendin. Dat maakte het allemaal wat ingewikkelder voor hem. Toen hij op een gegeven moment concrete verhuisplannen kreeg richting buitenland, liep dit lijntje dood.”

'Wie zegt mij dat dit allemaal klopt? Straks is er met het zaad gesjoemeld ofzo'

Spermadonor Lars
Het ging dus allemaal niet van een leien dakje. Telkens stortte ik me vol overgave in een nieuwe situatie, een nieuwe kans op een kind. En elke keer stuitte ik weer op tegenvallers, bezwaren en moeilijkheden. Alles aan dit hele proces van zoeken naar een geschikte spermadonor was klinisch. En dat viel me wel een beetje tegen. Als je denkt aan het krijgen van een kind, hoop je op romantiek of in elk geval een warm gevoel. Maar dat warme gevoel had ik nog niet gehad. Totdat ik ‘kennismaakte’ met donor Lars.” Lars is de schuilnaam van een Deense donor van European Sperm Bank. Suzanne heeft hem niet uitgezocht, ze leest voor het eerst over hem in een mailtje van een onbekende vrouw, Lotte, die haar gegevens via via heeft gekregen. Lotte schrijft dat ze zes rietjes sperma ‘overheeft’ van een Deense donor. Ze heeft op natuurlijke wijze een dochter gekregen en daarom heeft ze het sperma niet meer nodig. Ze wil er iemand blij mee maken. De rietjes zijn opgeslagen bij Medisch Centrum Kinderwens, een vruchtbaarheidskliniek in Leiderdorp. “Ja doei, dacht ik in eerste instantie. Wie zegt mij dat dit allemaal klopt? Straks is er met het zaad gesjoemeld ofzo.”

Lees het hele verhaal van Suzanne haar zoektocht naar een donor in Vriendin 14.